Art. 1.
Należności Skarbu Państwa od wojewódzkich związków samorządowych, powiatowych związków
samorządowych, gmin, gromad i spółek wodnych, powstałe z tytułu pokrycia udziału w
publicznych przedsiębiorstwach melioracyjnych, umarza się:
1)
w całości, jeżeli należność powstała przed dniem 1 kwietnia 1925 r.,
2)
w 80%, jeżeli należność powstała w okresie od 1 kwietnia 1925 r. do 31 marca 1930 r.,
3)
w 60%, jeżeli należność powstała w okresie od 1 kwietnia 1930 r. do 31 marca 1937 r.
Art. 2.
Rozkłada się spłatę należności, pozostałych po zastosowaniu przepisu art. 1 pkt 2)
i 3), na pięć lat bez oprocentowania; niewpłacenie w wyznaczonym terminie jednej raty
powoduje natychmiastową wymagalność wszystkich rat.
Art. 3.
Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu może udzielać
dalszych ulg w spłacie należności, wymienionych w art. 1 pkt 2) i 3), aż do całkowitego
ich umorzenia, w przypadkach, gdy zobowiązany nie osiągnął z melioracji korzyści,
współmiernych do obciążającej go części udziału oraz w przypadkach klęsk żywiołowych.
Uprawnienie to może Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem
Skarbu przekazywać wojewodom.
Art. 4.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych i Ministrowi
Skarbu.
Art. 5.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.