Rozpoczęły się decydujące walki o wypędzenie z Polski niemieckich najeźdźców. W obliczu
tych historycznych wydarzeń KRAJOWA RADA NARODOWA powołuje
POLSKI KOMITET WYZWOLENIA NARODOWEGO
jako tymczasową władzę wykonawczą dla kierowania walką wyzwoleńczą narodu, zdobycia
niepodległości i odbudowy państwowości polskiej.
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego powołany zostaje w składzie następującym:
Przewodniczący i Kierownik Resortu Spraw Zagranicznych - Edward Bolesław Osóbka Morawski
Wiceprzewodniczący - Kierownik Resortu Rolnictwa i Reform Rolnych - Andrzej Witos
Wiceprzewodnicząca - Wanda Wasilewska
Kierownik Resortu Obrony Narodowej - Michał Rola-Żymierski generał broni
Zastępca Kierownika Resortu Obrony Narodowej - Zygmunt Bering generał dywizji
Kierownik Resortu Administracji Publicznej - Stanisław Kotek-Agroszewski
Kierownik Resortu Gospodarki Narodowej i Finansów - Jan Stefan Haneman
Kierownik Resortu Sprawiedliwości - Jan Czechowski
Kierownik Resortu Bezpieczeństwa Publicznego - Stanisław Radkiewicz
Kierownik Resortu Pracy, Opieki Społecznej i Zdrowia - dr Bolesław Drobner
Kierownik Resortu Komunikacji, Poczt i Telegrafu - inż. Jan Michał Grubecki
Kierownik Resortu Odszkodowań Wojennych - dr Emil Sommerstein
Kierownik Resortu Oświaty - dr Stanisław Skrzeszewski
Kierownik Resortu Kultury i Sztuki - Wincenty Rzymowski
Kierownik Resortu Informacji i Propagandy - dr Stefan Jędrychowski
Krajowa Rada Narodowa poleciła Polskiemu Komitetowi Wyzwolenia Narodowego ustalić
swą tymczasową siedzibę na terenach wyzwolonych.
Do Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego Krajowa Rada Narodowa delegowała działaczy
ruchu podziemnego, którzy przedarli się przez linię frontu, oraz działaczy Polonii
Radzieckiej.
5-ciu członków Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego pozostaje pod okupacją niemiecką,
gdzie kieruje walką wyzwoleńczą i zapewnia łączność z Krajową Radą Narodową.
Nazwiska tych 5-ciu członków Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, ze względów
zrozumiałych, nie mogą być ujawnione.