Ustawaz dnia 28 października 1925 r.w sprawie zmiany rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1920 r. w przedmiocie wprowadzenia w życie na obszarze Rzeczypospolitej ustawy wojskowego postępowania karnego

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszani ustawę następującej treści:

Art. 1.

W poszczególnych artykułach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1920 r. w przedmiocie wprowadzenia w życie na obszarze Rzeczypospolitej ustawy wojskowego postępowania karnego (Dz. U. R. P. № 59 poz. 368) nazwę, „sąd okręgu generalnego” zmienia się na „wojskowy sąd okręgowy”, nazwę „sąd załogowy” zmienia się na „wojskowy sąd rejonowy”, nazwę „okręgi generalne” zmienia się na „okręgi korpusów”, zaś „obwody” na „rejony”.
Art 2. W art. 12 w punkcie 1 dodaje się następujący ustęp:
„ 

c)

przewidziane w § 138 ust. 1 k. k. w., o ile ze względu na przeważające okoliczności łagodzące nie należy oczekiwać surowszej kary, niż pozbawienia wolności do jednego roku, niezależnie od kar dodatkowych
 ”
 .
W tymże artykule w ustępie ostatnim dodaje się następujące zdanie:
„ 
Sprawy, wymienione w punkcie 1 c), mogą być przekazywane sądom rejonowym wyłącznie na wniosek prokuratora przy wojskowym sądzie okręgowym, o ile właściwy dowódca (art. 101 niniejszego rozporządzenia) dla wojskowego sądu okręgowego na to się zgadza
 ”
 .

Art. 3.

W art. 15 zamiast „wyłączenie jednego lub kilku” ma być „wyłączenie jednej lub kilku”.

Art. 4.

W art. 32 rozporządzenia zamiast „prokurator lub podprokurator, oficer sądowy i protokolant”-ma być „prokurator lub podprokurator, względnie oficer sądowy, a nadto zawsze protokolant”.

Art. 5.

W art. 40 punkt 4 winien być powołany zamiast § 34 ustawy wojskowego postępowania karnego § 340 tejże ustawy, a słowo „odwołanie” winno być zastąpione słowem „odwołań”.

Art. 6.

Art. 44 ustęp 1 punkt a) otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

a)

dla spraw generałów - dwóch członków Najwyższego Sądu Wojskowego w stopniu generała oraz trzech generałów, wyznaczonych przez Ministra Spraw Wojskowych
 ”
 .
W ustępie 1 punkt b) tegoż artykułu zamiast „stopniom” winno być „stanowiskiem”.
Ustęp 2 tegoż artykułu skreśla się.
Ustępowi 3 art. 44 nadaje się brzmienie następujące:
„ 
Na asesorów sądu wojskowego należy wyznaczyć osoby stopniem równe oskarżonemu lub od niego wyższe
 ”
 .
Po ustępie 3 tegoż artykułu dodaje się ustęp następujący:
„ 
Jedynie w braku oficera, posiadającego stopień równy lub wyższy, niż oskarżony, można wyznaczyć na asesora oficera bezpośrednio niższego stopnia, z tem jednak ograniczeniem, że gdy oskarżony należy do korpusu generałów, asesor musi być generałem, gdy zaś oskarżony jest oficerem sztabowym, asesor musi być oficerem sztabowym
 ”
 .

Art. 7.

W art. 48 zamiast art. 42 winien być powołany art. 44.

Art. 8.

W art. 73 ustęp 2 zamiast art. 94 winien być powołany art. 92.

Art. 9.

W art. 86 punkt a) po słowach „w obrębie obszaru” dodaje się słowo „wojennego”.

Art. 10.

Ustęp 1 art. 111 otrzymuje brzmienie:
„ 
Kary dyscyplinarne są następujące:

a)

upomnienie,

b)

nagana,

c)

surowa nagana,

d)

przeniesienie na inne stanowisko służbowe bez zwrotu kosztów przeniesienia
 ”
 .

Art. 11.

W art. 115 zamiast „odpowiednie” ma być „odpowiednio”.

Art. 12.

Art. 124 po wyrazach „skreśla się” w ustępie 1 należy uzupełnić: „w § 3 (§ 27 i 28)”. po wyrazach „§ 243 ust. 1 punkt 4 wyrazy „względnie czy uwięzienie go zostało zarządzone w rozkazie oskarżenia” należy dodać „wydanym przez właściwego komendanta”.
W tymże art. 124 zamiast „w § 306 ustęp 1 punkt 1 wyraz „niniejszy” ma być „w § 306 ust 1 punkt 1 wyraz „niniejszej”.
W tymże art. 124 w ustępie IV zamiast „454, 463” ma być „454-463”.

Art. 13.

Art. 125 winien brzmieć: „Przepis art. 101 ustęp 7 niniejszego rozporządzenia nie ma zastosowania do §§95, 96, 109, 110, 119, 128 ust. 4, 139, 149 ust. 3, 155, 169, 170, 245 ust. 1, 246 ust. 3, 256 i 420 ust. 3”.

Art. 14.

Ustęp 3 art. 128 otrzymuje brzmienie: „W wypadkach mniejszej wagi można karać w drodze dyscyplinarnej również za występki, przewidziane w wojskowym kodeksie karnym:

1)

w §§ 64, 79, 89 ust. 1, 90, 91 ust. 1, 92, 93, 94, 120, 121 ust. 1, 137, 141 ust. 1, 144 ust. 2, 146, 151;

2)

w § 148 w razie lekkiego uszkodzenia ciała;

3)

w § 150, o ile winnym jest szeregowy;

4)

w § 114, o ile przestępstwo polega na pożyczeniu pieniędzy lub przyjęciu podarunku bez uprzedniej wiedzy wspólnego przełożonego;

5)

w § 138 ust. 1 za kradzież lub sprzeniewierzenie (przywłaszczenie), zagrożone w karnych ustawach dzielnicowych karą aresztu, względnie więzienia, nie zastępującego domu poprawy, o ile winnym jest szeregowy, wartość mienia skradzionego lub sprzeniewierzonego (przywłaszczonego) nie przenosi 25 zł., a sprawca nie był jeszcze za kradzież lub sprzeniewierzenie (przywłaszczenie) dyscyplinarnie ukarany lub przez sąd prawomocnie skazany”.
W ustępie 4 po wyrazach „W razie ukarania dyscyplinarnego tylko jedynie za przestępstwa wojskowe stosować można...” dodaje się słowa „oprócz kar, przewidzianych w obowiązujących przepisach dyscyplinarnych”.

Art. 15.

W art. 136 zamiast „oficera sądzonego” ma być „oficera sądowego”.

Art. 16.

W art. 173 zamiast słowa „wykonanie” ma być „wykonania”.

Art. 17.

W art. 180 zamiast „którzy mieli najmniejszy udział” ma być „którzy mieli mniejszy udział”.

Art. 18.

W art. 181 i 184 zamiast „niniejszego rozporządzenia” ma być „rozporządzenia wprowadczego”.

Art. 19.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych i Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 20.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.