Art. 2.
Akademia, utworzona dla pracy nad podstawami fizycznego i rycerskiego wychowania młodego
pokolenia w służbie Narodu i Państwa, ma za zadanie:
a)
wychowanie i kształcenie nauczycieli inauczycielek wychowania fizycznego dla potrzeb
szkolnictwa oraz kierowników i kierowniczek, instruktorów i instruktorek wychowania
fizycznego dla sił zbrojnych, instytucyj państwowych, samorządowych i społecznych;
b)
kształcenie sił naukowych i specjalistów w poszczególnych działach wychowania fizycznego;
c)
prowadzenie prac naukowych i badawczych oraz doskonalenie i pogłębianie metod dydaktycznych
i badawczych w dziedzinie wychowania fizycznego i nauk pokrewnych;
d)
kształcenie ducha rycerskości;
e)
szerzenie idei wychowania fizycznego.
Art. 3.
Minister Spraw Wojskowych sprawuje nadzór zwierzchni nad działalnością Akademii w
porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z wyjątkiem spraw,
dotyczących tylko wojska, w których wydaje zarządzenia samodzielnie.
Art. 5.
Stosunek służbowy niewojskowych profesorów i pomocniczych sił naukowych określa rozporządzenie
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 lutego 1928 r. o stosunku służbowym profesorów
państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół (Dz. U. R.
P. z 1933 r. Nr 76, poz. 551) z tą zmianą, że przewidziane w przepisach tego rozporządzenia
uprawnienia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przechodzą na Ministra
Spraw Wojskowych, działającego w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia
Publicznego.
Art. 6.
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek Ministra Spraw Wojskowych
może nadać Akademii w drodze rozporządzenia prawo nadawania stopni naukowych.
Art. 7.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom Spraw Wojskowych oraz Wyznań Religijnych
i Oświecenia Publicznego każdemu we właściwym mu zakresie działania.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.