Ustawaz dnia 22 października 1931 r.w sprawie zwolnienia od podatku cukru, przeznaczonego na dożywianie dzieci w szkołach, przedszkolach i ochronkach

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

(1)

Upoważnia się Ministra Skarbu do zwolnienia od podatku spożywczego cukru, pobieranego z cukrowni przez komitety pomocy dla bezrobotnych, a przeznaczonego wyłącznie na dożywianie dzieci w szkołach, przedszkolach i ochronkach w okresie do dnia 1 lipca 1932 r.

(2)

Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej i z Ministrem Spraw Wewnętrznych określi ilość cukru, podlegającą zwolnieniu na cel, wymieniony w ust. 1, oraz ustali podział zwolnionej od podatku ilości na poszczególne rejony, objęte bezrobociem.

Art. 2.

(1)

Przewóz cukru, zwolnionego od podatku na zasadzie art. 1, oraz jego przechowywanie i zużycie podlega kontroli organów władzy skarbowej.

(2)

Minister Skarbu wyda w drodze rozporządzenia szczegółowe postanowienia, dotyczące warunków, które powinny być przestrzegane przy przewozie, przechowywaniu i zużyciu cukru, zwolnionego od podatku, tudzież ustali wzory ksiąg, niezbędnych do wykonywania kontroli przez organa władzy skarbowej.

Art. 3.

Naruszenie postanowień niniejszej ustawy oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych ulegają ukaraniu według postanowień art. 47, 50, 51, 52 i 56 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 września 1927 r. o opodatkowaniu cukru (Dz. U. R. P. Nr 81, poz. 700) z tą zmianą, iż winni wydania lub użycia na inny cel zwolnionego w myśl niniejszej ustawy od podatku cukru, przeznaczonego na cel, określony w art. 1, ulegają nadto karze aresztu od tygodnia do sześciu miesięcy.

Art. 4.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu, a o ile chodzi o postanowienia art. 1 ust. 2 w porozumieniu z Ministrami Pracy i Opieki Społecznej oraz Spraw Wewnętrznych.

Art. 5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: A. Prystor