Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Prawo własności nieruchomości, które stanowią własność Skarbu Państwa i były w jego
posiadaniu w dniu 30 czerwca 1928 r., ulega wpisaniu do ksiąg hipotecznych w trybie
przepisanym niniejszą ustawą, jeżeli nieruchomości te nie były dotychczas wpisane
do ksiąg hipotecznych na imię tegoż Skarbu, a na podstawie art. 4 rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o utworzeniu państwowego przedsiębiorstwa
„Polska Poczta. Telegraf i Telefon” (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 105, poz. 879) są
w zarządzie powierniczym i użytkowaniu tegoż przedsiębiorstwa.
Art. 2.
Wpisanie prawa własności do księgi hipotecznej następuje na podstawie deklaracji Prezesa
tej Dyrekcji Poczt i Telegrafów, w której granicach nieruchomość się znajduje.
Art. 3.
Deklaracja winna zawierać:
a)
określenie nieruchomości na podstawie dołączonych do niej planów, sporządzonych przez
właściwą Dyrekcję Poczt i Telegrafów i zatwierdzonych przez Prezesa tejże Dyrekcji,
oraz stwierdzenie posiadania według art. 1;
b)
stwierdzenie, że nieruchomość jest w zarządzie powierniczym i użytkowaniu państwowego
przedsiębiorstwa „Polska Poczta, Telegraf i Telefon” na podstawie art. 4 rozporządzenia
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o utworzeniu państwowego przedsiębiorstwa
„Polska Poczta. Telegraf i Telefon.” (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 105, poz. 879).
Art. 4.
Wpis do księgi hipotecznej, dokonany na podstawie niniejszej ustawy, nie zamyka osobom
trzecim drogi sądowej do dochodzenia ich praw.
Art. 5.
Wpisy hipoteczne i deklaracje wolne są od opłat stemplowych, sądowych i komunalnych.
Stawki wynagrodzenia, ustalone w taksie dla pisarzy hipotecznych, za czynności, wynikające
z ustawy niniejszej, ulegają obniżeniu o 50%.
Art. 6.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Poczt i Telegrafów i Ministrowi
Sprawiedliwości.
Art. 7.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na obszarach sądów
apelacyjnych warszawskiego, lubelskiego i wileńskiego.