Ustawaz dnia 11 stycznia 1938 r.o doręczaniu pism urzędowych przez gminy

Art. 1.

(1)

Pisma urzędowe doręczają władze oraz instytucje prawa publicznego przez pocztę lub przez swych funkcjonariuszów.

(2)

Gminy są obowiązane do doręczania pism urzędowych jedynie w przypadkach przez akt ustawodawczy wyraźnie określonych.

Art. 2.

Art. 23 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym   (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 341) otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

Art. 23.

1.

Wezwania i inne pisma urzędowe władza doręcza za potwierdzeniem odbioru przez pocztę lub przez swych funkcjonariuszów.

2.

Pisma adresowane do miejscowości, w których nie ma zorganizowanej pocztowej służby doręczeń - doręcza się za pośrednictwem władz gminnych.
 ”

Art. 3.

Art. 147 ordynacji podatkowej z dnia 15 marca 1934 r.   (Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 14, poz. 134) otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

Art. 147.

§ 1.

Doręczanie wszelkich pism władz skarbowych uskutecznia się przez pocztę lub przez organa władz skarbowych.

§ 2.

Pisma adresowane do miejscowości, w których nie ma zorganizowanej pocztowej służby doręczeń, doręcza się za pośrednictwem władz gminnych.

§ 3.

Za doręczanie pism przez władze gminne przyznaje się gminom wynagrodzenie w wysokości 6 groszy od każdego pisma.
 ”

Art. 4.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrom Spraw Wewnętrznych i Skarbu w porozumieniu z interesowanymi ministrami.

Art. 5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1938 r.