Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:
Art. 1.
Stawkę opłat stemplowych od przeniesienia tytułu własności nieruchomości, przewidzianą
w wysokości 6%:
a)
dla obszaru b. dzielnicy rosyjskiej w art. 4 i 6 (punkcie a) ustawy z dnia 16 lipca
1920 r. (Dz. U. R. P. № 73 poz. 498), względnie w art. 11 dekretu № 446 Prezesa Tymczasowej
Komisji Rządzącej Litwy Środkowej z dnia 27 grudnia 1921 r. (Dz. Urz. T. K. Litwy
Środkowej № 1 z 1922 r.),
b)
dla obszaru województw poznańskiego i pomorskiego w § 2 rozporządzenia Ministra Skarbu
z dnia 14 października 1922 r. (Dz. U. R. P. № 90 poz. 845),
c)
dla obszaru b. dzielnicy austrjackiej w art. 11 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz.
U. R. P. № 73 poz. 498),
d)
dla obszaru górnośląskiej części województwa śląskiego w art. 1 § 1 ustawy śląskiej
z dnia 21 listopada 1922 r. (Dz. U. Śl. № 35 poz. 123), jak również przewidzianą w
tymże przepisie w wysokości 10%, - obniża się, na 4%.
Art. 2.
W ustępie 1 art. 13 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów
komunalnych (Dz. U. R. P. № 94 poz. 747) „4%” zastępuje się przez „2%”.
Art. 3.
Kwotę 500 marek, wymienioną w art. 5 p. 1 i w art. 14 p. 2 ustawy z dnia 28 października
1921 r. (Dz. U. R. P. № 92 poz. 676), określającą sumę rachunku i poświadczenia odbioru,
wolną od opłaty stemplowej, a przerachowaną rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia
28 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 36 poz. 392) na 1 zł., podwyższa się na 15 zł.
Art. 4.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.
Art. 5.
Ustawa niniejsza z wyłączeniem art. 2 wchodzi w życie w ciągu dni 7 od dnia ogłoszenia.
Art. 2 niniejszej ustawy wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 r.