Ustawaz dnia 25 maja 1939 r.o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach

Art. 1.

W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach   (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany:

1)

po art. 3 dodaje się nowe art. 3a, 3b i 3c o brzmieniu:
„ 

Art. 3a.

Prawo wniosku o ograniczenie wynagrodzeń w spółkach akcyjnych służy Ministrowi Przemysłu i Handlu, a w stosunku do spółek bankowych i ubezpieczeniowych - Ministrowi Skarbu.

Art. 3b.

Ustawa nie ma zastosowania, jeżeli dywidenda:

a)

uchwalona za ostatni rok operacyjny wynosiła co najmniej 4%,

b)

za dwa ostatnie lata operacyjne wynosiła łącznie co najmniej 7%,

c)

za trzy ostatnie lata operacyjne wynosiła łącznie co najmniej 10%.
Ustawa nie ma również zastosowania, jeżeli:

a)

spółka pokryła straty z lat ubiegłych w sumach równych lub wyższych od podanych w ust. 1,

b)

spółka wydała na pokrycie strat sumy niższe od przewidzianych w ust. 2, dywidenda zaś nie jest mniejsza od różnicy między dywidendą, określoną w ust. 1, a cumą, wydaną na pokrycie strat,

c)

w spółkach, wymienionych w art. 3a, dokonano produktywnych i celowych inwestycyj przy zachowaniu warunków, które określi rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu, wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art. 3c.

Właściwy minister może postawić wniosek, przewidziany w art. 3a, jedynie na przedstawienie akcjonariuszów, reprezentujących 1/10 część kapitału akcyjnego i po przeprowadzeniu kontroli finansowo-gospodarczej.
Akcje, względnie kwity zastawnicze, uzasadniające prawo tych akcjonariuszów przedstawiania odnośnego wniosku, winny być złożone do depozytu w sposób, który określi właściwy minister.
Zarząd spółki jest obowiązany osobom, upoważnionym przez właściwego ministra do przeprowadzenia kontroli, dostarczyć wszelkich materiałów, umożliwiających tę kontrolę, przy czym nie może zasłaniać się tajemnicą handlową, bądź techniczną.
Spółka ponosi koszty kontroli. Właściwy minister może jednak obciążyć kosztami kontroli solidarnie wnioskodawców, jeżeli w wyniku jej okaże się, że wniosek był rażąco bezzasadny.
 ”
 ;

2)

w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 
Osoby, przeprowadzające kontrolę na wniosek właściwego ministra, są obowiązane do zachowania w tajemnicy wszelkich danych, uzyskanych w toku dokonywania swych czynności.
 ”
 ;

3)

w art. 10 na końcu dodaje się zdanie: „Nie dotyczy to jednak członków rad nadzorczych i komisyj rewizyjnych, dla których odpowiednie wynagrodzenie wynosi 1.000 zł miesięcznie lub 12.000 zł rocznie, jeśli chodzi o członków rad nadzorczych, a 500 zł miesięcznie lub 6.000 zł rocznie, jeśli chodzi o członków komisyj rewizyjnych.”;

4)

po art. 13 dodaje się art. 13a o brzmieniu:
„ 

Art. 13a.

Władza, na której wniosek nastąpiło ograniczenie wynagrodzeń, może - na przedstawienie organu zarządzającego przedsiębiorstwa - znieść to ograniczenie, jeżeli po obniżeniu nadmiernych wynagrodzeń stan finansowy przedsiębiorstwa ulegnie poprawie w tym stopniu, iż odpadną przyczyny, które uzasadniały obniżenie.
 ”
 ;

5)

art. 14 skreśla się;

6)

art. 16 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 16.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom Przemysłu i Handlu oraz Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.
 ”
 ;

7)

w art. 17 skreśla się wyrazy: „na wniosekMinistra Sprawiedliwości”.

Art. 2.

Upoważnia się Ministra Przemysłu i Handlu do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach   (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 496) z uwzględnieniem zmian, wynikających z przepisów, ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

Art. 3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom Przemysłu i Handlu oraz Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art. 4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.