Ustawaz dnia 17 grudnia 1931 r.o kryzysowym dodatku do państwowego podatku od nieruchomości w gminach miejskich oraz od niektórych budynków w gminach wiejskich

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

(1)

Od budynków, podlegających państwowemu podatkowi od nieruchomości w gminach miejskich oraz od niektórych budynków w gminach wiejskich (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 czerwca 1924 r. Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 523 wraz z późniejszemi zmianami i uzupełnieniami) ustanawia się kryzysowy dodatek do tegoż podatku.

(2)

Kryzysowy dodatek wynosi 3% podstawy wymiaru podatku.

(3)

Od kryzysowego dodatku wolne są budynki mieszkalne, których roczny czynsz nie przekracza 1.000 złotych.

Art. 2.

Obliczenie i pobór kryzysowego dodatku do państwowego podatku od nieruchomości uskuteczniają jednocześnie z wymiarem i poborem właściwego państwowego podatku od nieruchomości organa, powołane do wymiaru i poboru tegoż podatku.

Art. 3.

Do kryzysowego dodatku nie mogą być pobierane żadne dodatki na rzecz Państwa i związków komunalnych.

Art. 4.

Upoważnia się Ministra Skarbu do odraczania, rozkładania na raty, jako też do częściowego lub całkowitego umarzania zaległości w kryzysowym dodatku do państwowego podatku od nieruchomości w gminach miejskich oraz od niektórych budynków w gminach wiejskich, gdyby uiszczenie tego dodatku mogło zagrozić egzystencji gospodarczej płatnika lub gdyby ściągnięcie komornego od lokatora było niemożliwe.

Art. 5.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art. 6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1932 r. na obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego i traci moc obowiązującą w terminie, który zostanie określony przez rozporządzenie Rady Ministrów.
Prezes Rady Ministrów: A. Prystor