Ustawaz dnia 14 marca 1933 r.o przekazywaniu bankom państwowym zarządu i ściągania niektórych bezspornych prywatno-prawnych roszczeń Skarbu Państwa

Upoważnia się Ministra Skarbu do przekazywania swych kompetencyj w zakresie zarządu i ściągania bezspornych prywatno-prawnych roszczeń Skarbu Państwa, otrzymanych na podstawie traktatów pokoju po b. państwach zaborczych, bądź też powstałych w związku z wykonaniem przez Polskę tych traktatów, Państwowemu Bankowi Rolnemu lub Bankowi Gospodarstwa Krajowego zależnie od charakteru roszczenia.

Bezsporne w rozumieniu ustawy niniejszej są roszczenia, uznane co do zasady i wysokości przez dłużnika, bądź ustalone prawomocnemi wyrokami sądowemi.

Zarząd roszczeniami, wymienionemi w art. 1, obejmuje utrzymywanie ich w ewidencji, odraczanie ustanowionych terminów spłat i udzielanie innych ulg dłużnikom, przyjmowanie i kwitowanie wpłat oraz wszelkiego rodzaju inne czynności administracyjne, odnoszące się do tych roszczeń.

Ściąganie nie uiszczonych roszczeń nastąpi według uznania banku bądź w trybie egzekucji administracyjnej, przewidzianej w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu przymusowem w administracji (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 342), bądź w trybie postępowania sądowego. Na czas obowiązywania ustawy z dnia 10 marca 1932 r. o przejęciu egzekucji administracyjnej przez władze skarbowe oraz o postępowaniu egzekucyjnem władz skarbowych (Dz. U. R. P Nr. 32, poz. 328) zamiast według przepisów powołanego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. wymienione roszczenia będą ściągane według tej ostatniej ustawy i rozporządzeń, na jej podstawie wydanych.