Ustawaz dnia 23 lipca 1945 r.o zmianie ustawy z dnia 6 maja 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych

Art. 1.

W ustawie z dnia 6 maja 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych   (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 97) wprowadza się zmiany następujące:

1)

art. 13 § 1 otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

Art. 13.

§ 1.

Osoby prawne prawa publicznego, a w szczególności gminy miejskie, instytucje społeczne, organizacje kulturalne i oświatowe oraz organizacje pomocy dla grup ludności szczególnie prześladowanych przez okupanta, mogą wystąpić do Głównego Urzędu Tymczasowego Zarządu Państwowego z wnioskiem o oddanie im w zarząd i użytkowanie niektórych majątków opuszczonych lub porzuconych. Przy wydawaniu decyzji w tych sprawach należy mieć na względzie interes publiczny, użyteczność społeczną oraz potrzeby, jak również związek, jaki łączy właścicieli majątku opuszczonego z celami i zadaniami wnioskodawców.
 ”
 ;

2)

art. 37 otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

Art. 37.

Skarb Państwa, względnie gminy miejskie, jak również osoby lub instytucje, wymienione w art. 13, nabywają tytuł własności majątków opuszczonych:

a)

co do nieruchomości - z upływem lat 20,

b)

co do ruchomości - z upływem lat 10, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wojna została ukończona,

c)

co do dochodów - z upływem lat 5, licząc od końca roku, w którym zostały pobrane.
 ”
 ;

3)

art. 38 otrzymuje następujące brzmienie:
„ 

Art. 38.

Skarb Państwa, względnie gminy miejskie, jak również osoby lub instytucje, wymienione w art. 13, nabywają tytuł własności majątków porzuconych z upływem lat 5, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wojna ukończona została.
 ”

Art. 2.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrom: Skarbu, Sprawiedliwości, Przemysłu, Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Aprowizacji i Handlu.

Art. 3.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.