Ustawaz dnia 28 czerwca 1939 r.o wystawach i targach gospodarczych oraz aukcjach

Spis treści

   Rozdział I.   

Przepisy ogólne.

Art. 1.

Wystawy (pokazy) gospodarcze zwane będą w dalszym ciągu ustawy niniejszej „wystawami”, zaś targi (jarmarki, kiermasze) gospodarcze - „targami”.

Art. 2.

Aukcją w rozumieniu ustawy niniejszej jest przetarg publiczny na towary, określone regulaminem aukcyjnym, odbywający się w oznaczonym czasie i miejscu, na podstawie publicznego wezwania do składania na tym przetargu ofert kupna.

Art. 3.

(1)

Przepisów ustawy niniejszej, z wyjątkiem określonym w ust. (2), nie stosuje się do:

1)

wystaw i targów, urządzanych przez instytucje państwowe; instytucje te jednak są obowiązane zawiadomić każdorazowo o zamierzonej wystawie lub targach właściwego ministra (art. 6);

2)

przedsięwzięć, urządzanych przez poszczególnych wytwórców wyłącznie celem reklamy lub sprzedaży towarów własnych, bez prawa pobierania opłat za bilety wstępu i trwających nie dłużej niż siedem dni;

3)

wystaw prac, urządzanych przez szkoły, kursy i inne podobne instytucje;

4)

wystaw (pokazów) rolniczych z udziałem wystawców z terenu jednego powiatu;

5)

prób dzielności zwierząt użytkowych;

6)

wystaw (pokazów), urządzanych w związku z zakończeniem kursów i konkursów, stosowanych w zakresie prac nad podniesieniem rolnictwa;

7)

wystaw (pokazów), trwających nie dłużej niż trzy dni, urządzanych w ramach zjazdów (kongresów) naukowych lub zawodowych, jeżeli wstęp na nie mają tylko uczestnicy zjazdów (kongresów);

8)

wystaw i pokazów, służących celom rozrywkowym;

9)

licytacyj (przetargów) publicznych, przeprowadzanych na podstawie przepisów kodeksu handlowego, kodeksu postępowania cywilnego, prawa celnego i innych przepisów prawnych;

10)

przetargów materiału hodowlanego, organizowanych przez zainteresowane organizacje społeczne i rolniczo-hodowlane;

11)

targów gminnych;

12)

przedsiębiorstw sprzedaży ruchomości w drodze przetargu (sal licytacyjnych).

(2)

Do przedsięwzięć, wymienionych w ust. (1) pkt 1) i 3) - 6), stosuje się przepisy art. 8, dotyczące odznaczeń państwowych.

   Rozdział II.   

Wystawy i targi.

Art. 4.

(1)

Na urządzanie wystaw oraz targów wymagane jest uprzednie pozwolenie władzy.

(2)

Przed uzyskaniem pozwolenia władzy nie wolno przystępować do przyjmowania zgłoszeń od wystawców oraz do reklamy i propagandy wystawy lub targów.

(3)

Pozwoleń na urządzanie wystaw lub targów udziela się na podstawie swobodnego uznania władzy w terminie do dwóch miesięcy, licząc od dnia złożenia wniosku o pozwolenie. W przypadku niemożności powzięcia decyzji w terminie dwumiesięcznym, władza zawiadamia wnioskodawców, że decyzja zostanie powzięta w terminie, nie przekraczającym czterech miesięcy od daty złożenia wniosku o pozwolenie.

(4)

Pozwoleń na urządzanie wystaw i targów można udzielać jedynie:

1)

instytucjom samorządu terytorialnego;

2)

instytucjom samorządu gospodarczego;

3)

zrzeszeniom przemysłowym i ich związkom;

4)

cechom rzemieślniczym i ich związkom;

5)

zrzeszeniom i organizacjom rolniczym oraz ich związkom;

6)

instytucjom, których statuty przewidują cele społeczno-gospodarcze;

7)

spółdzielniom;

8)

kupcom rejestrowym.

Art. 5.

(1)

Kto zamierza urządzić wystawę lub targi, powinien:

1)

wykazać się środkami finansowymi, odpowiednimi do urządzenia danej wystawy lub targów i zabezpieczającymi przed ewentualnym niedoborem;

2)

wykazać, że osoby, upełnomocnione do kierowania pracami organizacji wystawy lub targów, posiadają odpowiednie kwalifikacje fachowe.

(2)

Władza może zażądać od organizatorów wystaw i targów złożenia kaucji, w formie i w wysokości, wskazanej przez tę władzę, dla zabezpieczenia wszelkich pretensyj do organizatorów, które mogą powstać w związku z urządzeniem wystawy lub targów.

Art. 6.

(1)

Pozwoleń na urządzanie wystaw i targów o charakterze przemysłowo-handlowym udziela Minister Przemysłu i Handlu.

(2)

Pozwoleń na urządzanie wystaw rolniczych udziela Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.

(3)

Pozwoleń na urządzanie wystaw i targów przemysłowo-rolniczo-handlowych udziela Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.

(4)

Pozwoleń na urządzanie wystaw higieniczno-sanitarnych udziela Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Opieki Społecznej.

(5)

Pozwolenia są udzielane po wysłuchaniu opinii właściwych izb samorządu gospodarczego lub ich związków, a w razie potrzeby - również odpowiednich organizacyj społeczno-goepodarczych.

(6)

Wystawianie wyrobów przemysłowych, związanych bezpośrednio z obroną Państwa i stanowiących obecny sprzęt uzbrojenia armii, może nastąpić po każdorazowym uzyskaniu zezwolenia Ministra Spraw Wojskowych.

Art. 7.

Właściwi ministrowie (art. 6) mogą przekazywać uprawnienia, wynikające z ustawy niniejszej, wojewódzkim władzom administracji ogólnej.

Art. 8.

(1)

Na wystawach mogą być udzielane za zezwoleniem właściwego ministra (art. 6) odznaczenia honorowe, pieniężne lub przedmiotowe przez organizacje wystawowe oraz instytucje samorządowe, gospodarcze i społeczne.

(2)

Właściwi ministrowie (art. 6) mogą nadawać na wystawach specjalna odznaczenia państwowa; inni zainteresowani ministrowie mogą to czynić w porozumieniu z właściwym ministrem.

(3)

Rozporządzenie Rady Ministrów ustala formę i rodzaje odznaczeń państwowych.

(4)

Udzielanie odznaczeń wystawcom na targach jest w zasadzie niedopuszczalne; wyjątki od powyższej zasady mogą dotyczyć jedvnie targów specjalnych lub działów specjalnych na targach w zakresie produkcji rolniczej.

Art. 9.

Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu, wydane w porozumieniu z Ministrami Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Opieki Społecznej, określa szczegółowo tryb wnoszenia podań, warunki, jakie powinni wypełnić organizatorzy wystaw i targów, warunki i tryb nadawania odznaczeń oraz sprawy, jakie powinny być uregulowane w umowach organizatorów wystaw i targów z wystawcami.

   Rozdział III.   

Aukcje.

Art. 10.

(1)

Aukcje może przeprowadzać wyłącznie przedsiębiorstwo aukcyjne.

(2)

Na prowadzenie przedsiębiorstwa aukcyjnego wymagane jest uprzednie pozwolenie władzy.

(3)

Pozwolenia udziela Minister Przemysłu i Handlu według swobodnego uznania, po wysłuchaniu opinii właściwych izb samorządu gospodarczego.

Art. 11.

(1)

Pozwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa aukcyjnego można udzielić jedynie:

1)

spółdzielniom i firmom, posiadającym charakter kupca rejestrowego, wykazującym się odpowiednią znajomością całokształtu spraw, związanych z prowadzeniem zamierzonego przedsiębiorstwa aukcyjnego, a zwłaszcza rodzaju towarów,' mających stanowić przedmiot jego czynności;

2)

instytucjom samorządu terytorialnego i gospodarczego;

3)

stowarzyszeniom i związkom producentów rolnych, posiadającym osobowość prawną;

4)

zrzeszeniom przemysłowym i rzemieślniczym.

(2)

Pozwolenie może być udzielone na czas ograniczony lub nieograniczony.

Art. 12.

Nazwy „aukcja” lub podobnie brzmiącej np. „przedsiębiorstwo aukcyjne” może używać tylko przedsiębiorstwo, które otrzymało pozwolenie, przewidziane w art. 10 lub w art. 23.

Art. 13.

(1)

Aukcja powinna być prowadzona ściśle według wydanego przez przedsiębiorstwo aukcyjne regulaminu.

(2)

Regulamin aukcyjny zatwierdza - po wysłuchaniu opinii właściwych izb samorządu gospodarczego - Minister Przemysłu i Handlu, a jeżeli przedmiotem aukcji mają być artykuły rolnicze produkcji krajowej - Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa 1 Reform Rolnych.

(3)

Regulamin aukcyjny powinien zawierać postanowienia, dotyczące: osób sprzedających i kupujących, sposobu prowadzenia przetargu, zapłaty i odbioru towarów, opakowania, należności przedsiębiorstwa aukcyjnego, wystawiania próbek towaru, katalogu towarów, podlegających przetargowi, ogłaszania regulaminów i notowań cen, uzyskanych na przetargach, załatwiania sporów, reklamacyj i sprawozdań.

Art. 14.

Towary, będące przedmiotem aukcji, powinny znajdować się, w całości lub w części (jako próbki), na terenie aukcji lub w innym wskazanym miejscu oraz być wystawione przed otwarciem przetargu na pokaz dla kupujących.

Art. 15.

Przedsiębiorstwu aukcyjnemu ani też członkom władz i funkcjonariuszom takiego przedsiębiorstwa nie wolno:

1)

nabywać towarów, wystawianych przez to przedsiębiorstwo na sprzedaż aukcyjną;

2)

sprzedawać własnych towarów w drodze przetargu publicznego, przeprowadzanego przez to przedsiębiorstwo, jeżeli pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa aukcyjnego (art. 10 lub 23) nie zawiera wyraźnego w tej mierze uprawnienia.

Art. 16.

(1)

Nadzór nad przedsiębiorstwami aukcyjnymi sprawuje Minister Przemysłu i Handlu.

(2)

Minister Przemysłu i Handlu może mianować delegata, który czuwa nad przestrzeganiem przez przedsiębiorstwo przepisów ustawy niniejszej i przepisów na jej podstawie wydanych oraz warunków pozwolenia i postanowień regulaminu aukcyjnego.

(3)

Minister Przemysłu i Handlu może funkcje nadzoru nad aukcjami zlecić samorządowi gospodarczemu.

Art. 17.

(1)

Minister Przemysłu i Handlu może, po zasięgnięciu opinii lub na wniosek właściwych izb samorządu gospodarczego, odebrać pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa aukcyjnego:

1)

jeżeli przedsiębiorstwo nie zostanie uruchomione w ciągu sześciu miesięcy od dnia udzielenia pozwolenia;

2)

jeżeli zarządca przedsiębiorstwa został skazany prawomocnie:

a)

za przestępstwo z chęci zysku, popełnione w związku z prowadzeniem odnośnego przedsiębiorstwa, lub

b)

dwukrotnie w ciągu trzech lat za naruszenie zakazu, określonego w art. 15;

3)

jeżeli przedsiębiorstwo, mimo trzykrotnego pisemnego upomnienia, nie stosuje się do przepisów ustawy niniejszej i przepisów, na jej podstawie wydanych, do warunków pozwolenia lub do postanowień regulaminu aukcyjnego.

(2)

W przypadku, określanym w ust. (1) pkt 2), odebranie pozwolenia może nastąpić w ciągu trzech lat od dnia zaistnienia wymienionych w nim warunków.

Art. 18.

Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu, wydane po wysłuchaniu opinii związków samorządu gospodarczego, określa warunki udzielania pozwoleń na prowadzenie przedsiębiorstw aukcyjnych, nie wyłączając obowiązku składania kaucji, jej przeznaczenia, formy i wysokości oraz prawa i obowiązki przedsiębiorstwa aukcyjnego.

   Rozdział IV.   

Przepisy karne.

Art. 19.

(1)

Kto bez pozwolenia urządza wystawę lub targi albo kto, nie mając pozwolenia na urządzenie wystawy lub targów, przyjmuje zgłoszenia od wystawców albo reklamuje taką wystawę lub targi,
podlega karze grzywny do 3.000 zł.

(2)

Kto wykracza przeciw nakazom lub zakazom, zawartym w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 9 ustawy niniejszej,
podlega karze grzywny do 1.000 zł.

Art. 20.

Kto prowadzi przedsiębiorstwo aukcyjne bez pozwolenia, albo wykracza przeciw przepisom art. 12 i 15 ustawy niniejszej,
podlega karze grzywny do 3.000 zł.

Art. 21.

Do orzekania o wykroczeniach, przewidzianych w art. 19 i 20, powołane są powiatowe władze administracji ogólnej.

   Rozdział V.   

Przepisy przejściowe.

Art. 22.

Pozwolenia na urządzanie wystaw i targów, wydane na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 listopada 1927 r. o wystawach i targach gospodarczych   (Dz. U. R. P. Nr 102, poz. 884), zachowując swą moc.

Art. 23.

Osoby lub instytucje, które uzyskały pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa aukcyjnego przed wejściem w życie ustawy niniejszej, zachowują to prawo nadal, powinny jednak w terminie 3-miesięcznym przedstawić Ministrowi Przemysłu i Handlu do zatwierdzenia regulaminy aukcji, dostosowane do przepisów ustawy niniejszej.

   Rozdział VI.   

Przepisy końcowe.

Art. 24.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu,

Art. 25.

(1)

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

(2)

Z dniem tym traci moc obowiązującą rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 listopada 1927 r. o wystawach i targach gospodarczych   (Dz. U. R. P. Nr 102, poz. 884).