Ustawa skarbowaz dnia 29 marca 1930 r.na okres od 1 kwietnia 1930 r. do 31 marca 1931 r.

Załączonym budżetem administracji na okres od 1 kwietnia 1930 do 31 marca 1931 (rok budżetowy 1930/31) upoważnia się Rząd do czynienia wydatków zwyczajnych do kwoty 2.750.596.801 zł, wydatków nadzwyczajnych do kwoty 171.378.936 zł, łącznie zatem do sumy 2.921.975.737 zł.

Załączonem do budżetu na rok 1930/31 ogólnem zestawieniem planów finansowo - gospodarczych przedsiębiorstw, niewydzielonych z administracji państwowej, oraz wpłat do Skarbu i dopłat ze Skarbu Państwa do przedsiębiorstw, z tejże administracji wydzielonych, ustala się:

Jako pokrycie ustalonych w art. 1 wydatków administracji w kwocie 2.921.975.737 zł, oraz dopłat do niektórych przedsiębiorstw państwowych, niepokrytych wpływami tychże przedsiębiorstw, w kwocie 18.946.124 zł, w łącznej zatem kwocie 2.940.921.861 zł służą:

łącznie zatem dochody w kwocie 3.038.736.568 zł.

W częściach budżetu od 1 do 18 w paragrafach, obejmujących wydatki osobowe, preliminuje się kredyty, przeznaczone na wypłatę w roku budżetowym 1930/31 funkcjonariuszom państwowym, jak również osobom, otrzymującym zaopatrzenie emerytalne, wdowie lub sieroce, dodatków miesięcznych do uposażenia, względnie zaopatrzenia, w wysokości, określonej w ustępie 1 art. 5 ustawy skarbowej z dnia 22 czerwca 1928 roku (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 622).

Z nadwyżki budżetowej, przewidzianej w art. 3 w sumie 97.814.707 zł, przeznacza się:

Wszystkie wydatki państwowe mogą być uskuteczniane tylko na cele, wymienione w rubrykach budżetu państwowego, i w granicach kredytów, w tych rubrykach ustalonych, przy uwzględnieniu postanowień art. 4.

Wszelkie kredyty, preliminowane w budżecie na rok 1930/31, będą otwierane miesięcznie przez Ministra Skarbu, który ma prawo kredyty, preliminowane w paragrafach, otwierać pozycjami i w tych wypadkach przenosić kredyty z pozycji na pozycję w obrębie paragrafu.

Przepis o miesięcznem ustalaniu wysokości kredytów nie dotyczy części 2-a, 2-b i 3 budżetu.

Uposażenie funkcjonarjuszów państwowych i osób wojskowych, pełniących służbę zagranicą, ustala w granicach preliminarza budżetowego części 5 Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu. Wykaz szczegółowy tych uposażeń według poszczególnych stanowisk w polskich urzędach zagranicznych jest załącznikiem do preliminarza budżetowego i stanowi prawną ich podstawę.

Otwieranie kredytów, nieobjętych budżetem, ani też upoważnieniami, zawartemi w art. 4, może nastąpić tylko na wniosek Ministra Skarbu, uchwalony uprzednio w drodze ustawodawczej, pod warunkiem, ze równocześnie zostaną uzyskane nowe, wystarczające źródła pokrycia.

Przed uchwaleniem takiego wniosku wolno robić wydatki na cele, nieprzewidziane w budżecie, albo też na cele przewidziane, ale w granicach wyższych, niż je budżet określa, względnie niż na to pozwala art. 7, tylko w czasie, gdy sesja Sejmu jest zamknięta, względnie, gdy Sejm jest rozwiązany, a przytem nastąpiła klęska żywiołowa lub inny wypadek nagły tego rodzaju, że odroczenie wydatków z nim związanych na czas, potrzebny do zwołania nadzwyczajnej sesji sejmowej, lub w razie rozwiązania Sejmu - na czas do zebrania się nowego Sejmu mogłoby przynieść niepowetowaną szkodę Państwu.

Wydatek taki musi się opierać na uchwale Rady Ministrów, która jest obowiązana w terminie tygodniowym ogłosić tę uchwałę w „Monitorze Polskim”, przesłać do wiadomości Najwyższej Izby Kontroli, a jednocześnie przedłożyć Sejmowi wniosek w sprawie kredytów dodatkowych.

Za ścisłe przestrzeganie przepisów, zawartych w art. 5 i 6, są Ministrowie osobiście odpowiedzialni.

Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwej władzy naczelnej w razie potrzeby:

Prawa, przyznane Ministrowi Skarbu w punkcie 1, ustępu 1 niniejszego artykułu, przysługują odnośnie do części 2-a i 2-b Marszałkom Sejmu i Senatu z tą zmianą, że Marszałkowie Sejmu i Senatu mają prawo przenosić kredyty z paragrafów i na paragrafy, obejmujące wydatki osobowe. To samo prawo odnośnie do części 3 budżetu przysługuje Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli.

Przeniesienia kredytów nie mogą być dokonywane na:

§ 11,		dz. 1, cz. 4,
§ 10		„ 5 „ 5,
§ 12		„ 5 „ 5,
§ 12		„ 9 „ 6,
§ 10		„ 1 „ 7,
§ 10		„ 1 „ 8.

Kredyty, przewidziane w załączonym budżecie, ważne są do dnia 31 marca 1931 r. Po tem dniu mogą być kredyty na cele budowlane i na rezerwę zaopatrzenia (część 6, dz. 9, § 17 budżetu zwyczajnego) zużyte w ciągu okresu, nieprzekraczającego trzech miesięcy, pod warunkami, które ustali Minister Skarbu.

Fundusze propagandowy i reprezentacyjny w części 5 budżetu podlegają zwykłej kontroli Najwyższej Izby Kontroli.

Upoważnia się Ministra Skarbu do udzielania związkom samorządu terytorialnego i gospodarczego z zapasów kasowych pożyczek na termin nie dłuższy, niż 12 miesięcy, i do wysokości, nieprzekraczającej 20%rocznej sumy podatków, pobieranych przez kasy skarbowe na rzecz związków samorządowych, jako całości.

Upoważnia się Ministra Skarbu do udzielenia z zapasów kasowych Skarbu Państwa - o ile płynne zapasy przewyższają 200.000.000 zł kredytów krótkoterminowych w wysokości 100.000.000 zł na cele podniesienia produkcji drobnego rolnictwa.

Upoważnia się Ministra Skarbu do pobierania w okresie od 1 kwietnia 1930 do 31 marca 1931 nadzwyczajnego dodatku w wysokości 10%do uiszczanych w tym okresie podatków bezpośrednich, podatków pośrednich, opłat stemplowych, podatku spadkowego i od darowizn, jako też do wpłacanych, względnie przymusowo ściąganych, zaległości wyżej wymienionych danin.

Powyższy dodatek nie będzie pobierany od podatku dochodowego od uposażeń służbowych (dział II ustawy o państwowym podatku dochodowym Dz. U. R. P. z r. 1925 Nr 58, poz. 411), podatku od lokali i placów niezabudowanych, podatku majątkowego, daniny lasowej, opłat stemplowych, przewidzianych w art. 102 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. Nr 98, poz. 570), opłat celnych, jak również do dodatków samorządowych.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem otoczenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1920 r.

Na czas trwania niniejszej ustawy zawiesza się działanie przepisu o upoważnieniu Prezesa Najwyższej Izby Kontroli do przenoszenia kredytów w obrębie całej części 3 budżetu (ustęp 3 art. 29 ustawy z dnia 3 czerwca 1921 r. o Kontroli Państwowej, Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 314).

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.