Ustawaz dnia 13 kwietnia 1960 r.o utworzeniu Komitetu Pracy i Płac oraz o zmianach właściwości w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, rent, zaopatrzeń i opieki społecznej

Art. 1.

1.

Tworzy się Komitet Pracy i Płac, zwany w dalszym ciągu Komitetem.

2.

Komitet jest organem kolegialnym i działa przy Radzie Ministrów.

3.

Komitet jest naczelnym organem administracji państwowej w zakresie swojej działalności.

Art. 2.

1.

Komitet zapewnia realizację ustaleń narodowych planów gospodarczych i wytycznych Rady Ministrów w dziedzinie polityki zatrudnienia i plac, opracowuje projekty przepisów prawa pracy, zasady systemów plac i normowania pracy w gospodarce narodowej oraz wynagrodzeń w administracji państwowej, jak również opracowuje projekty ogólnych zasad polityki w zakresie ubezpieczeń społecznych i zaopatrzeń rentowych.

2.

Komitet współdziała z Centralną Radą Związków Zawodowych w wykonywaniu zadań określonych niniejszą ustawą.

3.

Komitet współpracuje z ministrami i urzędami centralnymi dla zapewnienia należytej koordynacji ich działalności w sprawach określonych w ust. 1.

4.

Komitet sprawuje nadzór nad organami prezydiów rad narodowych do spraw zatrudnienia w zakresie ustalonym ustawą z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych   (Dz. U. Nr 5, poz. 16).

5.

Komitet organizuje i realizuje w zakresie swej działalności współpracę z zagranicą.

Art. 3.

Do zakresu działania Komitetu należą w szczególności następujące sprawy:

1)

współdziałanie przy opracowywaniu wytycznych dotyczących właściwych proporcji między wydajnością pracy a poziomem plac oraz czuwanie nad realizacją tych proporcji ustalonych w narodowych planach gospodarczych,

2)

inicjowanie i opracowywanie projektów w zakresie zmian systemów płac, uposażeń, normowania pracy oraz zabezpieczenia dyscypliny płac w gospodarce narodowej,

3)

opracowywanie wniosków dla ustalania właściwych proporcji plac między:
  •   -  
    poszczególnymi działami gospodarki narodowej i administracji państwowej,
  •   -  
    w ramach poszczególnych działów gospodarki narodowej,
  •   -  
    między poszczególnymi grupami zawodowymi,

4)

opracowywanie w oparciu o ustalenia narodowych planów gospodarczych i wytyczne Rady Ministrów projektów poprawy warunków placowych pracowników,

5)

inicjowanie i podejmowanie przedsięwzięć mających, na celu stosowanie norm pracy odpowiadających aktualnemu poziomowi techniki, organizacji pracy i produkcji,

6)

opracowywanie wytycznych w zakresie zatrudnienia, pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego, zabezpieczających prawidłową realizację zadań wynikających z narodowych planów gospodarczych oraz organizowanie badań w tym zakresie,

7)

współpraca z właściwymi organami państwowymi i organizacjami społecznymi w sprawach szkolenia zawodowego i podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników zatrudnionych w gospodarce narodowej oraz zatrudnienia inwalidów,

8)

opracowywanie przy współpracy z Centralną Radą Związków Zawodowych i przedkładanie Radzie Ministrów projektów przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz innych przepisów w sprawach należących do zakresu działania Komitetu,

9)

opracowywanie i wydawanie na podstawie ustaw w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych przepisów oraz podstawowych wyjaśnień w sprawach: zatrudnienia, płat, prawa pracy, świadczeń w naturze, ubezpieczeń społecznych oraz rent i zaopatrzeń,

10)

sprawy związane z układami zbiorowymi pracy i ich rejestracja.

Art. 4.

1.

W skład Komitetu wchodzą: Przewodniczący, zastępcy Przewodniczącego oraz członkowie.

2.

Przewodniczący Komitetu powoływany jest na wniosek Prezesa Rady Ministrów w trybie przewidzianym w art. 29 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i wchodzi w skład Rady Ministrów.

3.

Zastępców Przewodniczącego Komitetu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komitetu.

4.

Członkami Komitetu są:

a)

przedstawiciele określonych przez Radę Ministrów naczelnych organów administracji państwowej, powoływani i odwoływani przez Prezesa Rady Ministrów,

b)

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

c)

przedstawiciele Centralnej Rady Związków Zawodowych, delegowani i odwoływani przez jej Prezydium.

5.

Rada Ministrów określi liczbą członków Komitetu.

Art. 5.

1.

Organami Komitetu są:

1)

Prezydium i

2)

Przewodniczący.

2.

W skład Prezydium Komitetu wchodzą: Przewodniczący Komitetu, zastępcy Przewodniczącego Komitetu oraz członkowie powołani przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komitetu.

Art. 6.

W sprawach należących do zakresu działania Komitetu rozporządzenia i zarządzenia w przypadkach określonych ustawami wydaje Przewodniczący Komitetu.

Art. 7.

1.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres i tryb działania Komitetu oraz zakres współpracy Komitetu z innymi organami administracji państwowej.

2.

Zakres i zasady działania organów Komitetu oraz organizację aparatu wykonawczego Komitetu określi statut nadany przez Radę Ministrów.

Art. 8.

1.

Sprawy ubezpieczeń społecznych oraz należące dotychczas do właściwości Ministra Pracy i Opieki Społecznej sprawy rent i zaopatrzeń przechodzą do zakresu działania Centralnego Zarządu Ubezpieczeń Społecznych, któremu nadaje się nazwę Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany w dalszym ciągu Zakładem.

2.

Na czole Zakładu stoi Prezes powołany przez Prezesa Rady Ministrów.

3.

Terenowymi organami Zakładu są jego oddziały.

4.

Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określi w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres i tryb działania Zakładu i jego oddziałów.

5.

Organizację Zakładu i jego oddziałów określi statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 9.

1.

Prezydia rad narodowych wykonują w stosunku do terenowych organów Zakładu uprawnienia wynikające z art. 56 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych   (Dz. U. Nr 5, poz. 16).

2.

Prezydia wojewódzkich rad narodowych i miejskich rad narodowych miast wyłączonych z województw rozpatrują ponadto periodyczne sprawozdania z działalności terenowych organów Zakładu.

Art. 10.

1.

Działalność Zakładu i jego terenowych oddziałów, a zwłaszcza w zakresie świadczeń ubezpieczeń społecznych, rent i zaopatrzeń nadzorują i kontrolują rady nadzorcze powołane przy Zakładzie i jego oddziałach.

2.

Członków rady nadzorczej Zakładu powołuje w 25 Prezes Rady Ministrów, a w 3/5 Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych.

3.

Członków rad nadzorczych oddziałów Zakładu powołują w 2/5 prezydia wojewódzkich rad narodowych (miast wyłączonych z województw), a w 3/5 wojewódzkie komisje związków zawodowych.

4.

Przewodniczących rad nadzorczych Zakładu i jego oddziałów powołuje Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Prezydium Centralnej Rudy Związków Zawodowych.

5.

Rada Ministrów określi w drodze wspólnej uchwały z Centralną Radą Związków Zawodowych organizację zasady i tryb działania rad nadzorczych Zakładu i jego oddziałów.

Art. 11.

1.

Odwołania od decyzji oddziałów Zakłada w sprawach świadczeń z ubezpieczenia społecznego na wypadek choroby i macierzyństwa, świadczeń z ubezpieczenia rodzinnego, objęcia ubezpieczeniem społecznym i wymiaru składek rozstrzygają rady nadzorcze oddziałów Zakładu.

2.

Odwołania od decyzji oddziałów Zakładu w sprawie rent i zaopatrzeń rozstrzygają rady nadzorcze oddziałów Zakładu z wyjątkiem decyzji określających inwalidztwo i wliczających do grup inwalidów.

3.

Orzeczenie, które w sposób oczywisty narusza przepisy prawa albo zostało wydane bez należytego oparcia na wynikach postępowania dowodowego, może być zmienione przez radę nadzorczą Zakładu na wniosek dyrektora oddziału Zakładu.

4.

Rada Ministrów w drodze rozporządzenia ustali postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1-3.

5.

Od decyzji rad nadzorczych w sprawach należących do właściwości sądów ubezpieczeń społecznych przysługuje prawo wniesienia skargi do tych sądów.

Art. 12.

Wysokość składki na ubezpieczenia społeczne określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych, na wniosek Prezesa Zakładu uzgodniony z Komitetem.

Art. 13.

1.

Znosi się urząd Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

2.

Właściwość Ministra Pracy i Opieki Społecznej oraz innych organów w sprawach należących do zakresu działania Komitetu lub Zakładu przechodzi odpowiednio na Komitet lub na Zakład.

3.

Właściwość Ministra Pracy i Opieki Społecznej w sprawach pomocy społecznej, zawodowej rehabilitacji inwalidów oraz przemysłu ortopedycznego przechodzi do zakresu działania Ministra Zdrowia, którego urząd przekształca się w urząd Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

4.

Ustalony w dotychczasowych przepisach o sądach ubezpieczeń społecznych obowiązek Ministra Sprawiedliwości działania łącznie lub w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej zastępuje się warunkiem zasięgania przez Ministra Sprawiedliwości opinii Prezesa Zakładu.

5.

Określona w dotychczasowych przepisach o sądach ubezpieczeń społecznych uprawnienia Ministra Pracy i Opieki Społecznej w stosunku do rzecznika interesu publicznego przechodzą do zakresu działania Prezesa Zakładu z następującymi zmianami:

1)

powołanie rzecznika interesu publicznego i jego zastępców następuje na wniosek Prezesa Rady Ministrów,

2)

tryb urzędowania rzecznika interesu publicznego określa regulamin wydany przez Prezesa Zakładu w uzgodnieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Art. 14.

1.

Pracownicy zatrudnieni dotychczas w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej przechodzą do pracy odpowiednio w Komitecie, Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej i Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

2.

Pracownicy terenowych organów administracji państwowej nadzorowanych przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej, zatrudnieni dotychczas w dziale rent i zaopatrzeń, przechodzą do pracy w organach terenowych Zakładu.

Art. 15.

W dekrecie z dnia 10 listopada 1954 r. o przejęciu przez związki zawodowe zadań w dziedzinie wykonywania ustaw o ochronie, bezpieczeństwie i higienie pracy oraz sprawowania inspekcji pracy   (Dz. U. Nr 52, poz. 260) w art. 2 skreśla się w ust. 1 pkt 2, w pkt 3 wyrazy „w pkt 2 oraz”, a także ust. 2.

Art. 16.

1.

Tracą moc dotychczasowe przepisy w sprawach unormowanych niniejszą ustawą, a w szczególności dekret z dnia 2 lutego 1955 r. o przekazaniu wykonywania ubezpieczeń społecznych związkom zawodowym   (Dz. U. Nr 6, poz. 31).

2.

Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie zachowują moc przepisy wykonawcze wydane na podstawie dotychczas obowiązujących ustaw i dekretów z mocą ustawy w przedmiotach określonych niniejszą ustawą, ze zmianami z niej wynikającymi.

Art. 17.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1961 r.