Ustawaz dnia 16 marca 1937 r.o zmianie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 września 1936 r. o państwowym gospodarstwie leśnym

Lasy Państwowe pokrywają wszelkie swoje wydatki z własnych dochodów i funduszów i gospodarują zgodnie z planem użytkowania, ustalonym przez Izby ustawodawcze oraz opracowanym na podstawie tego planu rocznym planie finansowo-gospodarczym, zatwierdzonym przez Radę Ministrów na wniosek, przedstawiony przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Przy wykonywaniu planu finansowo-gospodarczego Lasów Państwowych Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu służy w razie konieczności prawo przenoszenia kredytów w obrębie tego planu oraz zwiększania ustalonych w nim rozchodów z wyjątkiem wydatków osobowych, określonych stałymi etatami, o ile zwiększenie to nie spowoduje zmniejszenia wpłaty do Skarbu Państwa, ustalonej w budżecie. Przenoszenie kredytów oraz zwiększenie ustalonych w planie dochodów nie może naruszać planu użytkowania, ustalonego przez Izby ustawodawcze.

Lasy Państwowe sporządzać będą z końcem każdego roku obrachunkowego bilanse i rachunki zysków i strat, podlegające zatwierdzeniu przez Radę Ministrów na wniosek, przedstawiony przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu; bilanse i rachunki dołączone będą do preliminarza budżetowego Państwa.

Do budżetu państwowego włącza się tylko wpłatę Lasów Państwowych do Skarbu Państwa.

Do preliminarza budżetowego Państwa będą dołączone zatwierdzone przez Radę Ministrów: plan finansowo-gospodarczy Lasów Państwowych aa bieżący rok obrachunkowy, bilans i rachunek zysków i strat oraz sprawozdanie rachunkowe za przedostatni rok obrachunkowy.

Gdyby wpłata do Skarbu Państwa została ustawą skarbową włączona do budżetu państwowego w innej wysokości, niż została ona zaprojektowana w przedłożeniu rządowym, Rada Ministrów na wniosek Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych, przedstawiony w porozumieniu z Ministrem Skarbu, dostosuje plan finansowo-gospodarczy, zarówno bieżący jak i na okres następny do wysokości wpłaty, ustalonej w budżecie państwowym, o ile Izby ustawodawcze same nie wprowadziły odpowiedniej w planie finansowo-gospodarczym zmiany.

Na potrzeby państwowego gospodarstwa leśnego upoważnia się Ministra Skarbu na wniosek Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych do zaciągania pożyczek krótkoterminowych do wysokości, nie przekraczającej 20% rozchodów eksploatacyjnych brutto, wykazanych w ostatnim rocznym zamknięciu rachunkowym gospodarstwa leśnego. Pożyczki te muszą być spłacone z bieżących dochodów państwowego gospodarstwa leśnego. Zaciągnięcie nowej pożyczki może nastąpić pod warunkiem, że pożyczka ta łącznie z niespłaconą jeszcze częścią pożyczki poprzedniej nie przekroczy określonego powyżej maksimum.

Zaciąganie pożyczek wyższych i długoterminowych oraz wszelkich zobowiązań, obciążających nieruchomości, wchodzące w skład państwowego gospodarstwa leśnego, może nastąpić tylko w granicach upoważnień, udzielonych aktem ustawodawczym.

Przekazywanie nieruchomości w trybie, przewidzianym dla zbywania nieruchomości państwowych, na rzecz związków samorządowych oraz na rzecz rządowych i samorządowych instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw, posiadających odrębną osobowość prawną, jak również przejmowanie nieruchomości od wymienionych związków, instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw następuje zawsze za odszkodowaniem. Przepis powyższy nie narusza przepisów o rozbudowie miast.