Ustawaz dnia 19 lutego 1929 r.w przedmiocie uzupełnienia ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. w przedmiocie ochrony drobnych dzierżawców rolnych, a w szczególności zmiany niektórych przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1920 r. oraz ustawy z dnia 18 marca 1920 r.

Ustawę z dnia 31 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr 75 z 1924 r. poz. 741) w przedmiocie ochrony drobnych dzierżawców rolnych, a w szczególności zmiany niektórych przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr 56, poz. 346) oraz ustawy z dnia 18 marca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr 28, poz. 165) uzupełnia się w sposób następujący:

W art. 12 ustawy z 31 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr 75 z 1924 r., poz. 741) w przedmiocie ochrony drobnych dzierżawców rolnych, a w szczególności zmiany niektórych przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr 56, poz. 346) oraz ustawy z dnia 18 marca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr 28, poz. 165) po wyrazach „łącznie z województwem śląskiem” wstawia się wyrazy „przyczem przepisy powyższej ustawy na terenie b. dzielnicy pruskiej dotyczą także tych wszystkich gruntów o obszarze do 5 hektarów ziemi, które były wydzierżawione przed 28 sierpnia 1924 r. i są jeszcze obecnie we władaniu drobnych dzierżawców, o ile eksmisja nie została w chwili wejścia w życie tej ustawy orzeczona prawomocnym wyrokiem sądowym”.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.