Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Dowody osobiste (paszporty), wymagane do wyjazdu zagranicę, podlegają opłacie, którą
ustali Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
Paszporty dyplomatyczne wolne są od opłaty.
Paszporty i świadectwa, wydawane robotnikom, emigrantom oraz osobom, udającym się
zagranicę w celach zarobkowych, wolne są od opłaty.
Art. 2.
Paszporty dla osób, udających się zagranicę w celach handlowych i przemysłowych, podlegają
opłacie 25 złotych.
Art. 3.
Paszporty dla osób, udających się zagranicę:
a)
celem kształcenia się, lub celem prowadzenia badań naukowych,
b)
celem leczenia się, o ile chory jest niezamożny i o ile leczenie się zagranicą jest
bezwzględnie konieczne,
c)
celem uczestniczenia w zebraniach międzynarodowych, zjazdach naukowych, zawodach sportowych
i t. p.,
d)
w celach społecznych podlegają opłacie 20 złotych.
Osoby, wymienione w punktach a), c) i d), mogą być zupełnie zwolnione od opłat paszportowych
według uznania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu.
Art. 4.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem
Spraw Wewnętrznych.
Art. 5.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1924 r.