Ustawaz dnia 31 lipca 1981 r.o zmianie ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin

Art. 1.

W ustawie z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin   (Dz. U. Nr 3, poz. 6 z późniejszymi zmianami) wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się art. 21a w brzmieniu:
„ 

Art. 21a.

1.

Osobom zajmującym kierownicze stanowiska, o których mowa w ust. 4 i 5, emerytura przysługuje na warunkach określonych w ust. 2 i 3.

2.

Emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku: 60 lat mężczyzna i 55 lat kobieta oraz okresu zatrudnienia wynoszącego co najmniej 25 lat dla mężczyzny i 20 lat dla kobiety, w tym co najmniej 5 lat na kierowniczych stanowiskach.

3.

Emerytura przysługuje również mimo nieosiągnięcia wieku określonego w ust. 2 osobie odwołanej ze stanowiska, jeżeli osoba ta osiągnęła okres zatrudnienia wynoszący co najmniej 30 lat, w tym co najmniej 8 lat na kierowniczych stanowiskach.

4.

Kierowniczymi stanowiskami w rozumieniu ust. 1 są następujące stanowiska:

1)

przewodniczącego Rady Państwa, prezesa Rady Ministrów, marszałka Sejmu, zastępcy przewodniczącego Rady Państwa, wiceprezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu, przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, sekretarza Rady Państwa, członka Rady Państwa, prezesa Najwyższej Izby Kontroli, ministra, prezesa Narodowego Banku Polskiego, szefa Kancelarii Sejmu,

2)

pierwszego prezesa Sądu Najwyższego, prokuratora generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, szefa Kancelarii Rady Państwa, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, prezesa Sądu Najwyższego, zastępcy prokuratora generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wiceprezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, prezesa Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk, głównego inspektora pracy, wiceprezesa Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk, zastępcy głównego inspektora pracy,

3)

prezesa Polskiej Akademii Nauk, szefa Urzędu Rady Ministrów, zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, podsekretarza stanu (wiceministra), wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego, kierownika urzędu centralnego, wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk, sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk, zastępcy sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk, sekretarzy wydziałów Polskiej Akademii Nauk, wojewody, prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, zastępcy kierownika urzędu centralnego, dyrektora generalnego w ministerstwach i urzędach centralnych, wicewojewody, wiceprezydenta miasta stopnia wojewódzkiego.

5.

Kierowniczymi stanowiskami w rozumieniu ust. 1 są również stanowiska zajmowane w naczelnych i wojewódzkich statutowych organach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i stronnictw politycznych oraz kierownicze stanowiska w naczelnych wykonawczych organach tej Partii i stronnictw politycznych - określone przez Radę Państwa na wniosek właściwych naczelnych organów Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i stronnictw politycznych.
 ”
 ;

2)

w art. 22:

a)

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„ 

5.

Emeryturę obliczoną w myśl ust. 1 i 2 podwyższa się o 1,5% za każdy pełny rok pracy na stanowiskach wymienionych w art. 21a ust. 4 i 5.
 ”
 ,

b)

dotychczasowy ust. 5 otrzymuje oznaczenie ust. 6, a zamieszczone w nim w nawiasie powołanie „ust. 1-3” zastępuje się powołaniem „ust. 1-3 i ust. 5”;

3)

w art. 25 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„ 

5.

Rentę inwalidzką obliczoną w myśl ust. 1 i 2 podwyższa się o 1,5% za każdy pełny rok pracy na stanowiskach wymienionych w art. 21a ust. 4 i 5.
 ”

Art. 2.

1.

Traci moc dekret z dnia 5 października 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym osób zajmujących kierownicze stanowiska polityczne i państwowe oraz członków ich rodzin   (Dz. U. Nr 42, poz. 270 i z 1973 r. Nr 47, poz. 276).

2.

Osoby, którym przyznane zostały emerytury lub renty na podstawie dekretu wymienionego w ust. 1, zachowują prawo do dotychczasowej wysokości przyznanych im świadczeń. Do wypłaty tych świadczeń stosuje się przepisy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Osoby te mogą wystąpić o przyznanie im świadczeń według przepisów niniejszej ustawy.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1981 r., z tym że w stosunku do prezesa Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk oraz wiceprezesów Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk obowiązuje od dnia 1 października 1981 r.