Ustawaz dnia 27 marca 1939 r.o dotacjach na rzecz Funduszu Obrony Narodowej i o inwestycjach z funduszów państwowych w okresie od dnia 1 kwietnia 1939 r. do dnia 31 marca 1942 r.

Art. 1.

Upoważnia się Rząd do czynienia w okresie od 1 kwietnia 1939 r. do 31 marca 1942 r. w miarę uzyskiwania pokrycia wydatków:

1) na dotacje na rzecz Funduszu Obrony Narodowej, utworzonego dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 9 kwietnia 1936 r.   (Dz. U. R. P. Nr 28, poz. 225) do wysokości
1.200.000.000 zł
2) na następujące cele inwestycyjne:
70.000.000 zł
a)
na elektryfikację kraju do wysokości
b)
na gazyfikację kraju i wiercenie poszukiwawcze za ropą naftową i gazem ziemnym do wysokości
30.000.000 zł
c)
na inwestycje morskie do wysokości
15.000.000 zł
d)
na budowle wodne śródlądowe do wysokości
75.000.000 zł
e)
na melioracje wodne w rolnictwie do wysokości
30.000.000 zł
f)
na inwestycje, związane z usprawnieniem obrotu artykułami rolniczymi do wysokości
30.000.000 zł
g)
na budownictwo państwowe z wyłączeniem budownictwa w zarządzie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do wysokości
26.000.000 zł
h)
na budownictwo w zarządzie i pod nadzorem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w szczególności szkolnictwa zawodowego do wysokości
24.000.000 zł
i)
na inwestycje przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” do wysokości
210.000.000 zł
j)
na inwestycje przedsiębiorstwa państwowego „Polska Poczta, Telegraf i Telefon” do wysokości
45.000.000 zł
k)
na budowę i utrzymanie dróg i mostów z Państwowego Funduszu Drogowego do wysokości
200.000.000 zł
l)
na budowę i pomoc kredytową i inwestycyjną z Funduszu Obrotowego Reformy Rolnej do wysokości
60.000.000 zł 815.000.000 zł
ogółem do wysokości:
2.015.000.000 zł.
     

Art. 2.

(1)

Rada Ministrów na wniosek Ministra Skarbu ustala w granicach pokrycia (art. 4) podział roczny funduszów na cele, wymienione w art. 1.

(2)

Minister Skarbu przeprowadza podział kwartalny w granicach podziału rocznego, ustalonego przez Radę Ministrów.

Art. 3.

Wydatki na cele inwestycyjne (art. 1) mogą być, w razie niewyczerpania przewidzianych na ten cel funduszów, dokonywane po dniu 31 marca 1942 r., jednak nie dłużej, niż do dnia 31 marca 1943 r.

Art. 4.

(1)

Upoważnia się:

1)

Ministra Skarbu do przeprowadzenia w kraju lub za granicą operacyj kredytowych do wysokości 1.200.000.000 zł na pokrycie wydatków na dotacje, wymienione w art. 1 pkt 1) oraz do łącznej wysokości 300.000.000 zł na pokrycie kosztów inwestycyj, wymienionych w art. 1 pkt 2) lit. a), b), c). d), e), f), g) i h);

2)

Ministra Komunikacji do przeprowadzenia w imieniu przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” w kraju lub za granicą operacyj kredytowych do wysokości 210.000.000 zł na pokrycie kosztów inwestycyj, wymienionych w art. 1 pkt 2) lit. i);

3)

Ministra Poczt i Telegrafów do przeprowadzenia w imieniu przedsiębiorstwa państwowego „Polska Poczta, Telegraf i Telefon” w kraju lub za granicą operacyj kredytowych do wysokości 45.000.000 zł na pokrycie kosztów inwestycyj, wymienionych w art. 1 pkt 2) lit. j).

(2)

Na pokrycie kosztów inwestycyj, przewidzianych w art. 1 pkt 2) lit. k) i 1), służą wpływy z operacyj kredytowych, przeprowadzonych na podstawie upoważnień, zawartych w art. 3 ustawy z dnia 3 lutego 1931 r. o Państwowym Funduszu Drogowym   (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 45, poz. 352) i w art..4 ustawy z dnia 9 marca 1932 r. o Funduszu Obrotowym Reformy Rolnej   (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 40, poz. 364).

Art. 5.

(1)

Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami ustali bliższe warunki operacyj kredytowych, przewidzianych w art. 4 ust. (1) pkt 1), w szczególności terminy, sposób spłaty i wysokość oprocentowania pożyczek oraz zasady wydatkowania uzyskanych funduszów.

(2)

Te same uprawnienia co do operacyj kredytowych przewidzianych w art. 4 ust. (1) pkt 2), służą Ministrowi Komunikacji, w porozumieniu z Ministrem Skarbu, a określonych w art. 4 ust. (1) pkt 3) - Ministrowi Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art. 6.

Upoważnia się Ministra Skarbu do wypuszczania obligacyj i wystawiania innych zobowiązań Skarbu Państwa, jakie będą potrzebne w celu zrealizowania operacyj kredytowych, przewidzianych w art. 4.

Art. 7.

Sprawozdanie z wysokości wpływów, uzyskanych w ciągu poszczególnych okresów rocznych z operacyj kredytowych, wymienionych w art. 4, wyszczególnienie warunków tych operacyj oraz sprawozdanie ze sposobu użycia wpływów z operacyj kredytowych, przeznaczonych na cele, wymienione w art. 1 pkt 2), będzie włączone do ogólnego zaniknięcia rachunków na odpowiedni okres budżetowy, sporządzonego przez właściwego ministra i podlega ogólnym przepisom o zamknięciach rachunków państwowych oraz absolutorium dla Rządu.

Art. 8.

Z dniem wejścia w życie ustawy niniejszej traci moc obowiązującą ustawa z dnia 24 lutego 1937 r. o dotacjach na rzecz Funduszu Obrony Narodowej   (Dz. U. R. P. Nr 15, poz. 97) z tym, że wpływy - osiągnięte po 31 marca 1939 r. z pożyczek i kredytu, zaciągniętych na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1937 r. o upoważnieniu Ministra Skarbu do zaciągnięcia pożyczek zagranicznych we frankach francuskich na cele obrony Państwa   (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 22) - będą służyły na dotacje na rzecz Funduszu Obrony Narodowej ponad kwoty, przewidziane w art. 1 pkt 1).

Art. 9.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu i innym właściwym ministrom.

Art. 10.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1939 r.