W ustawie z dnia 16 maja 1922 r. o urlopach dla pracowników, zatrudnionych w przemyśle
i handlu (Dz. U. R. P. Nr. 40, poz. 334), wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 2 po ust. 1 dodaje się nowy ustęp o brzmieniu następującem:
„
Przez dni urlopowe należy rozumieć kolejno po sobie następujące dni kalendarzowe,
poczynając od ostatniego dnia pracy.
”
;
2)
w art. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie następujące: „Urlopowany otrzymuje za
czas urlopu wynagrodzenie takie, jaki otrzymałby, gdyby w tym okresie był zatrudniony.”;
3)
art. 6 otrzymuje brzmienie następujące: „W przypadkach, spowodowanych koniecznościami
państwowemi lub gospodarczemi, Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem
Przemysłu i Handlu może w drodze rozporządzeń, wydawanych po zasięgnięciu opinij izb
przemysłowo-handlowych oraz organizacyj zawodowych pracowników i pracodawców, zawieszać
wykonanie przepisów ustawy niniejszej na określony przeciąg czasu, nie dłuższy jednak
niż rok kalendarzowy, lub ustalać wyjątki od przepisów art. 5 ust. 3 ustawy. Rozporządzenia
te mogą dotyczyć poszczególnych gałęzi pracy lub kategoryj zakładów pracy na obszarze
całego Państwa lub na obszarach poszczególnych okręgów administracyjnych.”