Ustawaz dnia 18 marca 1932 r.o utworzeniu państwowego przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”

Eksploatowanie na rzecz Skarbu Państwa monopolu skarbowego, określonego ustawą z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. Nr 47, poz. 409), powierza się przedsiębiorstwu państwowemu pod nazwą „Polski Monopol Tytoniowy”, prowadzonemu na zasadach handlowych.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” stanowi samoistną osobę prawną z siedzibą w m. st. Warszawie.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” będzie wpisane do rejestru handlowego. Wpisaniu do rejestru handlowego podlega firma, siedziba, przedmiot i władze przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” przejmuje na własność cały majątek państwowy tak nieruchomy, jak i ruchomy, znajdujący się w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy pod zarządem Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego, ustanowionej rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 30 maja 1923 r. w przedmiocie organizacji Państwowego Monopolu Tytoniowego w wykonaniu ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. Nr 65, poz. 507) oraz wszelkie aktywa i pasywa Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego.

Majątek tak nieruchomy jak i ruchomy, nabyty w przyszłości przez przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy”, będzie również stanowić własność tegoż przedsiębiorstwa.

Zbywanie i zamiana majątku nieruchomego przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy” może nastąpić jedynie na podstawie upoważnienia ustawowego.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” jest wolne od wszelkich danin publicznych z wyjątkiem opłat na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego, podatków komunalnych od gruntów i budynków, opłat komunalnych od przeniesienia własności nieruchomości, zaprotestowanych weksli, plakatów i anonsów, tudzież innych podatków komunalnych, ustanowionych na podstawie art. 20 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. Nr 94, poz. 747).

Przeniesienia własności nieruchomości pomiędzy Skarbem Państwa a przedsiębiorstwem „Polski

Monopol Tytoniowy” nic podlegają żadnym opłatom ani państwowym, anikomunalnym.

Zarząd przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy” należy do Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego z dyrektorem na czele, podporządkowanej Ministrowi Skarbu.

Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia organizację przedsiębiorstwa.

Sprzedaż wyrobów tytoniowych dokonywana będzie przez przedsiębiorstwo bądź we własnych zakładach sprzedaży, bądź za pośrednictwem koncesjonowanych sprzedawców po cenach, wskazanych w taryfie, zatwierdzonej przez Ministra Skarbu.

Warunki udzielania, cofania i wygasania koncesyj, prowadzenia sprzedaży wyrobów tytoniowych przez osoby prywatne oraz czas trwania koncesyj określa Minister Skarbu; upoważnienia powyższe przysługują Ministrowi Skarbu również w stosunku do koncesjonarjuszów, którzy otrzymali koncesje na sprzedaż wyrobów tytoniowych przed wejściem w życie niniejszej ustawy.

Minister Skarbu określa warunki udzielania, cofania i wygasania koncesyj na uprawę tytoniu, prowadzenia uprawy przez osoby prywatne oraz czas trwania koncesyj.

Osoby, które otrzymały koncesję na uprawę tytoniu, obowiązane są do odstąpienia całego wyprodukowanego zapasu surowca przedsiębiorstwu „Polski Monopol Tytoniowy” po cenach taryfowych, ustanawianych przez Ministra Skarbu.

Minister Skarbu określa zasady i tryb postępowania, ustalającego szacunek surowca tytoniowego, odstępowanego przedsiębiorstwu „Polski Monopol Tytoniowy” przez osoby prywatne.

Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia uprawniać Dyrekcję Polskiego Monopolu Tytoniowego i podległe jej organa przedsiębiorstwa do załatwiania w trybie postępowania administracyjnego w charakterze władz i organów skarbowych spraw, związanych z nadawaniem i cofaniem zezwoleń (koncesyj) na sprzedaż wyrobów tytoniowych i na uprawę tytoniu oraz z prowadzeniem sprzedaży wyrobów tytoniowych i uprawę tytoniu przez osoby prywatne.

Minister Skarbu ustala przytem tryb postępowania w tych sprawach oraz stosunek władz i organów przedsiębiorstwa do innych władz i organów skarbowych.

Minister Skarbu wydaje w drodze rozporządzenia przepisy, normujące stosunek służbowy, uposażenie i zaopatrzenie emerytalne pracowników przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”.

Przepisy prawne z dziedziny świadczeń socjalnych, ochrony pracy i ubezpieczeń społecznych nie będą miały zastosowania do tych pracowników przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”, których stosunek służbowy będzie określony przez Ministra Skarbu jako publiczno-prawny.

Pracownikom przedsiębiorstwa mogą być przydzielane tytułem części uposażenia mieszkania służbowe. warunki korzystania z mieszkań służbowych, tryb ich opróżniania oraz wysokość potrąceń od uposażenia za korzystanie z nich ustala Minister Skarbu.

W sprawie zwalniania pracowników przedsiębiorstwa od czynnej służby Wojskowej w czasie mobilizacji lub częściowego uzupełnienia do stanu wojennego mieć będą analogiczne zastosowanie postanowienia, odnoszące się do funkcjonarjuszów państwowych.

Pracownicy przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”, których stosunek służbowy określony będzie przez Ministra Skarbu jako publiczno-prawny, będą uważani za urzędników państwowych w rozumieniu prawa karnego.

Przy wprowadzaniu w życie nowych przepisów o stosunku służbowym pracowników pprzedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”, wydanych w myśl postanowień art. 11 niniejszej ustawy, Minister Skarbu upoważniony będzie do rozwiązywania dotychczasowego stosunku służbowego z tymi funkcjonarjuszami dotychczasowego zarządu Państwowego Monopolu Tytoniowego, których stosunek służbowy opiera się na przepisach o stosunku służbowym funkcjonarjuszów państwowych. Funkcjonarjusze ci, o tle nie zostaną powołani do służby w przedsiębiorstwie „Polski Monopol Tytoniowy” na zasadach wydanego przez Ministra Skarbu rozporządzenia lub też powołani do służby w innych działach administracji państwowej, będą zwolnieni ze służby, przyczem zwolnienie funkcjonarjuszów, mianowanych na stałe, może nastąpić dopiero na przeniesieniu ich przez Ministra Skarbu w stan nieczynny i w drodze zastosowania do nich następnie odpowiednich przepisów o stosunku służbowym funkcjonarjuszów państwowych.

Od ostatecznych decyzyj władz i organów przedsiębiorstwa, wydanych w trybie postępowania administracyjnego w zakresie spraw, przewidzianych w art. 10 niniejszej ustawy, jako też i od ostatecznych decyzyj Ministra Skarbu lub władz i organów przedsiębiorstwa, wydanych w trybie postępowania administracyjnego w sprawach, októrych mowa w ust. 1 i 3 art. 11 niniejszej ustawy, służy prawo skargi do Najwyższego Trybunału Administracyjnego.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” pokrywa wszelkie swoje wydatki z własnych dochodów i funduszów i prowadzi swą gospodarkę na podstawie rocznych planów finansowo-gospodarczych, zatwierdzanych przez Ministra Skarbu.

Z końcem każdego roku gospodarczego przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” zestawia bilans i rachunek zysków i strat według zasad księgowości handlowe), wyprowadzając czysty zysk przedsiębiorstwa po potrąceniu oprócz wszystkich wydatków eksploatacyjnych opłaty monopolowej, w wysokości, ustalanej przez Ministra Skarbu, oraz wszystkich podatków i opłat skarbowych, od których przedsiębiorstwo jest zwolnione.

Bilans i rachunek zysków i strat zatwierdza Minister Skarbu.

Do ogólnego budżetu państwowego wchodzi kwota wpłaty przedsiębiorstwa do Skarbu Państwa, ustalona na podstawie planu finansowo gospodarczego.

Sprawozdanie, zawierające bilans i rachunek zysków i strat za ostatni okres sprawozdawczy, oraz plan finansowo-gospodarczy na nowy okres budżetowy będą dołączane do państwowego preliminarza budżetowego.

Minister Skarbu uprawniony jest przeznaczyć pewien odsetek czystego zysku przedsiębiorstwa na nagrody pieniężne, zapomogi i cele opieki dla jego pracowników i współdziałających z przedsiębiorstwem organów skarbowych.

Przedsiębiorstwo „Polski Monopol Tytoniowy” może zaciągać na swe potrzeby krótkoterminowe pożyczki, nie przewyższające w sumie 10% ogólnego dochodu eksploatacyjnego brutto, wykazanego w ostatniem rocznem zamknięciu rachunkowem; pożyczki te będą spłacane z dochodówprzedsiębiorstwa; ogólne zasady, na jakich pożyczki te mogą być zaciągane, ustala Minister Skarbu.

Zaciąganie pożyczek wyższych lub długoterminowych oraz zaciąganie jakichkolwiek pożyczek przez emitowanie obligacyj, wreszcie zaciąganie wszelkich zobowiązań, obciążających nieruchomości przedsiębiorstwa, może nastąpić tylko w granicach upoważnień ustawowych.

Zastępstwo sądowe w sprawach, dotyczących praw i interesów majątkowych przedsiębiorstwa „Polski Monopol Tytoniowy”, należy do zakresu działania Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu, o ile chodzi o postanowienia art. 3, z Ministrem Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Z chwilą wejścia w życie niniejszej Ustawy tracą moc obowiązującą postanowienia, zawarte w art. 6, 7 i 13 oraz 16 do 20 ustawy z dnia i czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. K. P. Nr 47, poz. 409) z wyjątkiem ust. 2 art. 17 tejże ustawy.