Ustawaz dnia 28 marca 1952 r.o zmianie ustawy o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych

Art. 1.

W ustawie z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych   (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 108) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1:

a)

w ust. 1 skreśla się wyrazy: „z mocy obowiązujących przepisów”, a po wyrazie „spławne” stawia się kropkę,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Minister Żeglugi ustali granice terytorialne pomiędzy śródlądowymi drogami wodnymi a drogami morskimi oraz w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa określi, które ze śródlądowych dróg wodnych uznane są za żeglowne lub spławne.
 ”
 ;

2)

w art. 7:

a)

w ust. 1 wyrazy: „patentu statkowego” zastępuje się wyrazami: „świadectwa zdolności żeglugowej stwierdzającego, że statek odpowiada wymaganiom konstrukcyjnym, użytkowym oraz bezpieczeństwa”,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Minister Żeglugi ustali w porozumieniu z Ministrami Zdrowia i Rolnictwa władze żeglugowe, właściwe do wydawania, potwierdzania ważności i unieważniania świadectw zdolności żeglugowej, sposób przeprowadzania technicznych i sanitarnych oględzin statków i tryb postępowania władz żeglugowych w tych sprawach.
 ”
 ,

c)

po dotychczasowym ust. 2 dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Minister Żeglugi może zlecić upoważnionym przez niego instytucjom klasyfikacyjnym przeprowadzanie oględzin technicznych statków.
 ”
 ,
dotychczasowy ust. 3 otrzymuje kolejną numerację - 4,

d)

w ust. 4 wyrazy: „przepisów ust. 1 i 2” zastępuje się wyrazami: „przepisów ust. 1, 2 i 3”;

3)

w art. 9:

a)

po dotychczasowym ust. 1 dodaje się nowy ust. 2 w brzmieniu:
„ 

2.

Do kierowania urządzeniami energetycznymi i mechanicznymi statku uprawnione są osoby posiadające patent mechanika statkowego.
 ”
 ,

b)

dotychczasowy ust. 2 otrzymuje kolejną numerację - 3;
w ustępie tym po wyrazie „żeglarskich” dodaje się wyrazy: „i mechanika statkowego”,
dotychczasowy ust. 3 otrzymuje kolejną numerację - 4,

c)

po ust. 4 dodaje się nowy ust. 5 w brzmieniu:
„ 

5.

Od obowiązku posiadania patentu mechanika statkowego wolni są kierownicy urządzeń energetycznych i mechanicznych na statkach, wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 3.
 ”
 ;

4)

art. 11 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 11.

1.

Przewóz osób lub towarów statkami żeglugi śródlądowej wykonywany jest przez państwowe przedsiębiorstwo żeglugowe.

2.

Minister Żeglugi może zezwolić na określonych warunkach innym osobom prawnym lub fizycznym na wykonywanie czynności, wymienionych w ust. 1.
 ”
 ;

5)

w art. 12:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Minister Żeglugi wydaje co do wszystkich lub co do poszczególnych śródlądowych dróg wodnych przepisy, normujące:

1)

warunki techniczne konstrukcji i utrzymania statków,

2)

warunki sanitarne oraz warunki bezpieczeństwa pracy i higieny pracy na statkach i tratwach,

3)

warunki bezpieczeństwa na statkach, tratwach i w portach żeglugi śródlądowej,

4)

system sygnalizacji i znaków orientacyjnych na śródlądowych drogach wodnych,

5)

ruch żeglugowy i spław na śródlądowych drogach wodnych,

6)

oznakowanie, wyposażenie i dokumenty statków i tratew,

7)

skład i kwalifikacje załóg statków i tratew.
 ”
 ,

b)

po ust. 1 dodaje się nowy ust. 2 w brzmieniu:
„ 

2.

Minister Żeglugi może uznać za obowiązujące przepisy techniczne upoważnionych przez niego instytucji klasyfikacyjnych w zakresie konstrukcji, utrzymania i bezpieczeństwa statków.
 ”
 ,
dotychczasowy ust. 2 otrzymuje kolejną numerację - 3,

c)

dotychczasowy ust. 3 otrzymuje kolejną numerację - 4 i brzmienie:
„ 

4.

Przepisy, określone: w ust. 1 pkt 1 Minister Żeglugi wydaje w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej i Rolnictwa, w ust. 1 pkt 2 - w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Zdrowia oraz Pracy i Opieki Społecznej, w ust. 1 pkt 3 - 7 - w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego, Kolei, Transportu Drogowego i Lotniczego oraz Leśnictwa.
 ”
 ;

6)

w art. 15 w ust. 1:

a)

w pkt 1 wyrazy: „o ruchu, postoju” zastępuje się wyrazami: „o ruchu żeglugowym i spławie”,

b)

w pkt 3 wyrazy: „uprawia zarobkowo i zawodowo przewóz osób lub towarów, nie posiadając koncesji” zastępuje się wyrazami: „uprawia przewóz osób lub towarów, nie posiadając wymaganego zezwolenia”,

c)

w pkt 4 wyrazy: „o patentach statkowych” zastępuje się wyrazami: „o świadectwach zdolności żeglugowej”;

7)

w art. 17 wyrazy: „patent statkowy” zastępuje się wyrazami: „świadectwo zdolności żeglugowej”.

Art. 2.

W ustawie wodnej z dnia 19 września 1922 r.   (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr 62, poz. 574) uchyla się art. 261.

Art. 3.

Upoważnia się Ministra Żeglugi do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych z uwzględnieniem zmian, wynikających z przepisów, ogłoszonych przed dniem ogłoszenia jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji artykułów, ustępów i punktów.

Art. 4.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Żeglugi w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art. 5.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.