Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Niepodjęte wkładki oszczędnościowe w Pocztowej Kasie Oszczędności, złożone przed 31
grudnia 1923 r., przerachowuje się na złote na 20% sumy, obliczonej według skali §
2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. (Dz. U. R. P.
№ 42, poz. 441), przy zastosowaniu stawki, obowiązującej w dniu zapisania odnośnej
wkładki.
Art. 2.
Wyjątek od postanowień art. 1 stanowią wkładki oszczędnościowe:
a)
będące własnością mas spadkowych lub stanowiące depozyty sądowe sierocińskie, które
przelicza się na 50%;
b)
pochodzące z przerachowania na polskie marki walut zagranicznych, które przelicza
się na 80%
- sumy, obliczonej według skali § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia
14 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 42 poz. 441), przy zastosowaniu stawki, obowiązującej
w dniu zapisania odnośnej wkładki.
Art. 3.
Na pokrycie wydatku, spowodowanego tem przerachowaniem, przeznacza się:
a)
kwotę dopisaną wkładcom w 1923 r., stanowiącą t. zw. premję oszczędnościową Pocztowej
Kasy Oszczędności;
b)
kwotę, powstałą wskutek zwaloryzowania wkładek na zasadach rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 42, poz. 441 § 17 ustęp 5);
c)
obligacje, o których mowa w art. 4.
Art. 4.
Upoważnia się Ministra Skarbu do wypuszczenia osobno na ten cel przeznaczonej 5% państwowej
pożyczki w złotych na ogólną sumę przerachowanych należności z dwudziestoletnim terminem
wykupu.
Obligacje tej pożyczki będą wypuszczane serjami w odcinkach, których wysokość ustali
Minister Skarbu.
Umarzanie obligacyj rozpocznie się od dnia 1 stycznia 1926 r. w drodze losowania lub
wykupu. Wykup przedterminowy jest dozwolony.
Obligacje wylosowane przedawniają się z upływem 30 lat, kupony z upływem lat 5 od
dnia ich płatności. Kupony wolne są od podatku od kapitałów i rent.
Art. 5.
Na pokrycie wydatków, spowodowanych oprocentowaniem i umarzaniem obligacyj, wymienionych
w art. 4, przeznacza się czysty coroczny zysk Pocztowej Kasy Oszczędności, przypadający
w myśl § 23 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1924 r. (Dz.
U. R. P. № 55, poz. 545) na rzecz Skarbu Państwa, brakujące zaś pokrycie uzupełni
Skarb Państwa.
Art. 6.
Posiadacze wkładek, przerachowanych zgodnie z art. 1 i 2 niniejszej ustawy, otrzymują
za kwoty, wynikłe z tego przerachowania obligacje pożyczki w nominalnej ich wartości,
wypuszczone w myśl art. 4 w odcinkach nie niższych od 20 złotych.
Wkładki, których wysokość po przerachowaniu nie dosięgnie tej kwoty, jak również końcówki
do 20 złotych będą zapisane na konto oszczędnościowe wkładcy.
Art. 7.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.