Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Postanowienia niniejszej ustawy mają moc obowiązującą dla wyborów Sejmu i Senatu,
Sejmu Śląskiego oraz ciał samorządowych.
Art. 2.
Urzędnik, który w związku ze swojem urzędowaniem wpływa bezprawnie na wynik głosowania,
a w szczególności:
a)
sporządza listę głosujących z pominięciem uprawnionych lub wpisaniem nieuprawnionych;
b)
używa podstępu celem nieprawidłowego sporządzenia listy głosujących;
c)
uszkadza, ukrywa, przerabia lub podrabia protokóły lub inne dokumenty głosowania;
d)
dopuszcza się nadużycia przy przyjmowaniu lub obliczaniu głosów;
e)
dopuszcza się nadużycia przy zgłaszaniu lub ustalaniu listy kandydatur, albo też unieważnia
bezprawnie deklaracje wyborców, dotyczące zgłoszeń kandydatur
- ulega karze więzienia do lat pięciu.
Art. 3.
Urzędnik, który przemocą, groźbą, podstępem, lub innym niedozwolonym sposobem w związku
ze swojem urzędowaniem przeszkadza:
a)
odbyciu zgromadzenia wyborców;
b)
swobodnemu wykonywaniu prawa zgłaszania kandydatur;
c)
swobodnemu wykonywaniu prawa głosowania;
d)
głosowaniu lub obliczaniu głosów
- ulega karze więzienia do lat trzech.
Art. 4.
Urzędnik, który w związku ze swojem urzędowaniem lub też z wyraźnem lub domniemanem
powołaniem się na nie, używa przemocy, groźby, podstępu lub innego niedozwolonego
sposobu celem:
a)
wywarcia wpływu na sposób głosowania osoby uprawnionej lub celem powstrzymania jej
od głosowania;
b)
wywarcia wpływu na zgłaszanie kandydatur albo na ich zaniechanie, w szczególności
także na umieszczenie lub wycofanie podpisów na deklaracjach, dotyczących zgłoszenia
kandydatur
- ulega karze więzienia do lat pięciu.
Art. 5.
Tej samej karze ulega urzędnik, który w związku ze swojem urzędowaniem lub też z wyraźnem
albo domniemanem powołaniem się na nie, udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej
albo osobistej uprawnionemu do głosowania, czy też innej osobie:
a)
celem wywarcia wpływu na sposób głosowania osoby uprawnionej lub celem powstrzymania
jej od głosowania;
b)
celem wywarcia wpływu na zgłaszanie kandydatur, czy też ich zaniechanie, w szczególności
także na umieszczenie lub wycofanie podpisu na deklaracjach, dotyczących zgłoszenia
kandydatur.
Art. 6.
Urzędnik, który w związku ze swojem urzędowaniem przy głosowaniu tajnem zapoznaje
się w sposób bezprawny z treścią cudzego głosu
-
-
ulega karze aresztu do jednego roku.
Art. 7.
Ze skazaniem za czyny, w powyższych przepisach przewidziane, łączą się w każdym wypadku
następujące kary dodatkowe:
a)
pozbawienie czynnego i biernego prawa wyborczego do ciał i instytucyj publicznych
przez lat dziesięć, w wypadku zaś, przewidzianym w art. 6 - przez 5 lat, oraz utrata
piastowanych mandatów;
b)
wydalenie ze służby państwowej oraz samorządowej z utratą praw, wynikających z tej
służby;
c)
pozbawienie prawa piastowania urzędów publicznych oraz wykonywania adwokatury i notariatu.
Powyższe kary dodatkowe mają być orzeczone w wyroku i wymierzone łącznie.
Kary dodatkowe i skutki kar, przewidziane w ustawach karnych dzielnicowych, nie mają
zastosowania do wypadków, przewidzianych w tej ustawie.
Art. 8.
Urzędnikiem w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba, pełniąca funkcje publiczne w
imieniu Państwa lub samorządu. Za urzędników uważać również należy członków komisyj
wyborczych.
Art. 9.
Dla rozpoznania spraw, w tej ustawie określonych, właściwy jest sąd okręgowy.
Art. 10.
Najpóźniej w przeciągu 48 godzin od chwili otrzymania doniesienia o popełnieniu jednego
z przestępstw, przewidzianych w tej ustawie, obowiązany będzie oskarżyciel publiczny
złożyć wniosek o wszczęcie śledztwa; śledztwo jest konieczne.
Śledztwo prowadzi sędzia śledczy, któremu sprawa przypadnie w drodze przyjętego w
sądzie okręgowym podziału czynności.
Jeżeli wszechstronne wyjaśnienie okoliczności sprawy w toku śledztwa doprowadzi do
ustalenia, te należy przeprowadzić rozprawę główną, sędzia śledczy obowiązany będzie
wydać natychmiast postanowienie, zawieszające oskarżonego urzędnika w urzędowaniu,
i o tem zawiadomić właściwą jego władzę przełożoną.
Art. 262, 264, 266 § 2 i 272 kodeksu postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r.
(Dz. U. R. P. Nr 33, poz. 313) nie mają tu zastosowania.
Art. 11.
Pokrzywdzonym w rozumieniu tej ustawy jest nietylko osoba, określona w art. 60 kodeksu
postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr 33, poz. 313), ale także
osoba, która doniosła o przestępstwie, o ile przysługuje jej prawo wybierania w okręgu
wyborczym, gdzie zostało spełnione przestępstwo.
Zawiadomienie, przewidziane w art. 271 § 1 kodeksu postępowania karnego z dnia 19
marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr 33, poz. 313), sędzia śledczy winien skierować również
do pokrzywdzonego i oznajmieniem, że przysługuje mu prawo, określone w art. 70 powyższej
ustawy.
W razie niewykonania tego prawa w terminie ustawowym, lub nieprzyznania przez sąd
apelacyjny praw oskarżyciela posiłkowego, sędzia śledczy umarza śledztwo i zawiadamia
o tem oskarżonego.
Art. 12.
Do przestępstw, przewidzianych w tej ustawie, nie mają zastosowania przepisy ustaw
karnych dzielnicowych o zawieszeniu kary. Ściganie i karanie tych przestępstw przedawnia
się po upływie lat dziesięciu od ich popełnienia.
Art. 13.
Równocześnie z rozpisaniem wyborów podać należy tę ustawę we wszystkich gminach okręgów
wyborczych przez rozplakatowanie do powszechnej wiadomości.
Art. 14.
Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Sprawiedliwości.
Art. 15.
Ustawa mniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Z dniem tym tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy, sprzeczne z tą ustawą.