Ustawaz dnia 11 stycznia 1938 r.o zmianie ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym

Art. 1.

W ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym   (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 396) w brzmieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r.   (Dz. U. R. P. Nr 95, poz. 855) wprowadza się zmiany następujące:

1)

w art. 304 ust. (2) otrzymuje brzmienie następujące:
„ 

(2)

Postanowienie powyższe dotyczy również, o ile szczególne przepisy ustawy niniejszej nie stanowią inaczej, zobowiązań pracodawcy do bezpośredniej wypłaty przez pracodawcę świadczeń na wypadek niezdolności do zarobkowania i śmierci pracownika.
 ”
 ,

2)

w art. 304 dodaje się ust. (6) w brzmieniu następującym:
„ 

(6)

Statut prowizyjny dla robotników, zatrudnionych w państwowych żupach solnych w Małopolsce i zaopatrzenia dla ich wdów i sierot, dołączony do zarządzenia Ministrów Przemysłu i Handlu oraz Skarbu z dnia 1 marca 1924 r. (Monitor Polski Nr 95, poz. 266) - ma nadal zastosowanie jedynie do robotników, wymienionych w art. 1 ust. (1) tego statutu, a przyjętych do pracy w przedsiębiorstwie „Polski Monopol Solny” przed 1 kwietnia 1937 r.
 ”
 ,

3)

w art. 304 dodaje się ust. (7) w brzmieniu następującym:
„ 

(7)

Robotnicy, wymienieni w ust. (6), nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia, określonego w art. 1 pkt 2) lit. b).
 ”

Art. 2.

Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Skarbu ustali w drodze rozporządzeń zasady przekazywania składek przez przedsiębiorstwo „Polski Monopol Solny” Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (Funduszowi Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników) za robotników, wymienionych w art. 1 pkt 2), którzy przejdą po 31 marca 1937 r. z pracy w Monopolu do zatrudnienia, uzasadniającego obowiązek powszechnego ubezpieczenia emerytalnego robotników, nie uzyskawszy praw do prowizji oraz zasady zaliczania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów pracy w Monopolu do tygodni składkowych, przebytych w powszechnym ubezpieczeniu emerytalnym robotników.

Art. 3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art. 4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.