Ustawaz dnia 19 kwietnia 1969 r.Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego

Art. I.

Kodeks postępowania karnego wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1970 r.

Art. II.

Z dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego tracą moc dotychczasowe przepisy dotyczące kwestii unormowanych w tym kodeksie, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej.

Art. III.

Uchyla się w szczególności wraz ze wszystkimi zmianami późniejszymi:

1)

Kodeks postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r.   (Dz. U. z 1950 r. Nr 40, poz. 364), z wyjątkiem art. 402-424 i 474-495, oraz przepisy wprowadzające ten kodeks z dnia 19 marca 1928 r.   (Dz. U. Nr 33, poz. 314),

2)

Kodeks wojskowego postępowania karnego z dnia 23 kwietnia 1945 r.   (Dz. U. z 1956 r. Nr 22, poz. 103), z wyjątkiem art. 32-35, 50-52 i 311-325, oraz przepisy wprowadzające ten kodeks z dnia 23 kwietnia 1945 r.   (Dz. U. z 1956 r. Nr 22, poz. 104),

3)

dekret z dnia 16 listopada 1945 r. o postępowaniu doraźnym   (Dz. U. z 1949 r. Nr 33, poz. 244) i rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 marca 1928 r. o postępowaniu doraźnym   (Dz. U. Nr 33, poz. 315),

4)

dekret z dnia 25 kwietnia 1946 r. o przystosowaniu przepisów o postępowaniu doraźnym do postępowania przed sądami wojskowymi   (Dz. U. Nr 30, poz. 194),

5)

ustawę z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 38, poz. 348), z wyjątkiem art. 7, który zachowuje moc do czasu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 421 Kodeksu postępowania karnego,

6)

ustawę z dnia 28 kwietnia 1952 r. o zmianie niektórych przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 25, poz. 170),

7)

dekret z dnia 29 października 1952 r. o zmianie niektórych przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 44, poz. 302),

8)

dekret z dnia 21 grudnia 1955 r. o zmianie przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 46, poz. 309),

9)

ustawę z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 18, poz. 76),

10)

ustawę z dnia 18 czerwca 1959 r. o zmianie przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 36, poz. 229),

11)

ustawę z dnia 16 listopada 1960 r. o zmianie przepisów dotyczących kary grzywny, kosztów i opłat sądowych w sprawach karnych   (Dz. U. Nr 51, poz. 299),

12)

ustawę z dnia 2 grudnia 1960 r. o sprawach z oskarżenia prywatnego   (Dz. U. Nr 54, poz. 308),

13)

ustawę z dnia 27 listopada 1961 r. o zmianie przepisów postępowania karnego   (Dz. U. Nr 53, poz. 296),

14)

przepisy o postępowaniu zawarte:

a)

w art. 6, 7, 9-11, 14-16 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 23 września 1944 r. - Prawo o ustroju sądów i prokuratury wojskowej   (Dz. U. Nr 6, poz. 29),

b)

w art. 3-20 ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa   (Dz. U. Nr 4, poz. 11),

c)

w art. 6 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o zaostrzeniu odpowiedzialności karnej za chuligaństwo   (Dz. U. Nr 34, poz. 152).

Art. IV.

Pozostają w mocy przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego, jeżeli przepisy te mają charakter przepisów szczególnych.

Art. V.

Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego albo odsyłają ogólnie do przepisów o postępowaniu karnym, stosuje się w tym zakresie odpowiednie przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Art. VI.

§ 1.

Jeżeli do któregokolwiek z przedmiotów objętych Kodeksem postępowania karnego przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, aż do chwili ich wydania pozostają w mocy przepisy dotychczasowe dotyczące tychże przedmiotów, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tego kodeksu.

§ 2.

Jeżeli Kodeks postępowania karnego przewiduje przepisy wykonawcze, to w zakresie postępowania przed sądami wojskowymi właściwy jest Minister Obrony Narodowej zamiast Ministra Sprawiedliwości lub wspólnie z nim.

Art. VII.

Przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem wejścia jego w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

Art. VIII.

Jeżeli na podstawie Kodeksu postępowania karnego nastąpiła zmiana właściwości sądu, orzeka sąd dotychczas właściwy, jeżeli akt oskarżenia wniesiono przed dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu.

Art. IX.

Sprawy, w których przed wejściem w życie Kodeksu postępowania karnego rozpoczęto rozprawę główną, toczą się do końca postępowania w danej instancji według przepisów dotychczasowych; w razie jednak odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po zapadnięciu prawomocnego orzeczenia postępowanie toczy się według przepisów Kodeksu postępowania karnego.

Art. X.

Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie Kodeksu postępowania karnego są skuteczne, jeżeli ich dokonano z zachowaniem przepisów dotychczasowych.

Art. XI.

W razie wątpliwości, czy stosować prawo dotychczasowe, czy Kodeks postępowania karnego, stosuje się przepisy niniejszego kodeksu.

Art. XII.

Postępowanie w nieobecności oskarżonego przebywającego za granicą może toczyć się również w sprawach o przestępstwo określone w art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 31 sierpnia 1944 r. o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy winnych zabójstw i znęcania się nad ludnością cywilną i jeńcami oraz dla zdrajców Narodu Polskiego   (Dz. U. z 1946 r. Nr 69, poz. 377 ze zmianami późniejszymi).

Art. XIII.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1970 r.