Ustawaz dnia 17 marca 1933 r.o uproszczeniach, stosowanych przy regulacji hipotek parcelowanych gruntów państwowych

Pierwiastkowa regulacja hipotek państwowych nieruchomości ziemskich, przekazanych urzędom ziemskim do parcelacji na mocy art. 9 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1), może być wszczęta na wniosek właściwego okręgowego urzędu ziemskiego.

Do wniosku winna być dołączona deklaracja okręgowego urzędu ziemskiego, stwierdzająca, iż regulowana nieruchomość stanowi własność i znajduje się w posiadaniu Skarbu Państwa lub osób, które swe prawa od Skarbu Państwa wywodzą, oraz plan nieruchomości, sporządzony zgodnie z obowiązującemi przepisami.

Określona w części 2 deklaracja zastępuje tytuł własności Skarbu Państwa.

Tytuł własności gruntów państwowych, które przed wejściem w życie niniejszej ustawy zostały rozparcelowane lub nadane osadnikom wojskowym na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 18), rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. z 1930 r. Nr. 80, poz. 628) i ustawy z dnia 14 marca 1932 r. (Dz. U. R P. z 1932 r. Nr. 32, poz. 335), jeżeli grunty te stanowiły zapas ziemi w rozumieniu pkt. a) cz. 1 art. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej, może być przepisany na nabywców lub osadników bez przeniesienia na nabyte lub nadane działki hipotek i praw rzeczowych, ciążących na tych gruntach. Przepis powyższy nie dotyczy wierzytelności instytucyj kredytu długoterminowego oraz służebności gruntowych.

Ciężary i wierzytelności, zapisane na nieruchomościach, przejętych na własność Państwa na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 17), w przypadkach, przewidzianych w cz. 1, mogą ulec skreśleniu przed złożeniem do depozytu wynagrodzenia za przejęte majątki (cz. 2 art. 32 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej).

Skarb Państwa zaspokoi wszelkie pretensje, wynikające z praw, które nie zostały przepisane w hipotece na nabywców na podstawie postanowień cz. 1 art. 2. Zaspokojenie tych preten-syj nastąpi z zachowaniem terminów i innych warunków spłaty, jakie obowiązywały Skarb Państwa jako dłużnika hipotecznego. Skarb Państwa może powoływać się na przedawnienie tych pretensyj o tyle tylko, o ile mógłby się w stosunku do danych pretensyj zasłaniać przedawnieniem jako dłużnik hipoteczny.

Przepisu cz. 1 nie stosuje się do wierzytelności i ciężarów, które ciążą na nieruchomościach, przejętych na rzecz Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 17), dekretów Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej Nr. 39, Nr. 213 i Nr. 257 (Dz. U. T. K. R. L. S. z dnia 16 grudnia 1920 r. Nr. 9, z dnia 23 kwietnia 1921 r. Nr. 15/25 i z dnia 15 czerwca 1921 r. Nr. 20/30), oraz dekretu. Prezesa Tymczasowej Komisji Rządzącej Nr. 469 (Dz. U. T. K. R. L. S. z dnia 3 lutego 1922 r. Nr. 5/55). Odpowiedzialność za te ciężary i wierzytelności reguluje rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 grudnia 1927 r. o uregulowaniu ciężarów i wierzytelności, ciążących na przymusowo wykupionych nieruchomościach ziemskich (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr. 3, poz. 22).

Prawa rzeczowe, do których stosuje się cz. 1, a których wartość pieniężna nie została ujawniona w księgach hipotecznych, będą szacowane według przepisów rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości, wydanych na podstawie art. IX pkt. 6 przepisów, wprowadzających prawo o sadowem postępowaniu egzekucyjnem (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 804).

Ujawnienie w księgach hipotecznych tytułów, określonych w art. 4, oraz wykreślenie ciężarów i wierzytelności, przewidziane w art. 2, wolne jest od opłat sądowych, pobieranych w postępowaniu hipotecznem. Stawka wynagrodzenia pisarzy hipotecznych za ujawnienie tych tytułów wraz z ustalonemi w nich prawami i ciężarami rzeczowemi wynosi 10 zł.

W razie wydzielenia nieruchomości do oddzielnej księgi hipotecznej, pisarz hipoteczny ma prawo pobrać koszty sprawienia nowej księgi oraz dodatkowe wynagrodzenie w kwocie 6 zł.

Wydatki, przewidziane w artykule niniejszym, pokrywa Skarb Państwa z Funduszu Obrotowego Reformy Rolnej (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 26, poz. 236).

Wydzielenie do osobnej księgi może nastąpić na wniosek właściwego urzędu ziemskiego lub właściciela. W tym ostatnim wypadku wydatki podług przepisów powyższych ponosi właściciel.