Ustawaz dnia 18 grudnia 1925 r.w sprawie zmian i uzupełnień w ustawie z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawa następującej treści:

Art. 1.

Art. 4 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. № 92, poz. 718) uzupełnia się jak następuje:
Wszelkie grunty, znajdujące się na obszarze scalenia, a nie podpadające pod działanie ustawy o scalaniu gruntów, w zastosowaniu przepisów art. 1 tejże ustawy, aczkolwiek z reguły nie podlegają żadnym zmianom, to jednak mogą na skutek scalania gruntów przyległych być poddane zmianom, wypływającym z postanowień art. 7, lit. a, c, f, h”.

Art. 2.

W art. 6 ustawy skreśla się końcowe wyrazy: „z uwzględnieniem wartości waluty w dniu wypłaty”; nadto artykuł ten uzupełnia się końcowym ustępem:
„ 
W zakresie niezbędnym do przeprowadzenia scalenia władza, pod której zarządem pozostaje nieruchomość, stanowiąca własność Skarbu Państwa, a która przy scalaniu występuje w imieniu Państwa, ma prawo do zbywania i zamiany nieruchomego majątku państwowego, będącego pod jej zarządem, a włączonego do obszaru scalenia w granicach, zakreślonych niniejszym artykułem
 ”
 .

Art. 3.

W art. 7 ustawy, w punkcie f) skreśla się słowo:„zwykłej”; w punkcie g) wyraz „prywatnych” zastępuje się przez „sąsiadujących”.

Art. 4.

Art. 10 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Techniczne prace scaleniowe będą wykonywane przez personel techniczny urzędów ziemskich lub przez mierniczych, uprawnionych do wykonywania zawodu na mocy ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych (Dz. U. R. P. № 97, poz. 682). Wszyscy mierniczowie przy wykonywaniu prac scaleniowych podlegają nadzorowi Ministra Reform Rolnych. W razie wykonywania tych prac niezgodnie z niniejszą ustawą lub rozporządzeniami, przepisami i zarządzeniami Ministra Reform Rolnych mierniczowie ci niezależnie od ewentualnej odpowiedzialności, przewidzianej w ustawie z dnia 15 lipca 1925 roku o mierniczych przysięgłych, mogą być przez Ministra Reform Rolnych pozbawieni uprawnienia do wykonywania prac scaleniowych
 ”
 .

Art. 5.

Art. 11 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Czynności nadzorcze przy scalaniu gruntów wykonywają urzędy ziemskie bezpłatnie, natomiast za techniczne wykonanie scalenia oraz za czynności, przewidziane w art. 7 ustawy niniejszej, urzędy ziemskie pobierać będą opłaty, nieprzekraczające rzeczywistych kosztów, których wysokość i sposób pobierania określi rozporządzenie wykonawcze.
W wypadkach, gdy interesowani nie mogą uiścić powyższych opłat, co winno być stwierdzone przez urzędy gminne, opłaty te mogą być zakredytowane według zasad, określonych w art. 13 niniejszej ustawy.
W wypadkach wyjątkowych, na wniosek okręgowego urzędu ziemskiego, Minister Reform Rolnych może zwolnić wszystkich uczestników scalenia lub niektórych z nich od ponoszenia powyższych opłat w całości lub w części.
Zwolnienie od opłat za techniczne wykonanie scalenia może być stosowane i w tych wypadkach, gdy zachodzi potrzeba szybszego uruchomienia lub większego rozwoju akcji scaleniowej na pewnym terenie Państwa i wówczas zwolnienie to może obejmować całe wsie i gminy
 ”
 .
Ostatni ustęp tego artykułu wydzielić w oddzielny art. 12, przesunąć numeracje dalszych artykułów, oraz dodać nowy ustęp o brzmieniu następującem:
„ 
Powyższe zwolnienie od podatku gruntowego nie ma zastosowania do gruntów, które zostały zwolnione ód opłat za techniczne wykonanie scalenia na mocy ostatniego ustępu art. 11
 ”
 .

Art. 6.

W dawnym art. 12 po ustępie pierwszym wstawia się zdanie następujące: „Grunty, które zostają włączone do obszaru scalenia wyłącznie w celu wyprostowania granic scalanych gruntów, nie podlegają opłatom za wykonanie prac scaleniowych”; w ustępie drugim” słowo „bliżej” zastąpić słowem „ściśle”.

Art. 7.

W dawnym art. 13 wstawić po ustępie pierwszym nowe ustępy: „Do korzystania z państwowej pomocy kredytowej w myśl zasad powyższych moją prawo i ci uczestnicy scalenia, którzy celem powiększenia swych karłowatych gospodarstw nabywają działki od innych uczestników scalenia, przenoszących się na nabywane przez się gdzieindziej osady z parcelacji.
Nadto z pomocy kredytowej mają prawo korzystać i ci uczestnicy scalenia, którzy kredytów takich potrzebują na koszty przeprowadzenia komasacji”.
Słowa: „Prezesem Głównego Urzędu Ziemskiego” zastąpić w ustępie drugim słowami: „Ministrem Reform Rolnych”. Ustęp trzeci tegoż artykułu otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kredyty, udzielone na cele budowlane i melioracyjne oraz na koszty komasacyjne, będą rozłożone na wieloletnie spłaty. Od kredytów tych będą pobierane odsetki w wysokości nie wyżej 4%, oraz raty amortyzacyjne; szczegóły co do udzielania kredytów zostaną określone w rozporządzeniu wykonawczem Ministra Reform Rolnych, wydanem w porozumieniu z Ministrem Skarbu
 ”
 .

Art. 8.

Punkt b) dawnego art. 14 uzupełnia się końcowem zdaniem: „odnośnie do gruntów, stanowiących własność Państwa, prawo zgłaszania wniosków przysługuje władzy, pod której zarządem grunty te pozostają”.
W punkcie c) po słowach: „dóbr ziemskich (obszaru dworskiego)” dodać: „i majątków ziemskich państwowych”.

Art. 9.

W dawnym art. 15 skreśla się zdanie: „oraz po zasięgnięciu opinji powiatowej komisji ziemskiej, a w razie potrzeby innych”, natomiast wstawia się zdanie: „a w razie potrzeby po zasiągnięciu opinji”.
Końcowe zdanie uzupełnić słowami: „i sporządzić prowizoryczną listę uczestników scalenia”.
Dodać nowy ustęp: „Przy projektowaniu obszaru scalenia komisarz ziemski winien złożyć wniosek do okręgowego urzędu ziemskiego o dokonanie przymusowego wykupu, w granicach ustawy o reformie rolnej, przylegających do tego obszaru gruntów dworskich, niezbędnych dla powiększenia scalonych gospodarstw karłowatych (punkt g) art. 7)”.

Art. 10.

Ustęp pierwszy dawnego art. 17 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Uprawomocnione orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej będzie doręczone w sposób, przewidziany w niniejszej ustawie, a nadto podane do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym powiatów, lub województwa i piśmie codziennem najbliższem miejscowości scalanej
 ”
 .

Art. 11.

Ustęp pierwszy dawnego art. 18 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Na mocy prawomocnego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej powiatowy urząd ziemski zarządzą dla każdej najniższej jednostki administracyjnej oddzielnie wybory rady uczestników scalenia, a właścicieli dóbr ziemskich (obszaru dworskiego), oraz władzę, pod której zarządem pozostają grunty państwowe, wzywa do wyznaczenia swego przedstawiciela po jednym od każdego obszaru
 ”
 .
W ustępie drugim tegoż artykułu po słowach: „do 7 osób” dodać słowa: „z pośród uczestników scalenia”.
W końcu artykułu dopisać nowy ustęp o treści następującej:
„ 
W wypadkach, gdy właściciele gruntów bądź t. zw. szlacheckich, bądź rozparcelowanych obszarów dworskich lub państwowych nie są zaliczeni do składu jednostki administracyjnej (jednostek administracyjnych), położonej na terenie scalanym, mają oni mimo to prawo przy wyborze rady uczestników scalenia korzystać z tych samych praw, które przysługują osobom, zaliczonym do jednostki administracyjnej.
 ”

Art. 12.

Ustęp czwarty dawnego art. 19 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Współwłaścicieli gruntów reprezentuje jeden z nich obecny, obrany przez pozostałych obecnych, a jeżeli zgoda w tej mierze nie nastąpi, to najstarszy wiekiem z obecnych współwłaścicieli; niewłasnowolnych - ich prawni zastępcy; zaginionych - kuretorowie, wyznaczeni przez sąd; nieobecnych - Ich pełnomocnicy, których umocowanie nastąpić może również przed komisarzem ziemskim; w braku wymienionych wyżej prawnych zastępców, kuratorów lub pełnomocników - miejscowy sołtys z urzędu (naczelnik gminy, burmistrz)
 ”
 .

Art. 13.

W ustępie pierwszym dawnego art. 20 słowo: „czternastodniowym” zamienia się na: „siedmiodniowym”.

Art. 14.

W dawnym art. 21 w punkcie c) zmienić numery powołanych artykułów „art. 28 i 33” na „art. 33 i 39”. Punkty d) i e) tegoż artykułu otrzymują brzmienie następujące:
„ 

d)

zgłasza wniosek do okręgowego urzędu ziemskiego o wyznaczenie im mierniczego lub powierza techniczne przeprowadzenie scalenia prywatnemu mierniczemu;

e)

zawiera umowy z upoważnionemi przez odnośne władze osobami w sprawie wykonania prac meljoracyjnych
 ”
 .
Nadto zostają dodane punkty f) i g) w brzmieniu następującem:
„ 

f)

załatwia wszelkie sprawy o charakterze administracyjno-gospodarczym;

g)

zawiera umowy o zamianie gruntów w celu wyprostowania granic obszaru scalanego, lub w celu usunięcia tak zwanych enklaw. Powołane umowy winny być zawierane w obecności dwóch niezainteresowanych świadków, oraz w obecności, ewentualnie i przy udziale mierniczego i podlegają na wniosek komisarza ziemskiego zatwierdzeniu przez okręgową komisję ziemską, która, o ile chodzi o grunty tabelowe, jednocześnie uchwala wpis do tabeli likwidacyjnej lub aktu nadawczego, celem ujawnienia dokonanej zamiany. Do tych umów nie mają zastosowania art. art. 12 i 273 - 280 powołanej ustawy o organizacji włościan
 ”
 .

Art. 15.

Po dawnym art. 21 zostają dodane dwa nowe artykuły 23 i 24 w brzmieniu następującem:
„ 

Art. 23.

Okręgowemu urzędowi ziemskiemu przysługiwać będzie prawo przejmowania technicznych czynności scaleniowych, powierzonych w myśl punktu d) art. 22 przez radę uczestników scalenia prywatnemu mierniczemu, i prowadzenia ich na koszt scalających się w razie, jeżeli:

a)

zawarta z mierniczym umowa nie odpowiada obowiązującym w tym przedmiocie przepisom;

b)

czynności scaleniowe z jakichkolwiekbądź powodów ulegną przerwie.
O ile rada uczestników scalenia w wypadku, gdy obszar scaleniowy stanowi jedna jednostka administracyjna, lub rady uczestników scalenia wspólnie, gdy obszar scaleniowy obejmuje kilka jednostek administracyjnych lub ich części, nie zgłoszą wniosku o wyznaczenie im mierniczego i nie zawrą umowy z mierniczym w ciągu 14 dni od daty ukonstytuowania się rad, to okręgowy urząd ziemski może wyznaczyć im mierniczego z urzędu.

Art. 24.

Projekt ustalenia wielkości udziałów we wspólnotach gruntowych, objętych obszarem scaleniowym, względnie użytkowania wspólnot na podstawie zasad, ustalonych w punkcie a) art. 22, sporządza mierniczy, a zatwierdza powiatowy urząd ziemski. Orzeczenia powiatowego urzędu ziemskiego w tym przedmiocie strony mają prawo zaskarżyć do okręgowej komisji ziemskiej w ciągu dni 14-tu od dnia doręczenia orzeczenia. Orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej w tej sprawie jest ostateczne. Wniesienie wpisu dodatkowego do tabel likwidacyjnych, względnie aktów nadawczych, celem ujawnienia w nich ustalonych wielkości i działów we wspólnotach gruntowych, względnie użytkowania wspólnot, urzędy ziemskie dokonywają przez dołączenie do tabel likwidacyjnych lub aktów nadawczych odpisu prawomocnego orzeczenia powiatowego urzędu ziemskiego.
Do powyższego podziału wspólnot nie mają zastosowania art. 86 powołanej wyżej ustawy o organizacji włościan, oraz art. art. 271 (punkt 2) - 275, 276 i 286 ustawy samorządu gmin (Zb. Praw ces. ros. tom II, wydanie 1892 r. kont. 1906, 1910, 1912 i 1913 r. organiz. Zarządu gub. Król Pol., dział 5), jak również nie ma zastosowania ustawa z dnia 9 grudnia 1899 r. dla Królestwa Galicji i Lodomerji wraz z W. Ks. Krakowskiem o dzieleniu gruntów wspólnych i regulacyj odnoszących się do nich wspólnych praw użytkowania i zarządu (Dz. Cist. Krajowych z 1900 r. № 20)
 ”
 .

Art. 16.

W dawnym artykule 22 początek ustępu pierwszego otrzymuje brzmienie następujące: „Zebrania rady uczestników scalenia zwołuje we wsi, leżącej na obszarze scalenia, komisarz ziemski, względnie mierniczy, przeprowadzający scalenie”.
Ustęp drugi tegoż artykułu otrzymuje brzmienie następujące: „Komisarz ziemski lub mierniczy biorą udział w posiedzeniach rady z głosem doradczym”.

Art. 17.

Dawny art. 23 otrzymuje brzmienie następujące: „Członkowie rady uczestników obowiązani są do brania udziału w zebraniach rady, zwoływanych przez komisarza ziemskiego lub mierniczego, pod rygorem grzywny do 10 złotych za nieusprawiedliwioną nieobecność.
Grzywnę nakłada komisarz ziemski i ściąga w drodze administracyjnej”.

Art. 18.

W dawnym art. 24 po słowach: „komisarz ziemski” dodaje się: „lub mierniczy”, słowa: „z zastrzeżeniem, że każda rada ma na tem zebraniu tylko jeden głos rozstrzygający” ulegają skreśleniu.
W ustępie drugim tegoż artykułu po słowach: „(obszarów dworskich)” dodać: „i majątków państwowych”.

Art. 19.

Dawny art. 25 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Przed przystąpieniem do opracowania projektu scalenia przeprowadzający je mierniczy:

a)

ustala wspólnie z radą uczestników scalenia oraz z zawezwanymi przez siebie przedstawicielami właścicieli gruntów przyległych granice obszaru scaleniowego, o czem sporządza protokół;

b)

przygotowuje wspólnie z radą uczestników scalenia imienny wykaz z podaniem przestrzeni wszystkich wymagających uzupełnienia gospodarstw;

c)

ustala wspólnie z radą uczestników, które grunty zostają od scalenia wyłączone (art. art. 2, 3 i 4);

d)

przeprowadza oszacowanie gruntów, podlegających scaleniu przy pomocy komisji szacunkowej (art. 29);

e)

przyjmuje wnioski poszczególnych uczestników scalenia; wnioski nie uwzględnione przez siebie przy sporządzaniu planu scaleniowego podaje do wiadomości komisarza ziemskiego;

f)

projektuje wspólnie z radą uczestników najwłaściwszy kierunek drogi, względnie dróg, do których będą przylegać nowowydzielone działki i przy których leżeć będą osady;

g)

zgłasza wnioski co do przeprowadzenia meIjoracji;

h)

sporządza wykaz tytułów posiadania uczestników scalenia, zbiera dowody do ustalenia tytułów ich własności, oraz sporządza plan klasyfikacyjny i rejestry pomiarowo-szacunkowe;

i)

zaznajamia uczestników scalenia na ogólnem ich zebraniu, ważnem bez względu na liczbę obecnych, z obszarem i szacunkiem posiadanych przez każdego z nich gruntów oraz składa u miejscowego sołtysa (naczelnika gminy, burmistrza) wykazy z rejestrów pomiarowo-szacunkowych i plan klasyfikacyjny do przejrzenia ich w ciągu 7 dni przez osoby zainteresowane.
O ile dotychczasowy stan posiadania stwierdzony jest katastrem i księgami hipotecznemi, to pomiaru dokonywa się wyłącznie w odniesieniu do zmian, temi dokumentami nieobjętych, a przez strony zgłoszonych. O ile obszar poszczególnych gospodarstw jest ściśle określony innemi dokumentami, to na mocy uchwały zebrania uczestników scalenia, powziętej większością 2/3 uprawnionych do głosowania, może być zaniechany pomiar dotychczasowego stanu posiadania. Zaniechanie pomiaru dotyczyć może nietylko całości obszaru, ale również i pewnych określonych jego części, co do których istnieją dokumenty pomiarowe.
Skargi niezadowolonych na powyższe uchwały mogą być składane do okręgowych komisyj ziemskich w ciągu dni 14-tu od daty powzięcia uchwały. Orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej są w tej sprawie ostateczne.
Za ogólną zgodą uczestników scalenia wszystkie grunty, poddawane scaleniu, mogą być uznane za równowartościowe, a tem samem byłoby zaniechane szacowanie wartości działek, dotychczas posiadanych, jak również działek nowoutworzonych. Przepis ten może dotyczyć nietylko całości obszaru, ale i całości poszczególnych użytków rolnych.
W miejscowościach, w których istnieje tak zwany „ucząstkowy” stan posiadania, „ucząstki” te należy traktować jako równowarte między sobą; pomiar oraz szacowanie dotychczasowych wartości poszczególnych „ucząstków” -nastąpić może jedynie na żądanie 2/8 scalających się
 ”
 .

Art. 20.

Dawny art. 26 dawnej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Do przeprowadzenia szacunku gruntów, wchodzących do obszaru scaleniowego, zostaje powołana komisja szacunkowa, w której skład wchodzą:

a)

mierniczy, przeprowadzający scalenie, jako przewodniczący;

b)

rzeczoznawcy, powołani przez rady scaleniowe (art. 22 p. b) z pośród osób postronnych, niezainteresowanych w przeprowadzeniu scalenia, a znających miejscowe stosunki, w ten sposób, że przy scalaniu jednej jednostki administracyjnej wybierani są dwaj rzeczoznawcy i jeden zastępca, a przy scalaniu większej ilości jednostek - po jednym rzeczoznawcy i po jednym zastępcy od każdej rady uczestników scalenia.
W razie uchylenia szacunku przez komisję okręgową ziemską, do ponownego przeprowadzenia szacunku przewodniczącego i członków komisji szacunkowej wyznacza na wniosek komisarza ziemskiego okręgowy urząd ziemski.
Przy czynnościach komisji na gruncie mogą być obecni z głosem doradczym: a) członkowie rady uczestników scalenia szacowanej jednostki administracyjnej, b) delegaci innych rad uczestników (po dwóch od każdej rady), wchodzących do obszaru scalenia, c) przedstawiciele scalanych dóbr ziemskich (obszarów dworskich), oraz gruntów państwowych po jednym od każdego obszaru.
Komisarz ziemski może na wniosek rady uczestników scalenia zaprosić do komisji z głosem doradczym specjalnych rzeczoznawców, jak leśnika i t. p.
Czynności komisji szacunkowej winny być ujęte w formę protokółu, a wynik ponadto uwidoczniony na planie, dołączonym do akt sprawy
 ”
 .

Art. 21.

Po dawnym art. 26 zostają dodane dwa nowe artykuły 30 i 31 w brzmieniu następującem:
„ 

Art. 30.

Po upływie terminu, wymienionego w punkcie i) art. 28, komisarz ziemski w obecności uczestników scalenia;

a)

stwierdza na miejscu, czy wszystkie czynności mierniczego, wyszczególnione w art. 28, zostały wykonane zgodnie z obgwiązującemi przepisami;

b)

ustala tytuły własności i sporządza listę rzeczywistych właścicieli celem późniejszego wywołania, względnie uregulowania hipoteki;

c)

dołącza na mocy orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej (art. 7 punkt g) do obszaru scaleniowego obszar, wykupiony od sąsiadujących gospodarstw folwarcznych na cele uzupełnienia gospodarstw karłowatych, jak również obszar, ewentualnie przypadający za zlikwidowane uprawnienia służebnościowe;

d)

uzgadnia z mierniczym i radą uczestników scalenia, względnie delegatami rad uczestników, i przedstawicielami scalanych dóbr ziemskich i gruntów państwowych ogólne wytyczne projektu scalenia; nieprzybycie którejkolwiek z wymienionych osób, prócz mierniczego, nie wstrzymuje czynności komisarza ziemskiego;

e)

po wysłuchaniu skarg uczestników scalenia na czynności mierniczego, wymienione w art. 28, o ile skargi takie zostaną zgłoszone, sporządza o powyższem odpowiedni protokół.

Art. 31.

Komisarz ziemski po dokonaniu czynności, wymienionych w art. 30, przesyła do okręgowego urzędu ziemskiego wykaz tytułów własności i tytułów starego stanu posiadania, oraz wykaz szacunku, które mają być podstawą do przeprowadzenia scalenia; okręgowy urząd ziemski następnie wnosi te wykazy na najbliższe, posiedzenie okręgowej komisji ziemskiej.
Orzeczenia okręgowej komisji są w tej sprawie ostateczne.
Przy scalaniu dla ustalenia stanu własności i posiadania miarodajne są wpisy hipoteczne, prawomocno wyroki sądowe i niesporne umowy pisemne, oraz Inne dokumenty, mające siłą dowodową na mocy obowiązujących na danym terenie praw, w razie braku tych dowodów lub w razie sporu miarodajne będzie dla ustalenia stanu posiadania stwierdzone w dochodzeniu ostatnie posiadanie gruntu.
Ustalenie stanu posiadania w niczem nie prze sądzą tytułu własności
 ”
 .

Art. 22.

W ustępie pierwszym dawnego art. 27 skreśla się słowo: „stwierdzonego”, wpisuje się zaś: „ostatecznie zatwierdzonego”; po wyrazach: „następuje opracowanie projektu scalenia” dodaje się: „przez mierniczego”.
Punkt c) tegoż artykułu otrzymuje brzmienie następujące: „sporządzone według przepisów obowiązujących dowody pomiarowe dawnego stanu posiadania i nowego stanu posiadania, o ile w myśl art. 28 pomiar dotychczasowego stanu posiadania nie był zaniechany”.
Artykuł niniejszy zostaje uzupełniony następującym ustępem:
„ 
Mierniczy wykonywa wszystkie czynności, wymienione w niniejszym artykule i w artykule 28, osobiście bez prawa wyznaczania zastępców
 ”
 .

Art. 23.

Ustęp drugi dawnego art. 28 otrzymuje brzmienie następujące: „Po wyznaczeniu projektu na gruncie komisarz ziemski zarządza zwołanie zebrania ogólnego wszystkich uczestników scalenia, zawiadamiając ich przynajmniej na 7 dni przed terminem zebrania ze wskazaniem skutków niestawiennictwa (art. 34)”.
W tymże artykule w ustępie 3 po słowie „ustalona” dodać „protokólarnie”.
W tym samym artykule końcowe zdanie: „nadto bierze w niem udział geometra, prowadzący roboty pomiarowe”, zamienia się na: „nadto bierze w niem udział mierniczy”.

Art. 24.

W ustępie czwartym dawnego art. 29 skreślić wyraz „otrzymanego”.

Art. 25.

Dawny art. 30 otrzymuje brzmienie następujące: „Protokół zebrania ogólnego wraz z aktami sprawy komisarz ziemski przesyła do okręgowego urzędu ziemskiego, ten zaś sprawę wnosi na posiedzenie jawne okręgowej komisji ziemskiej, która, biorąc między innemi pod uwagę opinję zebrania ogólnego (art. 33, 34) oraz liczbę uczestników, wypowiadających się za przyjęciem projektu scalenia, zatwierdza projekt, wprowadza w nim zmiany, albo go odrzuca, jako też uchwala odpowiednie dodatkowe wpisy do tabel likwidacyjnych lub aktów nadawczych. Orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej podlegają zaskarżeniu do Głównej Komisji Ziemskiej w terminie 14-dniowym od dnia doręczenia orzeczenia. Skarga odwoławcza winna być złożona do okręgowej komisji ziemskiej.

Art. 26.

Art. 31 dawnej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia. okręgowy urząd ziemski:

a)

zarządza utrwalenie granic na podstawie zatwierdzonego projektu scalenia oraz wprowadzenie uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych im gruntów;

b)

zarządza wykończenie i przeprowadza zatwierdzenie dowodów pomiarowych zgodnie z obowiązującemi przepisami;

c)

przeprowadza wniesienie wpisów dodatkowych do tabel likwidacyjnych, lub aktów nadawczych przez dołączenie do odpisów tych dokumentów, które strony przedstawią, odpisu prawomocnego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia, wraz z odpisem rejestru pomiarowego, oraz przez przesłanie takichże odpisów do Ministerstwa Reform Rolnych w celu dołączenia ich do oryginałów pomienionych tabel i aktów nadawczych, przyczem przy wniesieniu powyższych wpisów nie mają zastosowania artykuły 215, 216 i 217 ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zbiór Praw ces. ros. tom IX kontyn. 1913 osobne dodatki, ks. IX);

d)

przesyła właściwemu sądowi wniosek o uskutecznienie czynności, przewidzianych w art. 8, 38 i 43 niniejszej ustawy, oraz o skreślenie ostrzeżenia (adnotacji) o wdrożeniu postępowania scaleniowego (art. 17); do wniosku dołączony będzie odpis orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia wraz z odrysem zatwierdzonego planu scalenia;

e)

zarządza rozwiązanie rad uczestników scalenia i

f)

ogłasza zamknięcie postępowania scaleniowego
 ”
 .

Art. 27.

Po dawnym art. 31 wstawić nowy art. 37, który otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Postępowanie w okręgowej komisji ziemskiej w sprawie zatwierdzenia planu scalenia, przedłożonego przez powiatowy urząd ziemski, powinno być zakończone w ciągu 3 miesięcy. W takim samym terminie winno być zakończone postępowanie w. Głównej Komisji Ziemskiej przy rozważaniu odwołań od orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, o ile w obu wypadkach w toku rozważania nie zajdzie protokólarnie stwierdzona konieczność przeprowadzenia lub skorygowania na gruncie prac pomiarowych
 ”
 .

Art. 28.

Na początku dawnego art. 32 wstawić ustęp następujący:
„ 
Odpis orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, oraz odrys zatwierdzonego planu nowego stanu posiadania w danej jednostce administracyjnej, sporządzony przez mierniczego, winien być wręczony sołtysowi (naczelnikowi gminy), lub burmistrzowi
 ”
 .

Art. 29.

W art. 40 na początku ustępu pierwszego dodaje się: „Na obszarze obowiązywania ustaw hipotecznych z 1818 i 1825 r.”; w tymże ustępie słowa: „trzech miesięcy” zastępuje się słowem „roku”.

Art. 30.

Początek dawnego art. 44 otrzymuje następujące brzmienie:
„ 
Postępowanie scaleniowe, wszczęte stosownie do dotychczasowych przepisów ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów, w których zostało wydane orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia, ma być zakończone według dotychczasowych przepisów wymienionej ustawy. Natomiast postanowienia niniejszej ustawy będą stosowane w dalszym biegu wszystkich innych postępowań scaleniowych, wszczętych i nieukończonych stosownie do przepisów ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów oraz do postępowań scaleniowych, wszczętych i nieukończonych przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 lipca 1923 r., z wyjątkiem tych postępowań i t. d.
 ”
 .
W końcu tego artykułu dodać nowe ustępy w brzmieniu następującem:
„ 
Do postępowań scaleniowych, wszczętych na Obszarze województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego i wołyńskiego oraz okręgu administracyjnego wileńskiego przed wejściem w życie ustawy niniejszej, o ile nie zapadły ostateczne decyzje właściwych władz, zatwierdzające projekt scalenia, a uczestnicy objęli w faktyczne posiadanie nowowydzielone działki, postanowienia niniejszej ustawy Stosuje s(ę w sposób następujący:

a)

jeżeli niema aktów postępowania scaleniowego, a uczestnicy nie wnoszą żadnych zażaleń z tytułu dokonanego scalenia gruntów, fakt zaś dokonania scalenia dojdzie do wiadomości urzędów ziemskich w drodze wniosków stron lub przy innej urzędowej czynności, to urzędy te zarządzą dokonanie pomiaru faktycznego stanu posiadania, który to pomiar podlega zatwierdzeniu okręgowej komisji ziemskiej tak, jak projekt scalenia, jednak bez możności zmiany faktycznego niespornego stanu posiadania. W tym wypadku mają zastosowanie art. 36, 38, 45-48 niniejszej ustawy;

b)

jeżeli są dowody starego stanu posiadania, niema zaś akty postępowania scaleniowego, a co najmniej 1/4 uczestników scalenia skarży się na otrzymane działki z tytułu pokrzywdzenia, to urzędy ziemskie zarządzą dokonanie pomiarów faktycznego stanu posiadania, poczem okręgowa komisja ziemska albo, uznając skargi za nieuzasadnione, odrzuci ją i wtedy wyda orzeczenie w trybie, wyżej w punkcie a) wskazanym, albo uzna skargi za uzasadnione i wtedy, rozpatrując ustalony pomiarem stan faktycznego posiadania jako projekt scalenia, orzeknie o jego zmianie lub odrzuceniu ze skutkami, przewidzianemi w art. 35.
W tym wypadku, jeżeli niema możności wyrównać drogą zmiany projektu różnic między starym a nowym stanem posiadania, krzywdzących uczestników scalenia, przysługuje okręgowej komisji ziemskiej prawo zatwierdzenia dopłat pieniężnych, przekraczających normy w art. 6.
Jeżeli liczba skarżących jest mniejsza od 1/4 ogólnej liczby uczestników scalenia, wówczas ma zastosowanie punkt a) niniejszego artykułu; c) jeżeli niema dowodów starego stanu posiadania i aktów postępowania scaleniowego, a poszczególni uczestnicy wnoszą skargi na otrzymane działki z tytułu pokrzywdzenia, to okręgowa komisja ziemska wyda orzeczenie po dokonaniu pomiaru stanu faktycznego posiadania i uprzedniem przeprowadzeniu dochodzenia na miejscu przez powiatowy urząd ziemski w obecności zainteresowanych stron i przy udziale powołanych przez powiatowy urząd ziemski biegłych na wniosek zainteresowanych stron oraz powiatowego urzędu ziemskiego. O ile stary stan posiadania na podstawie przeprowadzonych dochodzeń i zgodnych oświadczeń stron da się ustalić, a skargi uznane zostaną za uzasadnione, to okręgowa komisja ziemska wyda orzeczenie w trybie, przewidzianym w punkcie b) o zmianie lub odrzuceniu istniejącego stanu posiadania; o ile zaś stary stan posiadania w sposób powyższy nie da się ustalić, lub też skargi zostaną uznane za nieuzasadnione,- to orzeczenie wydane będzie w trybie, przewidzianym w punkcie a)
 ”
 .

Art. 31.

Po dawnym art. 44 wstawić dwa nowe artykuły, które oznaczane będą jako art. 51 i 52:
„ 

Art. 51.

Wszelkie zawiadomienia, wezwania i doręczenia orzeczeń w postępowaniu scaleniowem uskutecznia się przez przesianie ich do wójta (naczelnika gminy, burmistrza), lub sołtysa w tylu co najmniej egzemplarzach, ilu ma być członków rad scalenia. Sołtys (wójt, naczelnik gminy, burmistrz) obowiązany jest przesłane mu wezwania, zawiadomienia, lub orzeczenia, publicznie ogłosić w sposób, odpowiadający miejscowemu zwyczajowi, oraz wydać członkom rad scalenia, a w ich braku innym uczestnikom scalenia, zgłaszającym się o to, doręczone mu wezwania, zawiadomienia, lub orzeczenia - oraz jeden egzemplarz zwrócić urzędowi wysyłającemu z potwierdzeniem dnia dokonania ogłoszenia. Trzeci dzień po dniu ogłoszenia przyjęty będzie za dzień, od którego biegną wszelkie terminy i czasokresy.

Art. 52.

Pomoc kredytowa na cele, wskazane w art. 14, może być udzielana również osobom, które przeprowadziły scalenie swych gruntów na podstawie przepisów, które obowiązywały przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów, nie dawniej jednak, niż w ciągu 3 lat przed wejściem w życie tejże ustawy.
 ”

Art. 32.

Upoważnia się Ministra Reform Rolnych do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów w brzmieniu, ustalonem niniejszą ustawą, i z zastosowaniem właściwej kolejności artykułów, oraz zmian nazw urzędów, wypływających
Z ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisyj ziemskich (Dz. U. R. P. № 90, poz. 706).

Art. 33.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Reform Rolnych i Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 34.

Ustawa niniejsza zyskuje moc obowiązującą w 30-ym dniu po jej ogłoszeniu na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem górnośląskiej części województwa śląskiego.