Ustawaz dnia 2 marca 1935 r.o zmianie ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

Artykuł 13 ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 406), zmieniony ustawą z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr. 87, poz. 637) otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Ustawa niniejsza nie dotyczy:

1)

biletów Banku Polskiego;

2)

obligacyj państwowych i samorządowych, emitowanych na rynkach zagranicznych, zarówno tych, które będą wypuszczone, jak i tych, które znajdują się już w obiegu;

3)

kuponów od tytułów na okaziciela, emitowanych przez Państwo, kuponów od listów zastawnych towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich, Towarzystwa Kredytowego Przemysłu Polskiego oraz Wileńskiego Banku Ziemskiego i od obligacyj, emitowanych przez związki samorządu terytorialnego;

4)

biletów loteryjnych, kolejowych, znaków opłaty i t. p.
 ”
 .

Art. 2.

Postępowanie, przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1919 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 406), wszczęte co do tytułów, wyłączonych z pod działania tejże ustawy z mocy art. 1 ustawy niniejszej, ulega umorzeniu.

Art. 3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom Skarbu i Sprawiedliwości.

Art. 4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.