Art. 1.
W celu zasilenia funduszów państwowych, przeznaczonych na wzmożenie budowy mieszkań,
upoważnia się Ministra Skarbu do zaciągnięcia wewnętrznej pożyczki państwowej do wysokości
100.000.000 zł. w złocie drogą wypuszczenia obligacyj, opiewających na okaziciela.
Pożyczka może być wypuszczona serjami.
Art. 2.
Warunki pożyczki łącznie z planem umorzenia, kurs emisyjny i inne warunki emisji oraz
termin wypuszczenia pożyczki ustali Minister Skarbu.
Minister Skarbu uprawniony jest ustanowić dla tej pożyczki premje, wygrywane w drodze
losowania obligacyj.
Oprocentowanie nominalne pożyczki łącznie z kwotą, przeznaczoną na premje, jeśli premje
będą ustanowione, nie może przekraczać 7 od sta rocznie, obliczając ten stosunek jako
przeciętny dla całego okresu trwania pożyczki.
Art. 3.
Kapitał i odsetki pożyczki zabezpiecza się całym ruchomym i nieruchomym majątkiem
Państwa.
Art. 4.
Kupony od obligacyj pożyczki wolne są od podatku od kapitałów i rent.
Art. 5.
Obligacje pożyczki, nie przedstawione do zapłaty w ciągu lat 30 od dnia ich wylosowania,
ulegają przedawnieniu. Kupony od obligacyj tej pożyczki ulegają przedawnieniu po upływie
lat 5 od dnia ich płatności. Premje, jeśli będą ustanowione, ulegają przedawnieniu
po upływie lat 10 od dnia ich wylosowania.
Art. 6.
Obligacje pożyczki mają wszelkie prawa papierów pupilarnych i mogą być używane dla
lokaty kapitałów osób, pozostających pod opieką i kuratelą, jako też kapitałów fundacyjnych,
kościelnych, korporacyj publicznych, kaucyj cywilnych i wojskowych oraz depozytów.
Art. 7.
Obligacje pożyczki nie podlegają działaniu ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych
tytułach na okaziciela (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 406) zgodnie z punktem 2 art. 13
tejże ustawy w brzmieniu, nadanem ustawą z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R.
P. Nr 87, poz. 637).
Art. 8.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu,
Art. 9.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.