(1)
Upoważnia się Ministra Skarbu do pobierania do podatku spożywczego od cukru, ustanowionego
rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 września 1927 r. o opodatkowaniu
cukru (Dz. U. R. P. Nr 81, poz. 700), zmienionem ustawą z dnia 27 lutego 1931 r. (Dz.
U. R. P. Nr 23, poz. 136), - dodatku w wysokości 5 zł od 100 kg cukru wszystkich gatunków.
(2)
Nadto Minister Skarbu jest uprawniony do wprowadzenia osobnego dodatku do podatku
spożywczego od cukru w głowach, kostkach i kawałkach, w wysokości 3,50 zł od 100 kg;
cukier w postaci pudru i kryształu (rafinowany i nierafinowany) nie podlega opłacie
tego dodatku.
(3)
Minister Skarbu określa w razie wątpliwości, jakie rodzaje cukru podlegają opłacie
osobnego dodatku, określonego w ustępie drugim artykułu niniejszego.