Wyścigi konne w rozumieniu niniejszej ustawy są to publiczne próby koni, których zadaniem
jest sprawdzanie stopnia dzielności koni w celu wybrania odpowiedniego materiału zarodowego
dla ulepszania rasy koni.
Rozdział 2
Zasady urządzania wyścigów konnych
Art. 2.
Wyścigi konne może urządzać jedynie przedsiębiorstwo państwowe, utworzone w tym celu
na podstawie przepisów o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych.
Art. 3.
Wyścigi konne pod względem technicznym powinny odbywać się zgodnie z prawidłami wyścigowymi,
ustalanymi przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych i ogłaszanymi w Monitorze Polskim.
Art. 4.
Za bilety wejścia na wyścigi konne mogą być pobierane opłaty przez przedsiębiorstwo
urządzające wyścigi w wysokości, zatwierdzonej przez Przewodniczącego Państwowej Komisji
Planowania Gospodarczego na wniosek Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.
Art. 5.
Prawo wydawania, ogłaszania i sprzedaży programów wyścigowych służy wyłącznie przedsiębiorstwu
urządzającemu wyścigi.
Rozdział 3
Wzajemne zakłady (totalizator)
Art. 6.
Wzajemne zakłady (totalizator) może urządzać tylko przedsiębiorstwo, powołane do urządzania
wyścigów konnych, w ramach przepisów statutu.
Art. 7.
1.
Zasady przeprowadzania wzajemnych zakładów określi rozporządzenie Ministra Rolnictwa
i Reform Rolnych.
2.
Sposób prowadzenia rachunkowości i sprawozdań z wzajemnych zakładów określi Minister
Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Finansów.
Art. 8.
Od stawek we wzajemnych zakładach odliczać się będzie 12% na rzecz przedsiębiorstwa
urządzającego wyścigi.
Rozdział 4
Komitet do spraw wyścigów konnych
Art. 9.
1.
Powołuje się „Komitet do spraw wyścigów konnych” jako organ doradczy Ministra Rolnictwa
i Reform Rolnych w sprawach wyścigów konnych.
2.
Skład Komitetu i zakres jego czynności ustala Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.
W składzie Komitetu powinni być uwzględnieni dwaj przedstawiciele Ministra Obrony
Narodowej.
3.
Członkowie Komitetu za udział w posiedzeniach otrzymują wynagrodzenie w wysokości,
ustalonej przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Finansów.
Rozdział 5
Przepisy karne i porządkowe
Art. 10.
1.
Kto ofiarowuje zakład, bierze udział albo pośredniczy w zakładzie, pozostającym w
związku z wyścigami, a urządzonym wbrew przepisom art. 6 - podlega karze aresztu do
trzech miesięcy i grzywny do 150.000 zł albo jednej z tych kar.
2.
Kto wydaje lub ogłasza programy wyścigów konnych, nie posiadając do tego uprawnienia
(art. 5) - podlega karze aresztu do jednego miesiąca i grzywny do 50.000 zł albo jednej
z tych kar.
3.
Stawki w zakładach, urządzanych wbrew przepisom art. 6, ulegają przepadkowi.
4.
Orzekanie następuje w postępowaniu karno-administracyjnym.
Art. 11.
Kto został ukarany za czyny, wymienione w art. 10, może być niedopuszczony na wyścigi
konne.
Rozdział 6
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 12.
Uznaje się za rozwiązane: „Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce” z siedzibą
w Warszawie oraz „Towarzystwo Wyścigów Konnych Ziem Zachodnich” z siedzibą w Poznaniu.
Majątek (aktywa i pasywa) tych towarzystw przejmuje Skarb Państwa.
Art. 13.
1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy traci moc obowiązującą ustawa z dnia 22 czerwca 1925 r. o wyścigach konnych
(Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 79, poz. 552).
2.
Do czasu ustalenia prawideł wyścigowych stosownie do art. 3 i wydania rozporządzenia,
przewidzianego w art. 7, stosuje się odpowiednio przepisy, wydane na podstawie art. 2 ust. 2 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1925 r. o wyścigach konnych.
Art. 14.
Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych.