Art. 1.
Zgłoszenia do konwersji asygnat i obligacyj pożyczek państwowych, względnie świadectw
tymczasowych, przeliczanych na zasadach ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. o uzupełnieniu
rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. o przerachowaniu
zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych (Dz. U. R. P. Nr 90, poz.
629), oraz rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 września 1926 r. w
sprawie przerachowania i konwersji zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych
z lat 1918-1920 (Dz. U. R. P. Nr 96, poz. 560), mogą być składane do wyższego przerachowania
do dnia 31 grudnia 1929 r.
Art. 2.
Minister Skarbu jest upoważniony do podwyższenia wysokości emisji 5%-owej pożyczki
konwersyjnej z r. 1924, ustalonej art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej
z dnia 26 lutego 1928 r. w sprawie podwyższenia wysokości emisji 5%-owej pożyczki
konwersyjnej z foku 1924 (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 212) do sumy, jaka okaże się konieczną
w związku z konwersją, przewidzianą w art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej
z dnia 17 września 1926 r. w sprawie ustalenia wysokości emisji i przeznaczenia użycia
5%-owej pożyczki konwersyjnej, wypuszczonej na podstawie rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr 96, poz. 561).
Plan umorzenia powyższej emisji ustalać będzie Minister Skarbu droga, rozporządzeń
przy zastosowaniu zasad, przewidzianych w aft. 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej
z dnia 26 lutego 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 212).
Art. 3.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.
Art. 4.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie a dniem jej ogłoszenia.