Ustawaz dnia 24 marca 1933 r.zmieniająca niektóre postanowienia ustawy z dnia 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści;

Art. 1.

W ustawie z dnia 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr. 12, poz. 57) wprowadza się zmiany następujące:

1)

w art. 1, w ust. 1 po wyrazie: „telegraficznych” literę „i” zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie: „telefonicznych” dodaje się wyrazy: „i radiokomunikacyjnych”; ust. 3 tegoż artykułu otrzymuje brzmienie następujące: „Wyrażenia: „telegraf i „telefon”, użyte w ustawie niniejszej bez określenia „przewodowe”, oznaczają także radjotelegraf, radjotelefon i radjofon.”;

2)

w art. 2, w ust. 1 skreśla się wyrazy: „w szczególności”, zaś lit. a) otrzymuje brzmienie następujące:
aaa„a) listów zamkniętych i otwartych, nazywanych w dalszym ciągu ustawy niniejszej - listami, oraz kartek pocztowych”; w tymże artykule w ust. 2 wyrazy: „pochodzących z zagranicy” zastępuje się wyrazami: „w obrocie z innemi państwami”:

3)

w art. 3, w lit. a), w wierszu 1 po wyrazie: „listy” dodaje się przecinek, wyrazy: „tak zamknięte, jak i otwarte” zastępuje się wyrazami: „kartki pocztowe”, a po wyrazach: „przewozi listy” dodaje się wyrazy: „kartki pocztowe,”;

4)

w art. 4, w ust. 1 wyrazy: „tak zamkniętych, jak i otwartych” zastępuje się wyrazami: „jak również kartek pocztowych”; w tymże artykule po ust. 2 dodaje się nowy ustęp o brzmieniu następującem: „Dyrekcje poczt i telegrafów mogą udzielać zezwoleń na rozsyłkę czasopism oraz wydawnictw poza obrębem 15 km od miejsca ich wydania pod warunkiem uiszczania specjalnej opłaty. Wysokość tej opłaty i sposób jej uiszczania określa w drodze rozporządzenia Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.”;

5)

w art. 5 wyrazy: „tak zamkniętych, jak otwartych” zastępuje się wyrazami: „oraz kartek pocztowych”; w tymże artykule dodaje się dwa nowe ustępy w brzmieniu następującem: „Wzbronione jest wysyłanie telegramów jako przesyłek listowych zagranicę do instytucyj lub osób, eksploatujących urządzenia, służące do komunikacji telegraficznej, lub współdziałających w tej eksploatacji, celem dalszego przesłania tych telegramów w drodze telegraficznej. Nie będą doręczane telegramy, nadeszłe w formie przesyłek pocztowych od zagranicznych instytucyj lub osób, eksploatujących zagraniczne urządzenia, służące do komunikacji telegraficznej, lub współdziałających w tej eksploatacji, a nadane do tych instytucyj lub osób częściowo lub całkowicie w drodze telegraficznej.”;

6)

w art. 6 po wyrazach: „poczty na” skreśla się wyrazy: „paczki i inne”, po wyrazie: „bagaży” wstawia się przecinek i skreśla wyraz: „oraz”, a po wyrazie: „pieniędzy” skreśla się kropkę i dodaję się wyrazy: „oraz na inne czynności, które, jako poboczne, mogą być wykonywane w ramach służby pocztowej, telegraficznej lub telefonicznej z wyłączeniem sprzedaży losów loterji państwowej w miastach, liczących ponad 25000 mieszkańców według ostatniego spisu ludności.”;

7)

art. 7 otrzymuje brzmienie następujące: „Prawo wyłączności państwowej co do telegrafu, telefonu i radiokomunikacji obejmuje:

a)

zakładanie, posiadanie, eksploatację i używanie urządzeń elektrycznych, służących do przesyłania lub odbioru zapomocą przewodów lub bezprzewodowo (falami Hertz'a) wszelkiego rodzaju pisma, obrazów, dźwięków, znaków i sygnałów;

b)

przyjmowanie do wysyłki i doręczanie wszelkiego rodzaju pisma i obrazów, które są przeznaczone do wysyłania przy pomocy urządzeń, wymienionych pod lit. a), lub przy pomocy tychże urządzeń są odebrane. Prawo wyłączności państwowej, określone w ust. 1, obejmuje również wszelkie tego rodzaju komunikacje w obrocie z innemi państwami w każdym przypadku, gdy komunikacje te na jakimkolwiek odcinku swego przebiegu na obszarze lub poza obszarem Państwa odbywają się zapomocą urządzeń, wymienionych pod lit. a).”;

8)

art. 8 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych jest uprawniony do udzielania koncesyj na zakładanie i eksploatację, a także zezwoleń na posiadanie i używanie urządzeń, wymienionych w art. 7, ust. 1, lit. a), do określania w drodze rozporządzeń warunków zezwoleń oraz do ustalania w każdym poszczególnym przypadku warunków koncesji.
Nabywanie, zakładanie, posiadanie i używanie prywatnych radjosiacyj doświadczalnych nadawczo-odbiorczych i urządzeń, służących do odbioru słuchowisk radiofonicznych lub obrazów, odbywa się na zasadach, określonych w drodze rozporządzeń Ministra Poczt i Telegrafów, wydanych w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych oraz Przemysłu i Handlu.
Zakładanie i eksploatacja urządzeń radiokomunikacyjnych na statkach żeglugi morskiej i powietrznej, obowiązanych do posiadania takich urządzeń, odbywa się na zasadach, określonych z uwzględnieniem umów międzynarodowych w drodze rozporządzenia, wydanego przez Ministra Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, a nadto co do statków żeglugi morskiej - w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, a co do statków żeglugi powietrznej - w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
Koncesji na założenie i eksploatację urządzeń przewodowych, wymienionych w art. 7, ust. 1, lit. a), niezbędnych na potrzeby ruchu zakładu elektrycznego o prądzie silnym, udziela Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, na potrzeby zaś ruchu na kolejach prywatnych - w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
Minister Poczt i Telegrafów ma prawo kontroli za pośrednictwem swych organów oraz władz administracji ogólnej, czy są dotrzymywane warunki, pod któremi udzielono osobom prywatnym koncesyj lub zezwoleń.
Niedotrzymywanie warunków, pod któremi udzielono zezwolenia, jako też naruszenie postanowień ustawy niniejszej uprawnia Ministra Poczt i Telegrafów do cofnięcia zezwolenia. Nadto Minister Poczt i Telegrafów może cofnąć zezwolenie na żądanie Ministra Spraw Wewnętrznych lub Ministra Spraw Wojskowych.
We wszystkich przypadkach cofnięcia zezwolenia nie służy posiadaczowi tegoż prawo żądania odszkodowania.
Cofnięcie koncesji może nastąpić tylko w przypadkach, przewidzianych w każdej poszczególnej koncesji.
 ”
 ;

9)

w art. 9. w ust. 1 po wyrazie: „władzom” literę „i” zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie: „urzędom” dodaje się wyrazy: „i instytucjom”; ust. 3 tegoż artykułu otrzymuje brzmienie następujące:
aaa„Minister Komunikacji ma prawo zarządzać we własnym zakresie działania do celów służbowych kolei państwowych, lotnictwa cywilnego i państwowych zarządów dróg wodnych zakładanie, posiadanie i używanie oddzielnych urządzeń telegraficznych i telefonicznych aa terenach kolejowych, lotnisk użytku publicznego i wzdłuż rzek oraz zakładanie, posiadanie i eksploatację oddzielnych urządzeń radiokomunikacyjnych na potrzeby żeglugi powietrznej na terenach publicznych portów lotniczych oraz na potrzeby kolei państwowych.”; w tymże artykule po ust. 3 dodaje się nowy ustęp, jako ust. 4, o brzmieniu następującem:
aaa„Minister Poczt i Telegrafów wyznacza w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych z uwzględnieniem umów międzynarodowych wszystkim urządzeniom radiokomunikacyjnym częstotliwość lub zakresy częstotliwości, jak również znaki wywoławcze oraz ma prawo kontroli, czy dotrzymywane są warunki umów międzynarodowych i czy urządzenia te nie zakłócają innych komunikacyj.” ; w tymże artykule w dotychczasowym ust. 4 po wyrazie: „władz” literę „i” zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie: „urzędów” dodaje się wyrazy: „i instytucyj”; po wyrazach: „jako też utrzymywanie” wstawia się wyraz: „wspólnych”, a po wyrazach: „że utrzymywanie” - wyrazy: „wspólnych li-nij teletechnicznych”; w tymże artykule dodaje się nowy ustęp, jako ustęp ostatni, o brzmieniu następującem:
aaa„Utrzymywanie i zakładanie na terenie kolejowym oddzielnych urządzeń teletechnicznych, należących do zarządu poczt i telegrafów lub do innych władz, urzędów i instytucyj państwowych, powinno być uzgodnione z Ministrem Komunikacji. Zakładanie i utrzymywanie nowych przewodów telegraficznych i telefonicznych na istniejących wspólnych liniach teletechnicznych na terenie kolejowym powinno być uzgadniane z zarządem, utrzymującym słupy wspólnej linji teletechnicznej.”; w dotychczasowym ostatnim ustępie tegoż artykułu po wyrazie: „władz” literę „i” zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie: „urzędów” dodaje się wyrazy: „i instytucyj”;

10)

po art. 9 dodaje się nowy art. 9-a o brzmieniu następującem:
„ 

Art. 9-a.

Zakładanie i utrzymywanie linij teletechnicznych oraz anten w pobliżu lotnisk państwowych lub użytku publicznego dopuszczalne jest pod warunkami, które określi w drodze rozporządzenia Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrami Komunikacji i Spraw Wojskowych.
 ”
 ;

11)

w art. 10, w ust. 1 wyraz: „drutowe” zastępuje się wyrazami: „przewodowe do własnego użytku”;
w lit. a) tegoż ustępu po wyrazach: „ o ile odległość” wyrazy: „ich od siebie” zastępuje się wyrazami: „między granicami tych gruntów”, a po wyrazie: „powietrznej” skreśla się wyrazy: „i o ile przewody nie przechodzą przez drogę publiczną lub wodę publiczną”;
w lit. c) tegoż ustępu po wyrazie: „okrętom” wstawia się wyrazy: „i powietrznym statkom”;

12)

w art. 11 wyrazy: „radiotelegraficznej lub radiotelefonicznej” zastępuje się wyrazami: „radiokomunikacyjnej”;

13)

art. 12 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Właściciel przedsiębiorstwa przemysłowego, wytwarzającego sprzęt radiotechniczny, jako też właściciel przedsiębiorstwa handlowego, trudniącego się sprzedażą takiego sprzętu, obowiązany jest zgłosić swe przedsiębiorstwo we właściwej dyrekcji poczt i telegrafów oraz prowadzić parafowane przez tę dyrekcję książki, zawierające szczegółowy wykaz tego sprzętu i jego nabywców, oraz uskuteczniać w nich zapisy według zasad, jakie ustali rozporządzenie Ministra Poczt i Telegrafów. Książki te, porządnie utrzymywane i prawidłowo prowadzone, stwarzają domniemanie, że zapisy w nich uskutecznione są prawdziwe. W zakresie tych obowiązków przedsiębiorstwa, wyżej określone, podlegają kontroli właściwej dyrekcji poczt i telegrafów łącznie z właściwą powiatową władzą administracji ogólnej.
Przedsiębiorstwom powyższym nie wolno sprzedawać sprzętu radiotechnicznego osobom, które nie wykażą się dokumentem, stwierdzającym prawo nabycia tego sprzętu.
 ”
 ;

14)

w art. 13, w ust. 1 wyrazy: „Państwu i jego organom” w wierszu drugim i wyraz: „Państwu” w wierszu jedenastym zastępuje się wyrazami: „zarządowi poczt i telegrafów”; w tymże ustępie po wyrazie: „drogach” wstawia się wyrazy; „i przydrożnych pasach gruntów prywatnych szerokości 75 cm”; w tymże artykule po ust. 2 dodaje się dwa nowe ustępy o brzmieniu następującem:
„ 
Miejsce i sposób umieszczania przedmiotów technicznych, o których mowa w ust. 1, na publicznych drogach, placach, mostach, wodach i ich brzegach, oraz na gruntach kolejowych wymaga uprzedniego uzgodnienia z właściwym zarządem drogowym, wodnym lub kolejowym.
Przy zakładaniu prywatnych urządzeń radiokomunikacyjnych przez posiadaczy zezwoleń służy im prawo umieszczania na prywatnych gruntach i nieruchomościach, w których obrębie zamieszkują, urządzeń antenowych, po uprzedniem zawiadomieniu właściciela i pod warunkiem wyrównania strat, na jakie został narażony właściciel nieruchomości przez założenie anieny. Umowy, sprzeczne z niniejszem postanowieniem, są z samego prawa nieważne.
 ”
 ;

15)

w art. 14, w ust. 1 po wyrazie: „publiczności” dodaje się wyrazy: „jak również urządzeń telefonicznych przewodowych na nieruchomościach miejskich.”; w tymże artykule po ust. 3 dodaje się nowy ustęp o brzmieniu następującem:
aaa„Nikomu nie wolno nadawać pojazdom mechanicznym i konnym wyglądu właściwego pojazdom, używanym przez zarząd poczt i telegrafów do przewozu ładunku pocztowego. Zewnętrzny wygląd tych pojazdów określi Minister Poczt i Telegrafów w drodze rozporządzenia.”; dotychczasowy ustęp ostatni tegoż artykułu skreśla się;

16)

w art. 17, po ust. 2 wstawia się 3 nowe ustępy o brzmieniu następującem:
„ 
Ministrowie Poczt i Telegrafów, Skarbu i Spraw Wewnętrznych określają w drodze rozporządzeń wysokość i sposób uiszczania opłat pocztowych od przesyłek listowych, wysyłanych:

a)

przez władze i urzędy państwowe, samorządu terytorialnego i gospodarczego w poruczonym zakresie działania, oraz przez przedsiębiorstwo „Polskie Koleje Państwowe”;

b)

przez osoby lub instytucje na wezwanie władz i urzędów państwowych oraz samorządu terytorialnego i gospodarczego w poruczonym zakresie działania;

c)

przez osoby lub instytucje w wykonywaniu ustawowego obowiązku.
Ponadto Ministrowi Poczt i Telegrafów służy prawo określania ulgowych opłat od przesyłek pocztowych, przesyłanych przez instytucie wyższej użyteczności społecznej oraz instytucje, których działalność jest ściśle związana z instytucją pocztową.
Wydatki na opłaty pocztowe od przesyłek listowych, wysyłanych przez władze i urzędy samorządu terytorjalnego i gospodarczego w poruczonym zakresie działania, pokrywają właściwe władze państwowe.; w dotychczasowym ust. 4 tegoż artykułu wyrazy: „telegraficzne lub telefoniczne w myśl art. 8” zastępuje się wyrazami: „wymienione w art. 7 ust. 1 lit. a)”, a wyrazy: „za używanie lub eksploatowanie urządzeń” skreśla się; w tymże artykule ustęp ostatni otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Od obowiązku uiszczania opłaty, wymienionej w ustępie poprzednim, zwolnione są radiostacje żeglugi morskiej i powietrznej. Ponadto dyrekcje poczt i telegrafów mogą zwalniać od tej opłaty instytucje naukowe i osoby, pracujące naukowo, inwalidów wojennych, jeżeli oprócz zaopatrzenia, pobieranego z funduszów publicznych, nie posiadają innych źródeł utrzymania, tudzież ociemniałych, którzy wykażą się świadectwem ubóstwa.
 ””
 ;
 ””
 ;

17)

art. 19 otrzymuje brzmienie następujące: „Kolejowe i lotniskowe urzędy telegraficzne oraz radjostacje portów lotniczych użytku publicznego pełnią pomocniczo służbę telegraficzną nadawczą i oddawczą w zakresie płatnych telegramów państwowych i prywatnych, jeżeli to ze względu na techniczne urządzenia i ich obsługę jest możliwe bez uszczerbku dla ruchu kolejowego i lotniczego. Radiostacje ruchome marynarki handlowej i lotnictwa cywilnego mogą pełnić publiczną służbę telegraficzną lub telefoniczną w zakresie obsługi pasażerów statków wodnych lub powietrznych. Sposób pełnienia służb, wymienionych w ust. 1 i 2, określa w drodze rozporządzenia Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrami Komunikacji oraz Przemysłu i Handlu.”;

18)

art. 20 otrzymuje brzmienie następujące: „Należności z tytułu nie zapłaconych opłat, dopłat lub wydatków pocztowych, telegraficznych i telefonicznych, jak również opłat od koncesyj i zezwoleń, wydanych na podstawie art. 8 ustawy niniejszej, podlegają ściągnięciu w trybie administracyjnym.”;

19)

art. 23 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 

1)

Od opłat pocztowych wolne są:

a)

doniesienia o chorobach zakaźnych i zawodowych oraz o zaraźliwych chorobach zwierzęcych i roślin, przesyłane w wykonywaniu obowiązku doniesienia, nałożonego przepisami prawnemi;

b)

przesyłki pocztowe, dotyczące jeńców wojennych i osób internowanych, przeznaczone dla tych osób lub przez nie wysyłane, w granicach, ustalonych światową umową pocztową;

c)

przesyłki poczty polowej w granicach, określonych przepisami dla poczt polowych;

d)

urzędowe zwykle i polecone przesyłki listowe oraz paczki pocztowe, przesyłane między Pocztową Kasą Oszczędności a urzędami (agencjami) pocztowemi, jako zbiornicami Pocztowej Kasy Oszczędności.

2)

Od opłaty telegraficznej są wolne telegramy meteorologiczne Państwowego Instytutu Meteorologicznego w Warszawie, jego stacyj i obserwatorów oraz zawiadowców portów lotniczych użytku publicznego.

3)

Od opłaty telegraficznej i telefonicznej są wolne telegramy i doniesienia telefoniczne, wysyłane do właściwych władz o pomoc w przypadkach napadów rabunkowych, pożarów, epidemij, katastrof, nieszczęśliwych wypadków lotniczych i przymusowych lądowań, jak również innych nieszczęść, spowodowanych żywiołowemi zdarzeniami. Od tychże opłat wolne są również lotnicze ostrzeżenia meteorologiczne o nagłej, a niebezpiecznej dla żeglugi powietrznej zmianie warunków atmosferycznych.

4)

Od opłaty telegraficznej, telefonicznej i pocztowej wolne są telegramy, rozmowy i przesyłki listowe włada wojskowych, władz administracji ogólnej i władz bezpieczeństwa w czasie częściowej lub ogólnej mobilizacji, w czasie wojny lub w okresie, kiedy tego będzie wymagał interes obrony Państwa, stwierdzony uchwałą Rady Ministrów.

5)

Minister Poczt i Telegrafów określa warunki ł zasady, obowiązujące przy wysyłaniu przesyłek i telegramów oraz prowadzeniu rozmów, zwolnionych od opłaty pocztowej, telegraficznej i telefonicznej.

6)

Poza wyjątkami, podanemi w poprzednich ustępach, nikomu nie służy prawo bezpłatnego korzystania z poczty, telegrafu i telefonu.

7)

Wysokość i sposób obliczania należności, jakie płacić ma Pocztowa Kasa Oszczędności zarządowi poczt i telegrafów za jego świadczenia w myśl § 14 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1924 r. o Pocztowej Kasie Oszczędności i rozdziału V Statutu Pocztowej Kasy Oszczędności (Dz. U. R. P. Nr. 55, poz. 545), ustala umowa międzyfianstwowem przedsiębiorstwem, .Polska Poczta, Telegraf i Telefon” a Pocztową Kasą Oszczędności, podlegająca zatwierdzeniu przez Ministrów Poczt i Telegrafów oraz Skarbu.
 ””
 ;

20)

w art. 24 wyrazy: „będące w używaniu” zastępuje się wyrazami: „służące do użytku”;

21)

w art. 25, w ust. 1 i 2 wyraz: aaa„Poczta” zastępuje się wyrazami: aaa„Zarząd poczt i telegrafów”, w ust. 2 wyrazy: aaa„zwolniona” i aaa„pociągana” - wyrazami; aaa„zwolniony” i aaa„pociągany”, a wyraz: aaa„publicznych” - wyrazem: „niepaństwowych”;

22)

w art. 26 wyraz: „poczta” w wierszu 3 i 4 zastępuje się wyrazami: „zarząd poczt i telegrafów”;

23)

art. 28 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kto zakłada lub utrzymuje w ruchu urządzenia pocztowe albo urządzenia telegraficzne i telefoniczne, wymienione w art. 7, ust. 1, lit. a), wbrew postanowieniom ustawy niniejszej, podlega karze aresztu do trzech miesięcy i grzywny do trzech tysięcy złotych lub jednej z tych kar.
Równocześnie z karą orzec można przepadek na rzecz Skarbu Państwa urządzeń, stanowiących przedmiot przestępstwa, niezależnie od tego, do kogo urządzenia te należą.
W sprawach, dotyczących sprzecznego z ustawą niniejszą zakładania, używania i posiadania odbiorczych urządzeń radiofonicznych, obok kary wymierza się na rzecz zarządu poczt i telegrafów odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznej opłaty radjofonicznej.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
Do ujawniania odbiorczych urządzeń radiofonicznych, założonych lub używanych wbrew postanowieniom ustawy niniejszej, mogą być z upoważnienia Ministra Poczt i Telegrafów powoływane organa koncesjonariusza radiofonicznych stacyj nadawczych.
 ”
 ;

24)

po art. 28 dodaje się trzy nowe artykuły, jako art. 28-a, 28-b i 28-c, o brzmieniu następującem:
„ 

Art. 28-a.

Kto uszkadza urządzenia, służące do komunikacji pocztowej, telegraficznej lub telefonicznej, jeżeli za dany czyn nie grozi kara surowsza według innych ustaw karnych, podlega karze aresztu do trzech miesięcy i grzywny do trzech tysięcy złotych lub jednej z tych kar.
W razie skazania za przerwanie przewodu telegraficznego lub telefonicznego, uszkodzenie lub też zerwanie izolatora, orzeka się nadto na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w wysokości pięciu złotych za każdy uszkodzony lub zerwany izolator oraz dwóch złotych za każde dziesięć metrów zerwanego przewodu.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.

Art. 28-b.

Kto przesyła lub puszcza w obieg zapomocą urządzeń radiokomunikacyjnych fałszywe lub wprowadzające w błąd sygnały niebezpieczeństwa lub wezwania w niebezpieczeństwie, jeżeli za dany czyn nie grozi kara surowsza według innych ustaw karnych, podlega karze aresztu do trzech miesięcy i grzywny do trzech tysięcy złotych lub jednej z tych kar.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.

Art. 28-c.

Kto bez uprawnienia przyłącza się do przewodu lub urządzenia radiokomunikacyjnej stacji nadawczej, jeżeli za dany czyn nie grozi kara surowsza według innych ustaw karnych, podlega karze aresztu do trzech miesięcy i grzywny do trzech tysięcy złotych lub jednej z tych kar.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
 ”
 ;

25)

art. 29 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kto przyjmuje, przesyła lub doręcza przedmioty, wymieniona w art. 2, a nie wyjęte w art. 3 z pod prawa wyłączności państwowej, podlega karze aresztu do czterech tygodni i grzywny do tysiąca złotych lub jednej z tych kar.
W razie skazania orzeka się nadto odszkodowanie w wysokości dziesięciokrotnej uszczuplonej należności pocztowej, przyjmując za podstawę wymiaru opłaty pocztowe, obowiązujące w dniu popełnienia przestępstwa.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
 ”
 ;

26)

art. 30 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kto umyślnie przeszkadza organom państwowym w wykonywaniu kontroli zgodnie z niniejszą ustawą, podlega karze aresztu do jednego miesiąca i grzywny do tysiąca złotych lub jednej z tych kar.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
 ”
 ;

27)

art. 31 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kto sprzedaje znaczki pocztowe lub płatne druki pocztowe, telegraficzne lub telefoniczne po cenie wyższej od nominalnej, podlega karze aresztu do jednego miesiąca i grzywny do tysiąca złotych lub jednej z tych kar.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
 ”
 ;

28)

art. 32 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Kto przekroczy postanowienia art. 4, art. 5 ust. 1 i 2, art. 11, 12, art. 14 ust. 4, art. 21 ust. 2 i 3 lub art. 27 ustawy niniejszej, albo też nabywa sprzęt radiotechniczny bez uzyskania koncesji lub upoważnienia, albo też kto przyjmuje do wysyłki i doręczenia wszelkiego rodzaju pisma i obrazy, które przeznaczone są do wysyłania przy pomocy urządzeń, wymienionych w art. 7 ust. 1 lit. a), lub zapomocą tych urządzeń są odebrane, podlega karze grzywny do trzech tysięcy złotych.
W razie skazania za naruszenie art. 4, 5 ust. 1 i 2, należy orzec nadto odszkodowanie w wysokości dziesięciokrotnej uszczuplonej należności pocztowej lub telegraficznej, przyjmując za podstawę wymiaru opłaty, obowiązujące w dniu popełnienia przestępstwa.
Właściwe do orzekania są powiatowe władze administracji ogólnej.
 ”
 ;

29)

po art. 32 wstawia się nowy artykuł, jako art. 32-a, o brzmieniu następującem:
„ 

Art. 32-a.

Odszkodowania, przewidziane w art. 29 i 32, wpływają na rzecz państwowego przedsiębiorstwa Polska Poczta, Telegraf i Telefon.
 ”
 ;

30)

art. 34 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Zarządy kolei państwowych i prywatnych są obowiązane na żądanie zarządu poczt i telegrafów:

a)

dostarczać na stacjach kolejowych w miarę możności bądź w drodze najmu, bądź w drodze przekazania w zarząd za umówioną opłatą potrzebnych na cele pocztowe, telegraficzne lub telefoniczne pomieszczeń służbowych i placów pod budowę pomieszczeń służbowych lub domów mieszkalnych dla pracowników zarządu poczt i telegrafów, oraz uskuteczniać żądane przez zarząd poczt i telegrafów przeróbki i remonty w wynajętych lokalach za zwrotem kosztów własnych; utrzymywanie wynajętych pomieszczeń w stanie zdatnym do użytku należy do zarządu poczt i telegrafów;

b)

wykonywać konserwacje technicznych urządzeń kolejowych, wybudowanych do celów pocztowych;

c)

urządzać dostęp z peronów do wszystkich torów, na których odbywa się ładowanie poczty;

d)

dostarczać za zwrotem kosztów własnych materjałów opałowych dla pomieszczeń służbowych pocztowych, telegraficznych i telefonicznych na stacjach kolejowych;

e)

przy projektowaniu nowych i przebudowie lub rozszerzaniu istniejących stacyj kolejowych uwzględniać potrzeby zarządu poczt i telegrafów.
Wysokość należności za świadczenia, wymienione pod lit. b) i c), ustala zarząd kolei państwowych na podstawie kosztów własnych.
Czasowe rozmieszczenie na gruntach kolejowych na wolnem powietrzu materjałów, służących do budowy lub utrzymania linij teletechnicznych zarządu poczt i telegrafów, nie podlega opłacie, wymaga jednak uprzedniego porozumienia się zarządu poczt i telegrafów z zarządem kolei co do miejsca, czasu i innych warunków rozmieszczenia tychże materjałów.
 ”
 ;

31)

w art. 44, w ust. 2 wyrazy: „ustali Minister Poczt i Telegrafów” zastępuje się wyrazami: „ustalają dyrekcje poczt i telegrafów.”;

32)

w art. 46 skreśla się ust. 3; ustęp ostatni tegoż artykułu zastępuje się dwoma nowemi ustępami o brzmieniu następującem:
„ 
Minister Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrami Przemysłu i Handlu, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych wydaje w drodze rozporządzeń przepisy, normujące zapobieganie i usuwanie zakłóceń elektrycznych w telekomunikacji, wywoływanych przez aparaty i odbiorniki elektryczne, stosowane przez poszczególnych odbiorców lub użytkowników prądu silnego lub słabego; odpowiednie przeróbki lub uzupełnienia będą wykonywane bądź w urządzeniach odbiorców lub użytkowników prądu silnego lub słabego, bądź w urządzeniach telekomunikacyjnych.
Poza tern Minister Poczt i Telegrafów jest upoważniony do powołania w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu organu doradczego i opinjodawczego, uprawnionego do wydawania opinji w przypadkach sporów, jakie mogą wyniknąć przy stosowaniu przepisów poprzedniego ustępu.
 ”
 ;

33)

art. 48 otrzymuje następujące brzmienie: „Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Poczt i Telegrafów w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, a wykonanie art. 28, 28-a, 28-b, 28-c, 29, 30, 31 i 32 - Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Sprawiedliwości.”;

34)

w art. 9 w ust. 2, w art. 10 w lit. a), w art. 14 w ust. i i 3, w art. 27 w ust. 2, w art. 35 w ust. 1, drugim wstępnym oraz w p. a), w art. 37, w art. 38 ust. 1, art. 39 w ust 1, w art. 41, 42, 43 oraz w art. 44 w ust. 1, 2 i 3 wyrazy: „Poczt i Telegrafu” zastępuje się wyrazami: „poczt i telegrafów.”

Art. 2.

Postanowienia art. 1 ustawy niniejszej, dotyczące poddania orzecznictwu władz administra
cji ogólnej przestępstw, co do których orzecznictwo należało dotychczas do sądów, mają zastosowanie również do spraw, w których przed dniem wejścia w życie ustawy niniejszej nie rozpoczęto w pierwszej instancji rozprawy głównej.

Art. 3.

(1)

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Poczt i Telegrafów, a wykonanie art. 2 - Ministrom Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

(2)

Zarazem upoważnia się Ministra Poczt i Telegrafów do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu ustawy z dnia 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr. 12, poz. 57) ze zmianami, wprowadzonemi ustawą niniejszą oraz wynikającemi z art. 5 § 1 p. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 60, poz. 573) i z zastosowaniem nowej numeracji artykułów i poszczególnych ich części.

Art. 4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1933 r. z wyjątkiem postanowienia art. 1 p. 15 ust. 2, które wchodzi w życie z dniem 1 października 1933 r.