Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Nieuiszczone z winy płatnika w terminie płatności państwowe podatki bezpośrednie wraz
z dodatkami państwowemi, wymierzone opłaty stemplowe (należytości stemplowe i bezpośrednie),
oraz dodatki do tych podatków i opłat, pobierane na rzecz niepaństwowych związków
prawa publicznego, uważa się za zaległości.
Art. 2.
Od zaległości w podatkach gruntowych pobiera się karę za zwłokę w wysokości 1% miesięcznie,
od zaległości zaś we wszystkich innych podatkach i opłatach (art. 1) pobiera się karę
za zwłokę w wysokości 4% miesięcznie, począwszy od 15 dnia po upływie terminu płatności.
Art. 3.
Od zaległości (art. 1), których spłata została odroczona lub rozłożona na raty orzeczeniem
właściwej władzy skarbowej, pobiera się tylko odsetki za odroczenie w wysokości 1%
miesięcznie, począwszy od 15 dnia po upływie terminu płatności.
Wyjątek stanowią:
a)
odroczone, względnie rozłożone na raty zaległości podatku gruntowego, spadkowego i
od darowizn, od których to zaległości pobiera się odsetki za odroczenie w wysokości
1/2% miesięcznie;
b)
odroczone lub rozłożone na raty z powodu klęsk żywiołowych zaległości podatku gruntowego,
od których nie pobiera się wcale odsetek.
Art. 4.
Minister Skarbu może obniżyć wysokość kar za zwłokę (art. 2) do 1/2% względnie 1%
miesięcznie, jeżeli stwierdzone zostanie, że płatnik nie był w możności uiścić podatku
w przepisanym terminie.
Art. 5.
Przy obliczaniu kar za zwłokę i odsetek za odroczenie (art. 2 - 4) miesiąc zaczęty
liczy się za cały.
Art. 6.
Kary za zwłokę i odsetki za odroczenie, przypadające od zaległości w daninach państwowych,
pobiera się na rzecz Skarbu Państwa, od zaległości zaś, przypadających dla niepaństwowych
związków prawa publicznego - na rzecz tych związków.
Art. 7.
Na pokrycie kosztów przymusowego ściągnięcia (egzekucyjnych) pobiera się na rzecz
Skarbu Państwa od płatników następujące osobne opłaty:
1)
opłatę za pisemne wezwanie (upomnienie) płatnika do zapłaty zaległości, wynoszącą
1/4% sumy zaległej, nie mniej niż 50 groszy, nie więcej niż 250 złotych;
2)
opłatę za czynności organu egzekucyjnego, dokonane u płatnika w celu przymusowego
ściągnięcia zaległości, wynoszącą 5% sumy zaległej, najmniej jednak 1 złoty;
3)
koszty przeniesienia, zabezpieczenia, przechowania i przymusowej sprzedaży ruchomości,
zajętych u płatnika w wysokości kwot, rzeczywiście wyłożonych.
Opłaty pod 2) nie będą ściągane, względnie w wypadku pobrania będą zaliczone na zaległość
w razie późniejszego odroczenia lub rozłożenia spłaty na raty na skutek wniesionego
w terminie podania.
Art. 8.
Obowiązek płacenia kar za zwłokę i odsetek za odroczenie oraz kosztów przymusowego
ściągania obciąża tego, kto w myśl obowiązujących ustaw odpowiada za uiszczenie należności
skarbowych z ewentualnemi dodatkami.
Art. 9.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.
Art. 10.
Ustawa niniejsza obowiązuje od dnia 1 sierpnia 1924 r.
Z chwilą wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc ustawy i rozporządzenia dotychczas
obowiązujące w przedmiotach, unormowanych niniejszą ustawą. Z tą chwilą tracą również
moc obowiązującą rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1924 r.
o podniesieniu stawek podatków bezpośrednich (Dz. U. R. P. № 16, poz. 151), z dnia
25 lutego 1924 r. o podwyższeniu drugiej zaliczki na poczet podatku majątkowego (Dz.
U. R. P. № 20, poz. 212), z dnia 31 marca 1924 r. w sprawie podwyższenia stawek niektórych
podatków bezpośrednich (Dz. U. R. P. № 31, poz. 308) oraz przepisy § 4 rozporządzenia
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 kwietnia 1924 r. o podwyższeniu ceny świadectw
przemysłowych i kart rejestracyjnych (Dz. U. R. P. № 33, poz. 340) i części drugiej
§ 18 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 czerwca 1924 r. o wymiarze
i poborze państwowego podatku od nieruchomości w gminach miejskich oraz niektórych
budynków w gminach wiejskich na rok 1924 (Dz. U. R. P. № 51, poz. 523).