1)
sprzedać dzierżawcy fabryki zapałek oraz urządzenia, które podlegały przymusowemu
wykupowi na rzecz Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o monopolu
zapałczanym (Dz. U. R. P. Nr 83, poz. 561), w brzmieniu, nadanem rozporządzeniem Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 4 marca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 20, poz. 151), jak również
obiekty, podlegające wykupowi na podstawie niniejszej ustawy, atoli z zastrzeżeniem,
że po upływie okresu dzierżawy wszystkie stanowiące własność dzierżawcy fabryki zapałek
i zapalniczek, służące do eksploatacji Państwowego Monopolu Zapałczanego, wraz z gruntami,
całkowitem urządzeniem. budynkami, magazynami i innemi przynależnościami, przechodzą
bezpłatnie i bez żadnego odszkodowania na własność Skarbu Państwa, wolne od jakichkolwiek
obciążeń, w stanie dobrym i techniczni zdatnym do użytku tak, aby zapotrzebowanie
krajowe mogło być wówczas przy ich pomocy w pełni zaspokojone,
2)
zgodzić się na poddanie rozstrzygnięciu sądu polubownego wszelkich sporów Skarbu Państwa
z dzierżawcą z tytułu stosunku dzierżawnego - i z osobami, poręczającemi spełnienie
obowiązków dzierżawnych - z tytułu tej rękojmi,
3)
upoważnić dzierżawcę do bezpośredniego nabycia od dotychczasowych właścicieli surowców,
półfabrykatów, maszyn, narzędzi i urządzeń, do których wykupu Państwowy Monopol Zapałczany
jest obowiązany w myśl art. 12, tudzież fabryk, wymienionych w art. 12 ust. 2,
4)
wyrazić zgodę, aby przy ustaleniu ceny wykupu fabryk pręcików z drzewa do zapałek
i fabryk zapalniczek, oraz przedmiotów, służących do wyrobu zapalniczek, czynności
komisji szacunkowej, przewidzianej w art. 13, spełniała komisja szacunkowa, złożona
z przedstawicieli: 1) Ministra Skarbu - jako przewodniczącego. 2) dzierżawcy, 3) właściciela
wykupywanych przedmiotów.