Art. 1.
Ku uczczeniu pamięci Tadeusza Kościuszki, zgodnie z uchwałą Sejmu Ustawodawczego z
dnia 26 lipca 1919 r., tworzy się państwową fundację pod nazwą: „Wieś Kościuszkowska”.
Państwowa fundacja „Wieś Kościuszkowska” ma na celu opiekę i wychowanie sierot z uwzględnieniem
w pierwszym rzędzie sierot po poległych lub zmarłych, których śmierć pozostaje w związku
przyczynowym ze służbą w obronie Państwa Polskiego.
Art. 2.
Upoważnia się Ministra Rolnictwa do wydzielenia z państwowego majątku Rogoźno - Zamek,
położonego w pow. grudziądzkim, w woj. pomorskiem, grunty q obszarze do 470 ha, nie
mniej jednak niż 400 ha, wraz z zabudowaniami, jakie będą znajdowały się na wydzielonym
gruncie, i do odstąpienia bezpłatnie wydzielonego gruntu wraz z zabudowaniami na własność
fundacji, wymienionej w art. 1.
Nieruchomość, odstąpiona na własność fundacji zgodnie z ustępem pierwszym, nie podlega
obowiązkowi parcelacji, przewidzianemu w art. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o
wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr 1, poz. 1).
Art. 3.
Statut fundacji nadadzą: Minister Prący i Opieki Społecznej, Minister Wyznań Religijnych
i Oświecenia Publicznego i Minister Rolnictwa.
W zarządzie fundacji winny być reprezentowane organizacje społeczne.
Art. 4.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu
z Ministrami Reform Rolnych, Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Skarbu i
Rolnictwa.
Art. 5.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.