Ustawaz dnia 22 listopada 1973 r.o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa

Przepisy ustawy stosuje się do nie stanowiących własności Państwa lasów i gruntów leśnych oraz gruntów nieleśnych, co do których zostały wydane decyzje o przeznaczeniu ich do zalesienia.

Przepisy ustawy stosuje się również do lasów i gruntów leśnych oraz gruntów nieleśnych przeznaczonych do zalesienia, stanowiących własność Państwa, a oddanych w zarząd i bezpłatne użytkowanie gminnym radom narodowym, rolniczym spółdzielniom produkcyjnym lub uspołecznionym gospodarstwom rolnym, jak również stanowiących mienie gminne.

Przepisy ustawy odnoszące się do właścicieli lasów i gruntów leśnych stosuje się do ich posiadaczy lub zarządców.

Naczelnym organem administracji państwowej w zakresie nadzoru nad zagospodarowaniem lasów jest Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego wykonuje swoje zadania określone w ust. 1 w szczególności przez: Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych, dyrektorów i nadleśniczych przedsiębiorstw lasów państwowych oraz dyrektorów parków narodowych.

Naczelnik powiatu koordynuje działalność nadleśniczych i dyrektorów parków narodowych, ustala kierunki ich działania oraz zadania w zakresie zagospodarowania lasów i zapewnia niezbędne środki finansowe.

Odwołania od decyzji wydanych przez nadleśniczego, dyrektora parku narodowego, naczelnika gminy lub inny organ uprawniony rozpatruje naczelnik powiatu.

Lasy należy zagospodarowywać w sposób zapewniający ich produkcyjność oraz zdolność do spełniania funkcji ochronnych, zdrowotnych i kulturalnych.

Wszystkie grunty leśne należy trwale utrzymywać pod uprawą leśną. Zmiana uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania może nastąpić jedynie na podstawie zezwolenia naczelnika powiatu.

Do właścicieli lasów i gruntów leśnych nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów, ustalających obowiązek uzyskiwania zezwolenia na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne.

Lasy i grunty leśne podlegają zagospodarowaniu przez ich właścicieli według programu zagospodarowania lasu. Programem tym obejmuje się lasy i grunty leśne położone na obszarze wsi lub miasta; program opracowuje się na koszt Państwa.

Program obejmuje:

Szczegółowe zasady sporządzania programu i jego zatwierdzania określi w drodze rozporządzenia Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

Obowiązek odnowienia lasu ciąży na właścicielu. Decyzje ustalające termin i sposób odnowienia wydaje nadleśniczy.

Nadleśniczy uprawniony jest również do wydawania decyzji w sprawach:

Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego. W razie niewykonania decyzji naczelnik gminy na wniosek nadleśniczego stosuje środki przewidziane w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Wyrąb drzew w lasach odbywa się na podstawie zezwolenia; zezwolenie wydaje nadleśniczy.

Zasady i tryb wydawania zezwoleń, jak również tryb i sposób kontroli pozyskania drewna w lasach określi w drodze rozporządzenia Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

Skup drewna pozyskanego z lasów i gruntów leśnych prowadzą przedsiębiorstwa określone przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Zasady i tryb skupu drewna regulują odrębne przepisy.

Lasy i grunty leśne nie podlegają podziałowi, chociażby dopuszczalny był podział gospodarstwa rolnego, w skład którego one wchodzą. Podział lasu nie zachodzi, jeżeli przedmiotem zbycia jest cała działka leśna, stanowiąca odrębny, zwarty kompleks.

Do lasów i gruntów leśnych, z zastrzeżeniem przepisu ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, dotyczące przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości i dziedziczenia gospodarstw rolnych, jak również dotyczące norm obszarowych, jeżeli powierzchnia lasu wraz z nieruchomościami rolnymi wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego przekracza normy które według przepisów o przeprowadzeniu reformy rolnej stanowią górną granicę obszaru nieruchomości nie podlegającej przejęciu przez Państwo na cele reformy rolnej.

Przepisy o przejęciu niektórych lasów na własność Państwa nie mają zastosowania w przypadkach, gdy obszar lasu i gruntu leśnego przekracza powierzchnię 25 ha w wyniku dziedziczenia lub zalesienia gruntów nieleśnych w sposób zgodny z przepisami ustawy.

Celem pokrycia wydatków związanych z prawidłowym zagospodarowaniem lasów wprowadza się opłatę leśną, pobieraną od właścicieli lasów i gruntów leśnych.

Uiszczenie opłaty leśnej następuje przy poborze podatku gruntowego.

Do opłaty leśnej stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych i postępowaniu podatkowym.

Rada Ministrów ustali w drodze rozporządzenia wysokość opłaty leśnej, zasady i tryb jej wymiaru, poboru i wykorzystania.

Grunty nieleśne nie nadające się do produkcji rolnej oraz niektóre nieużytki podlegają zalesieniu, o ile nie są przeznaczone na inne cele. Obowiązek zalesienia ciąży na właścicielu gruntu; decyzje o przeznaczeniu gruntu nieleśnego lub nieużytku do zalesienia wydaje naczelnik gminy, a ustalające termin i sposób ich zalesienia - nadleśniczy.

Ministrowie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Rolnictwa określą w drodze rozporządzenia kategorie gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz tryb postępowania w tym zakresie.

Utworzenie spółki leśnej następuje na podstawie uchwały większości właścicieli lasów i gruntów leśnych oraz gruntów nieleśnych przeznaczonych do zalesienia, położonych na obszarze jednej lub kilku wsi bądź na terenie miasta; uchwała obowiązuje wszystkich właścicieli.

Uchwała o utworzeniu spółki leśnej i jej statut podlegają zarejestrowaniu; rejestr prowadzi naczelnik gminy. Przez zarejestrowanie uchwały i statutu spółka nabywa osobowość prawną.

Spółka leśna prowadzi swoją działalność na podstawie statutu; wzór statutu określi Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

Spółka odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem.

Członkowie spółki odpowiadają za jej zobowiązania tylko do wysokości opłat statutowych wniesionych do spółki.

Naczelnik powiatu:

Naczelnik gminy sprawuje bezpośredni nadzór nad działalnością spółek. Jeżeli zarząd spółki nie wywiązuje się należycie ze swych obowiązków, naczelnik gminy może z urzędu zwołać walne zgromadzenie spółki leśnej w celu dokonania wyboru nowego zarządu.

Członkowie spółki wnoszą corocznie opłaty statutowe w gotówce lub świadczenia w robociźnie i usługach na rzecz spółki, w wysokościach uchwalonych przez walne zgromadzenie członków; opłaty i świadczenia przeznaczone są na wykonywanie zabiegów gospodarczych oraz zaopatrzenie w sprzęt mechaniczny i narzędzia.

Należności spółki z tytułu nie uiszczonych w terminie opłat statutowych oraz kosztów wykonania zastępczego świadczeń przewidzianych w statucie podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie i na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Spółki i zespoły leśne oraz właściciele lasów i gruntów leśnych prowadzący prawidłową gospodarkę korzystają z pomocy Państwa w zagospodarowaniu lasów i gruntów, jak również mogą być nagradzani.

Naczelnik powiatu, na wniosek naczelnika gminy, może w uzasadnionych przypadkach postanowić o wykonaniu na koszt Państwa niektórych czynności z zakresu zagospodarowania lasów i gruntów oraz przebudowy drzewostanów, jeżeli wymaga tego interes społeczny, a koszty ich wykonania przekraczają możliwości finansowe właścicieli lasów i gruntów.

Właściciele gruntów nieleśnych przeznaczonych do zalesienia otrzymują sadzonki bezpłatnie.

Zasady i tryb oraz zakres udzielania pomocy i nagradzania określi w drodze rozporządzenia Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, w porozumieniu z Ministrem Finansów.

Kto w należącym do niego lesie:

podlega karze grzywny do 1.000 zł.

W jednostkach państwowych lub społecznych podlegają odpowiedzialności określonej w ust. 1 kierownicy tych jednostek lub osoby, którym powierzono prowadzenie gospodarki leśnej.

W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 pkt 1 orzeka się przepadek pozyskanego drewna.

W przypadku sprzedaży lasu lub gruntu leśnego - Państwu przysługuje prawo pierwokupu według ceny ustalonej w przepisach o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych; uprawnienia Państwa wykonuje naczelnik powiatu.

Lasy i grunty leśne, stanowiące własność osób fizycznych, mogą być wywłaszczone, o ile wymagają tego potrzeby prawidłowej gospodarki leśnej; w sprawach tych mają zastosowanie przepisy o wywłaszczaniu nieruchomości.

Traci moc ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. o zagospodarowaniu lasów i nieużytków nie stanowiących własności Państwa oraz niektórych lasów i nieużytków państwowych   (Dz. U. z 1960 r. Nr 29, poz. 166, z 1966 r. Nr 23, poz. 149, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 i z 1972 r. Nr 49, poz. 317).

Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie pozostają w mocy dotychczasowe przepisy, jeżeli nie są z nią sprzeczne.