Art. 1.
Upoważnia się Ministra Skarbu do poboru zaległych państwowych podatków gruntowego,
majątkowego, spadkowego i przemysłowego w naturze, a to: żytem, pszenicą, jęczmieniem,
grochem i gryką (tatarką), ziemniakami i węglem, a drzewem opałowem w wyjątkowych
wypadkach, określonych w rozporządzeniu wykonawczem.
Art. 2.
Podatnicy, chcący skorzystać z tego sposobu zapłaty, winni dostarczyć zboże, groch
i grykę (tatarkę), ziemniaki, węgiel lub drzewo opałowe na własny koszt organom, wyznaczonym
w tym celu przez Ministra Skarbu.
Art. 3.
Węgiel lub drzewo opałowe przyjmowane będą według miejscowych cen rynkowych, zboże
zaś, groch i gryka (tatarka) i ziemniaki według cen o 10% wyższych od miejscowych
cen rynkowych.
Art. 4.
O ile celem ściągnięcia zaległości podatkowych władze skarbowe wdrożyły już kroki
egzekucyjne, podatnik może uwolnić się od dalszej egzekucji, jeżeli zaległość wraz
z narosłemi kosztami egzekucyjnemi uiści w naturze w myśl powyższych postanowień.
Art. 5.
Uzyskane w ten sposób artykuły żywności, węgiel i drzewo opałowe mają być użyte wyłącznie
na cele bezpośredniej pomocy w naturze dla bezrobotnych i ich rodzin, przyczem artykuły
te nie mogą być ani sprzedane, ani też wymieniane na inne.
Art. 6.
Wykonanie niniejszej ustawy oraz wydanie rozporządzeń wykonawczych do niej porucza
się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrami Pracy i Opieki Społecznej, Spraw
Wewnętrznych, Rolnictwa oraz Przemysłu i Handlu.
Art. 7.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i traci moc obowiązującą w terminie,
który zostanie określony przez rozporządzenie Rady Ministrów.