Ustawaz dnia 5 kwietnia 1955 r.o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej

Do właściwości sądów powszechnych przekazuje się podlegające dotychczas właściwości sądów wojskowych sprawy o przestępstwa popełnione przez osoby cywilne, a określone:

Do właściwości sądów powszechnych przekazuje się również sprawy o przestępstwa popełnione przez funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej, z wyjątkiem spraw o przestępstwo określone w art. 7 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa.

Sprawy osób cywilnych o przestępstwa określone w art. 1 § 1 rozpoznaje w pierwszej instancji sąd wojewódzki.

W sprawach o przestępstwa popełnione przez osoby wymienione w art. 1 § 2 właściwość sądów powszechnych określa się według ogólnych zasad kodeksu postępowania karnego o właściwości sądu, z tym że w sprawach o przestępstwa określone w art. 1 § 1 właściwy jest w pierwszej instancji sąd wojewódzki.

Sprawy o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych, w których rozpoczęte przed sądem wojskowym postępowanie nie zostało przed dniem wejścia w życie ustawy zakończone wyrokiem pierwszej instancji, będą rozpoznawane przez sądy powszechne.

Postępowanie przygotowawcze wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sprawie o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych prokurator wojskowy przekazuje właściwemu prokuratorowi wojewódzkiemu.

W sprawach o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych, w których przed dniem wejścia w życie ustawy zapadły prawomocne wyroki sądów wojskowych, stosuje się przepisy kodeksu postępowania karnego w przedmiocie: wnoszenia i rozpoznawania rewizji nadzwyczajnej, wykonania wyroku, udzielenia odroczenia i przerwy wykonania kary, ułaskawienia, wznowienia postępowania oraz przywrócenia praw i zatarcia skazania. Do wydania przewidzianych w tych przepisach orzeczeń sądu, z wyjątkiem orzeczeń, których wydanie należy do Sądu Najwyższego, właściwy jest sąd wojewódzki.

W sprawach określonych w § 1 o warunkowym zwolnieniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności powyżej jednego roku oraz o odwołaniu warunkowego zwolnienia orzekają sądy powszechne.

Akta w sprawach o przestępstwa, które z mocy przepisów niniejszej ustawy należą do właściwości sądów powszechnych, a w których postępowanie zakończone zostało orzeczeniem prawomocnym przed dniem wejścia w życie ustawy, sądy wojskowe przekażą sądom wojewódzkim w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Akta w sprawach o przestępstwa, w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zapadł wyrok sądu wojskowego w pierwszej instancji, podlegają przekazaniu w terminie trzech miesięcy od dnia wydania prawomocnego orzeczenia.

W okresie oznaczonym w § 1 i 2 sądy wojskowe właściwe są aż do chwili przekazania akt sądom wojewódzkim do wydawania orzeczeń przewidzianych w art. 5 § 1.