Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Jeżeli przewidziany w art. 186 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7
czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr 53, poz. 468) dodatek do państwowego
podatku przemysłowego nie pokrywa całkowicie różnicy między preliminowaną w budżecie
izby rzemieślniczej sumą wydatków a sumą samoistnych dochodów, izba może rozkładać
niedobór w bieżących okresach budżetowych na wszystkich samoistnych rzemieślników,
wykonywających rzemiosło w okręgu izby. Uchwały izby, dotyczące rozkładu niedoboru,
podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Przemysłu i Handlu.
Art. 2.
Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Skarbu
po zasięgnięciu opinji izb rzemieślniczych wyda w drodze rozporządzenia przepisy,
ustalające podstawy rozkładu niedoboru oraz tok odwołania od wymiaru, termin zapłaty
kwot, przypadających z rozkładu na poszczególnych samoistnych rzemieślników, wysokość
odsetek w razie niedotrzymania terminu zapłaty, wreszcie sposób poboru i ściągania
tych kwot. Władze skarbowe przekażą bezpośrednio izbom rzemieślniczym przewidziane
w niniejszej ustawie kwoty po upływie każdego miesiąca kalendarzowego. Rozporządzenie
to określi również, jakie ulgi mogą być stosowane przy rozkładzie niedoboru.
Art. 3.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu
z właściwymi ministrami.
Art. 4.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.