Ustawaz dnia 14 lipca 1938 r.o konwersji 6% pożyczki dolarowej z 1920 r.

Art. 1.

Upoważnia się Ministra Skarbu do zaofiarowania i do przeprowadzenia na zasadach, ustalonych w ustawie niniejszej, konwersji tych obligacyj 6% pożyczki dolarowej, wypuszczonych dnia 1 kwietnia 1920 r. na podstawie ustawy z dnia 28 marca 1919 r.   (Dz. P. P. P. Nr 29, poz. 252), które nie zostały skonwertowane na obligacje 41/2% Wewnętrznej Pożyczki Państwowej z 1937 r. i do wypuszczenia w tym celu 41/2% obligacyj konwersyjnych. Konwersja może być przeprowadzona również drogą przestemplowania obligacyj.

Art. 2.

(1)

Oprocentowanie obligacyj obniżone będzie na 41/2 od sta w stosunku rocznym.

(2)

Kupony od obligacyj płatne będą w New Yorku w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki.

(3)

Spłata obligacyj nastąpi w ciągu lat 20, poczynając od dnia 1 października 1938 r., przez częściowe umarzanie w terminach półrocznych, bądź w drodze losowania, bądź w drodze skupu z wolnej ręki. Obligacje, wylosowane do umorzenia, płatne będą według ich wartości nominalnej.

Art. 3.

Upoważnia się Ministra Skarbu do ustalenia w umowie lub umowach, jakie w tym celu będą potrzebne, innych szczegółowych warunków, na jakich konwersja, przewidziana w art. 1, będzie zaofiarowana.

Art. 4.

Czynności, związane z konwersją, jak również obligacje, skonwertowane na zasadzie art. 1, oraz przychód od tych obligacyj będą wolne od wszelkich podatków i danin państwowych i samorządowych.

Art. 5.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu.

Art. 6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.