Art. 1.
Nieruchomości państwowe, przekazywane Funduszowi Kwaterunku Wojskowego na cele budowy
kwater stałych dla oficerów i żonatych podoficerów zawodowych, przechodzą na własność
Funduszu Kwaterunku Wojskowego i mogą służyć jako zabezpieczenie dla pożyczki, przewidzianej
w art. 22 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o zakwaterowaniu wojska w czasie pokoju (Dz.
U. R. P. Nr 97, poz. 681).
Nieruchomości powyższe w razie niewykorzystania ich w ciągu lat 3 od chwili przekazania
będą zwrócone Skarbowi Państwa po uprzedniem zwolnieniu ich przez Fundusz Kwaterunku
Wojskowego od zobowiązań tegoż Funduszu.
Art. 2.
Przekazanie na własność Funduszowi Kwaterunku Wojskowego nieruchomości państwowych,
które znajdują się w zarządzie Ministerstwa Spraw Wojskowych, następuje na skutek
decyzji Ministra Spraw Wojskowych, powziętej w porozumieniu z Ministrem Robót Publicznych.
Przekazanie na własność Funduszowi Kwaterunku Wojskowego nieruchomości państwowych,
które nie znajdują się w zarządzie Ministerstwa Spraw Wojskowych, następuje na skutek
decyzji właściwego ministra, powziętej w porozumieniu z Ministrem Robót Publicznych
na wniosek Ministra Spraw Wojskowych.
Art. 3.
Decyzja w przedmiocie przekazania nieruchomości państwowej na własność Funduszowi
Kwaterunku Wojskowego winna zawierać:
1)
dokładne określenie odnośnej nieruchomości,
2)
oświadczenie, że odnośna nieruchomość przechodzi na własność Funduszu Kwaterunku Wojskowego,
3)
zezwolenie na dokonanie wpisu prawa własności w księdze hipotecznej (gruntowej, wieczystej)
na rzecz tegoż Funduszu.
Art. 4.
Na podstawie powyższej decyzji własność nieruchomości zostanie przepisana w księgach
hipotecznych (gruntowych, wieczystych) na rzecz Funduszu Kwaterunku Wojskowego, o
ileby zaś przekazana nieruchomość nie posiadała urządzonej hipoteki, Fundusz Kwaterunku
Wojskowego władny będzie wywołać hipotekę do pierwiastkowej regulacji na swoje imię.
Art. 5.
Postanowienia ustawy niniejszej mają również odpowiednie zastosowanie przy uwidocznianiu
wpisów w rejestrach, utrzymywanych przez zastępców starszych notarjuszów, w stosunku
do prawa własności nieruchomości, nie objętych księgą wieczystą, jak przy sądowem
składaniu dokumentów w myśl rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 marca
1916 r. o sądowem złożeniu dokumentów w celu nabycia praw rzeczowych na niewpisanych
do ksiąg gruntowych nieruchomościach i budynkach (Dz. Ust. P. austr. Nr 87).
Art. 6.
Decyzje, przewidziane w art. 3, wolne są od opłat stemplowych.
Art. 7.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu
z zainteresowanymi ministrami.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.