Ustawaz dnia 7 marca 1929 r.zmieniająca częściowo brzmienie art. 24 ustawy z dnia 18 marca 1921 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych lub zaginionych bez własnej winy, których śmierć, względnie zaginięcie, pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

W art. 24 ustawy z dnia 18 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 32, poz. 195) w brzmieniu art. 4 ustawy z dnia 4 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 608) wprowadza się następujące zmiany:

1)

po ustępie czwartym dodaje się ustęp nowy w brzmieniu:
„ 
Osoby, roszczące prawo do zaopatrzenia z tytułu choroby, okaleczenia lub śmierci, zaszłych przed dniem 1 lipca 1929 r., mogą dochodzić swych praw aż do 31 grudnia 1930 r. włącznie.
 ”

2)

Ostatni ustęp otrzymuje następujące brzmienie:
„ 
O ile roszczenie do zaopatrzenia zostało zgłoszone na zasadzie postanowienia poprzedniego ustępu niniejszego artykułu, uprawnienie do zaopatrzenia rozpoczyna się od pierwszego dnia miesiąca, następującego po zgłoszeniu roszczenia
 ”
 .

3)

W końcu art. 24 wstawia się nowy ustęp:
„ 
Rejestracja, dokonana na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Ministrów i Ministra Spraw Zagranicznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Prezesem Głównego Urzędu Likwidacyjnego z dnia 25 listopada 1920 r. w przedmiocie rejestracji należności, przypadających Rzeczypospolitej od Niemiec z tytułu emerytur i zapomóg dla wojskowych ofiar wojny zb. armji rosyjskiej oraz osób, które były przez tych wojskowych utrzymywane (Monitor Polski Nr. 271 z 1920 r.), nie ma skutków prawnych zgłoszenia, wymaganego postanowieniami niniejszego artykułu, a osoby, zgłoszone do tej rejestracji, nie mające przyznanych praw do zaopatrzenia, winny w celu uzyskania zaopatrzenia zgłosić swoje roszczenia do 31 grudnia 1930 r.
 ”

Art. 2.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych, Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej, Ministrowi Skarbu i Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie w dniu 1 lipca 1929 r.