Ustawa skarbowa na rok 1925z dnia 30 czerwca 1925 r.

Załączonym budżetem administracji na rok 1925 ustala się:

kwotę wydatków zwyczajnych na 1.662.077.032 zł.,

kwotę wydatków nadzwyczajnych na 354.079.376 zł.

Łączną sumą wydatków państwowych administracji na rok 1925 ustala się na kwotą 2.016.156.408 zł.

Załączonemi do budżetu na rok 1925 planami finansowo - gospodarczemi ustala się:

Jako pokrycie ustalonych w art. 1 wydatków administracji, ustalonych w art. 2 a) i b) rozchodów nadzwyczajnych przedsiębiorstw i monopolów państwowych oraz deficytów niektórych przedsiębiorstw państwowych w kwocie 429.351 zł., w łącznej zatem kwocie 2.165.900.221 zł., która wskutek oszczędności, uzyskanych drogą przepisanego w art. 4 miesięcznego ustalania wysokości kredytów, winna być dla osiągnięcia równowagi budżetowej zmniejszona, służą preliminowane w budżecie na rok 1925 dochody zwyczajne administracji w kwocie 1.103.953.139 zł., dochody nadzwyczajne administracji w kwocie 501.959.540 zł., dochody nadzwyczajne przedsiębiorstw państwowych w kwocie 53.000.000 zł. czysty dochód przedsiębiorstw i monopolów państwowych w kwocie 498.476.626 zł., w łącznej zatem kwocie 2.157.389.305 zł.

Wszystkie wydatki państwowe mogą być uskuteczniane tylko na cele, wymienione w rubrykach budżetu państwowego i w granicach kredytów, w tych rubrykach ustalonych. Oszczędności na wydatkach rzeczowych w żadnym razie nie mogą być używane na wydatki dyspozycyjne, jak również na remuneracje, zapomogi lub jakiekolwiek dodatki dla funkcjonarjuszów cywilnych lub wojskowych.

Wszelkie kredyty, preliminowane w budżecie na rok 1925, mogą być otwierane tylko za zgodą Ministra Skarbu drogą miesięcznego ustalania wysokości kredytów, przyczem Minister Skarbu ma prawo kredyty preliminowane w paragrafach otwierać pozycjami i w tych wypadkach przenosić w razie potrzeby kredyty z pozycji na pozycją w obrąbie paragrafu.

Przepis drugiego ustępu niniejszego artykułu nie dotyczy części 2 i 3 budżetu.

Otwieranie kredytów, nieobjętych budżetem, może nastąpić tylko na wniosek Ministra Skarbu, zatwierdzony w drodze ustawodawczej pod warunkiem, że równocześnie zostaną otwarte nowe, wystarczające źródła pokrycia.

Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwej władzy naczelnej w razie potrzeby:

Prawa, przyznane Ministrowi Skarbu w punkcie 1 niniejszego artykułu, przysługują odnośnie do części 2 budżetu na rok 1925 Marszałkom Sejmu i Senatu z tą zmianą, że Marszałkowie Sejmu i Senatu mają prawo przenosić kredyty „z paragrafów i na paragrafy, obejmujące wydatki osobowe.

Prawa, przyznane Ministrowi Skarbu w punkcie 1 niniejszego artykułu, przysługują odnośnie do części 3 budżetu Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli.

Kredyty, przewidziane w załączonym budżecie, ważne są do dnia 31 grudnia 1925 roku. Po tym dniu mogą być zużyte w ciąga okresu, nieprzekraczającego jednego miesiąca, pod warunkami, które ustali Minister Skarbu.

Wszystkie wydatki państwowe, dokonane na mocy ustawy z dnia 19 grudnia 1924 roku o prowizorjum budżetowem na czas od 1 stycznia do 28 lutego 1925 r. (Dz. U. R. P. № 114, poz. 1013), ustawy z dnia 3 marca 1925 r. o prowizorjum budżetowem na czas od 1 marca do 30 kwietnia 1925 r. (Dz. U. R. P. № 23, poz. 159), tudzież ustawy z dnia 29 kwietnia 1925 r. o prowizorjum budżetowem na czas od 1 maja do 30 czerwca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 47, poz. 325), mają być zarachowane na właściwe rubryki załączonego budżetu.

Upoważnia się Ministra Skarbu do udzielania krótkoterminowych oprocentowanych poźyczek:

Powyższe pożyczki mogą być udzielane z zapasów kasowych, o ile zapasy te przewyższają w danym miesiącu potrzebną jako rezerwę dla niezbędnych wydatków państwowych kwotę 60 miljonów złotych, obejmującą również bezprocentowy kredyt

Skarbu Państwa w Banku Polskim (art. 52 lit. d) Statutu Banku Polskiego, załącznik do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 20 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8, poz. 75).

Niezależnie od powyższych postanowień będą z zapasów kasowych wypłacane bezprocentowe zaliczki na uposażenie, przewidziane w art. 15 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116, poz. 924).

Wpływy, uzyskane z realizacji pożyczki zagranicznej w dolarach Stanów Zjednoczonych, (ustawa z dnia 3 marca 1925 r. Dz. U. R. P. № 22, poz. 154), oraz wypłaty, dokonywane z tych wpływów, objęte będą odrębnym od budżetu rachunkiem w Centralnej Kasie Państwowej.

Upoważnia się Ministra Skarbu do sprzedaży z wolnej ręki nieruchomości, położonej w Paryżu przy ul. Marignan 12, służącej na pomieszczenie Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu, na warunkach dla Skarbu Państwa jak najkorzystniejszych.

Wydane na mocy art. 7 lit. a) i h) ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. w przedmiocie uregulowania stosunków celnych (Dz. U. R. P. № 80, poz. 777) rozporządzenia, o ile ustanawiają cła wywozowe na płody rolnicze, lub o ile zawierają zakazy wywozu płodów rolniczych, albo też nakładają opłaty wywozowe na płody rolnicze, przestają obowiązywać z dniem 31 lipca 1925 r., o ile w drodze rozporządzenia nie zostają z terminem wcześniejszym cofnięte.

Nowe rozporządzenia, ustanawiające cła wywozowe na płody rolnicze lub zawierające zakazy wywozu płodów rolniczych lub też ustanawiające jakiebądź opłaty wywozowe na płody rolnicze, nie będą od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wydawane.

Wszelkie sprzeczne z niniejszemi przepisami postanowienia ustawy z dnia 31 lipca 1924 roku w przedmiocie uregulowania stosunków celnych (Dz. U. R. P. № 80, poz. 777) przestają obowiązywać.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1925 r.

Równocześnie tracą moc wymienione w art. 8 ustawy, oraz zawiesza się na czas trwania niniejszej ustawy działanie przepisu o upoważnieniu Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w przedmiocie przenoszenia kredytów w obrębie całego budżetu Kontroli Państwowej (ustęp 3 art. 29 ustawy z dnia 3 czerwca 1921 roku o Kontroli Państwowej Dz. U. R. P.№ 51, poz. 314).

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.