Ustawaz dnia 26 lutego 1930 r.w sprawie zmiany ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. w przedmiocie przeznaczenia terenów za cytadelą oraz pasa ziemi wzdłuż ulicy Górnej w Warszawie pod budowę domów, oraz ustaw z dnia 28 lipca 1922 r. i 22 września 1922 r., dotyczących rozszerzenia zakresu działania powołanej wyżej ustawy z dnia 29 lipca 1921 r.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

Art. 4 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448) otrzymuje następujące brzmienie:
„ 
Grunty, przeznaczone w prawomocnym planie zabudowania pod ulice, place i zieleńce oraz na pomieszczenie instytucyj użyteczności publicznej, będą odstąpione gminie miasta stoł. Warszawy bezpłatnie.
Grunty te przechodzą napowrót na rzecz Skarbu Państwa w razie ustalenia, że zostały użyte nie na cele, na które je odstąpiono
 ”
 .

Art. 2.

Art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448) otrzymuje następujące brzmienie:
„ 
Upoważnia się Ministra Skarbu do sprzedawania terenów i parcel, na których mają być wznoszone domy mieszkalne, spółdzielniom mieszkaniowym, mieszkaniowo-budowlanym i budowlanym oraz internatom i bursom dla młodzieży na warunkach ulgowych, ustalonych według swego uznania
 ”
 .

Art. 3.

Art. 7 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448) w dotychczasowem brzmieniu uchyla się i nadaje się mu brzmienie następujące:
„ 
Pisma, dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, przewidzianego w art. 5, są wolne od opłat stemplowych.
Pobrane już opłaty stemplowe zwrotowi nie podlegają.
 ”

Art. 4.

Art. 8 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448), art. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 601) oraz art. 2 ustawy z dnia 22 września 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 89, poz. 801) otrzymują każdy zosobna następujące brzmienie:
„ 
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu
 ”
 .

Art. 5.

Spółdzielniom mieszkaniowym i budowlanym, spółdzielczym stowarzyszeniom budowlanym i kooperatywom budowlanym robotniczym oraz internatom i bursom dla młodzieży, które na mocy art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448) w pierwotnem jej brzmieniu zawarły umowy o ustąpienie im pod tytułem wieczystej dzierżawy terenów i parcel, w ustawie tej, a także w ustawach z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 601) i z dnia 22 września 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 89, poz. 801) wymienionych, służy prawo zawarcia z Ministerstwem Skarbu uzupełniających umów o zbycie im tychże terenów i parcel na własność.
Do składania odpowiednich zgłoszeń wyznacza się termin dwuletni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Art. 7.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Z dniem tym tracą moc prawną w odniesieniu do terenów i parcel, objętych ustawami z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448), z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 601) i z dnia 22 września 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 89, poz. 801), wszelkie uprawnienia Skarbu Państwa, zastrzeżone w zawartych już umowach sprzedaży i dzierżawy, a oparte na art. 7 ustawy z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 448).