Ustawaz dnia 2 lipca 1947 r.o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu

Art. 1.

Tereny byłego hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu wraz z wszelkimi znajdującymi się tam zabudowaniami i urządzeniami zachowuje się po wsze czasy jako Pomnik Męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów.

Art. 2.

Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu obejmuje część terenów dawnego obozu koncentracyjnego w granicach, które szczegółowo określi rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki, wydane w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Odbudowy po zasięgnięciu opinii Rady Ochrony Pomników Męczeństwa.

Art. 3.

Na terenach tych tworzy się Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka.

Art. 4.

1.

Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka ma za zadanie zbieranie i gromadzenie dowodów i materiałów, dotyczących zbrodni hitlerowskich, udostępnianie ich społeczeństwu oraz naukowe ich opracowanie.

2.

Zakres działania i organizację Muzeum określi statut, nadany przez Ministra Kultury i Sztuki.

Art. 5.

Organem opiniodawczym i doradczym w zakresie działalności Muzeum w Oświęcimiu-Brzezince jest Rada Ochrony Pomników Męczeństwa.

Art. 6.

Tereny, wymienione w art. 2, podlegają wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa i natychmiastowemu zajęciu przez Ministra Kultury i Sztuki za odszkodowaniem.

Art. 7.

Upoważnia się Ministra Kultury i Sztuki do przekazania w całości lub w części wywłaszczonych terenów w zarząd Polskiemu Związkowi byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych oraz do ustalenia zasad administracji gospodarczej.

Art. 8.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Rolnictwa i Reform Rolnych, Odbudowy i Skarbu.

Art. 9.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.