Ustawa skarbowaz dnia 21 marca 1931 r.na okres od 1 kwietnia 1931 r. do 31 marca 1932 r.

W załączonem do budżetu na rok 1931/32 ogólnem zestawieniu planów finansowo-gospodarczych przedsiębiorstw, nie wydzielonych z administracji państwowej, oraz wpłat do Skarbu i dopłat ze Skarbu Państwa do przedsiębiorstw, z tejże administracji wydzielonych, ustala się:

Na pokrycie rozchodów zwyczajnych i nadzwyczajnych-przedsiębiorstw i monopolów państwowych służą wpływy zwyczajne i nadzwyczajne tychże przedsiębiorstw i monopolów.

W częściach budżetu od 1 do 18 paragrafach, obejmujących wydatki osobowe, preliminuje się kredyty, przeznaczone na wypłatę w roku budżetowym 1931/32 funkcjonariuszom państwowym, jak również osobom, otrzymującym zaopatrzenie emerytalne, wdowie lub sieroce, dodatków miesięcznych do uposażenia, względnie zaopatrzenia, w wysokości, określonej w ustępie 1 art. 5 ustawy skarbowej z dnia 22 czerwca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622).

Przepis ten nie dotyczy diet posłów i senatorów.

Rada Ministrów władna jest na wniosek Ministra Skarbu cofnąć lub obniżyć dodatki, wymienione w ust. 1.

Wszystkie wydatki państwowe mogą być uskuteczniane tylko na cele, wymienione w rubrykach budżetu państwowego i w granicach kredytów, w tych rubrykach ustalonych.

Wszelkie kredyty, preliminowane w budżecie na rok 1931/32, będą otwierane przez Ministra Skarbu miesięcznie. O ile płynne zapasy Skarbu Państwa, t. j. cała gotówka, stanowiąca własność Skarbu Państwa, znajdująca się w Banku Polskim, Pocztowej Kasie Oszczędności i w kasach skarbowych, osiągną kwotę 300.000.000 zł, może Minister Skarbu otwierać kredyty, objęte załączonym budżetem, także na okresy dłuższe, nie przekraczające jednak trzech miesięcy.

Otwieranie kredytów, nie objętych budżetem ani też upoważnieniami, zawartemi w art, 4, może nastąpić tylko na wniosek Ministra Skarbu, uchwalony uprzednio w drodze ustawodawczej, pod warunkiem, że równocześnie zostaną uzyskane nowe, wystarczające źródła pokrycia.

Przed uchwaleniem takiego wniosku wolno robić wydatki na cele, nie przewidziane w budżecie, albo też na cele przewidziane, ale w granicach wyższych, niż je budżet określa, względnie niż na to pozwala art. 7, gdy nastąpiła konieczność, wymagająca natychmiastowego asygnowania sum ze Skarbu Państwa,

Wydatek taki musi się opierać na uchwale Rady Ministrów, która jest obowiązana w terminie tygodniowym ogłosić tę uchwałę w „Monitorze Polskim”, przesłać do wiadomości Najwyższej Izby Kontroli i jednocześnie przedłożyć Sejmowi wniosek w sprawie kredytów dodatkowych.

Kwota 50.000.000 zł bezprocentowego kredytu, przysługującego Skarbowi Państwa w Banku Polskim, na zasadzie art. 53 punkt e) statutu tegoż banku (Dz. U. R. P. z r. 1927 Nr. 113, poz. 966), stanowić będzie w roku 1931/32 fundusz obrotowy Skarbu Państwa.

Minister Skarbu ma prawo kwoty, podjęte z tego funduszu, zarachować na dochód części 8 budżetu, zwroty zaś do tego funduszu zarachować jako wydatek w tej samej części budżetu.

Kredyty, przewidziane w załączonym budżecie, ważne są do dnia 31 marca 1932 r. Po tym dniu mogą być kredyty na cele budowlane i na rezerwę zaopatrzenia (część 6 paragraf 12 rozdział 2 dział 2 i paragraf 12 rozdział 2 dział 4 budżetu zwyczajnego) zużyte w ciągu okresu, nieprzekraczającego trzech miesięcy, pod warunkami, które ustali Minister Skarbu.

Ograniczenie, zawarte w ust. 1, nie dotyczy wydatków na rachunek zysku handlowego, przewidzianych w planach finansowo-gospodarczych monopolów państwowych.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1931 r.

Na czas trwania niniejszej ustawy zawiesza się działanie przepisu o upoważnieniu Prezesa Najwyższej Izby Kontroli do przenoszenia kredytów w obrębie całej części 3 budżetu (ustęp 3 art, 29 ustawy z dnia 3 czerwca 1921 r. o Kontroli Państwowej (Dz. U. R. P. Nr. 51, poz. 314).