Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwościz dnia 24 listopada 1982 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 25 września 1981 r. o zwalczaniu spekulacji

Kto towar przeznaczony do sprzedaży w jednostce handlu detalicznego lub placówce gastronomicznej zbywa poza tą jednostką lub placówką albo w ilości większej od ustalonej bądź z naruszeniem innych przepisów określających zasady sprzedaży takiego towaru.

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności lub grzywny.

Karze przewidzianej w ust. 1 podlega, kto potwierdza otrzymanie towaru wymienionego w dokumencie dostawy, przyjmując w zamian równowartość tego towaru w gotówce lub w innym towarze, bądź kto w zamian towaru, który miał obowiązek dostarczyć do jednostki lub placówki, określonych w ust. 1, przekazuje jego równowartość w gotówce lub w innym towarze.

Karze przewidzianej w ust. 1 podlega, kto mając obowiązek dostarczenia towaru do wskazanej jednostki lub placówki, określonych w ust. 1, samowolnie dostarcza towar do innej jednostki lub placówki, dla których nie był on przeznaczony, jak również kto taki towar przyjmuje.

Karze przewidzianej w ust. 1 podlega, kto wbrew przepisom zbywa towar, którym obrót bez zezwolenia jest zabroniony.

Jeżeli wartość towarów przekracza 200.000 zł, sprawca czynu określonego w ust. 1-4

podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i karze grzywny.

Jeżeli wartość towarów nie przekracza 8.000 zł. sprawca czynu określonego w ust. 1-4

podlega karze aresztu lub karze grzywny do 20.000 zł albo obu tym karom łącznie.

Usiłowanie dokonania wykroczenia określonego w ust. 6 oraz podżeganie do niego lub pomocnictwo są karalne.

Przepisu ust. 6 nie stosuje się do osób, które popełniły czyn kreślony w tym przepisie w ciągu 5 lat od uprawomocnienia się orzeczenia skazującego za przestępstwo podobne albo w ciągu 2 lat od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu za wykroczenie podobne.

Kto, zajmując się sprzedażą towarów w przedsiębiorstwie handlu detalicznego lub w przedsiębiorstwie gastronomicznym, ukrywa przed nabywcą towar przeznaczony do sprzedaży lub bez uzasadnionej przyczyny odmawia jego sprzedaży, jeżeli wartość tego towaru przekracza 8.000 zł,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

Jeżeli wartość towarów przekracza 200.000 zł, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i karze grzywny.

Kto wyłudza nienależną mu kartą zaopatrzenia lub inny dokument uprawniający do nabycia towarów albo wchodzi w posiadanie takiej karty lub dokumentu za pomocą innego czynu zabronionego,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

Jeżeli sprawca dopuścił się przestępstwa określonego w ust. 1 w stosunku do znacznej ilości kart zaopatrzenia lub innych dokumentów uprawniających da nabycia towarów,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

Kto kartę zaopatrzenia lub inny dokument, o którym mowa w ust. 1, uzyskane za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga w ich zbyciu albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

Jeżeli sprawca dopuścił się przestępstwa określonego w ust. 3 w stosunku do znacznej ilości kart zaopatrzenia lub innych dokumentów uprawniających do nabycia towarów,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

Kto nabywa kartę zaopatrzenia lub inny dokument uprawniający do nabycia towarów lub pomaga w ich zbyciu albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kartę tę lub dokument przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że zostały one uzyskana za pomocą czynu zabronionego,

podlega karze grzywny.

Kto nabywa w celu odprzedaży z zyskiem kartą zaopatrzenia lub inny dokument uprawniający do nabycia towarów.

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

Kto, wbrew obowiązkowi, nie dokonuje w jednostce handlu detalicznego lub placówce gastronomicznej rozliczenia kart zaopatrzenia lub innych dokumentów uprawniających do nabycia towarów,

podlega karze aresztu lub karze grzywny albo obu tym karom łącznie.

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 221 § 2-4, art. 222, 223 oraz 224 Kodeksu karnego oraz za przestępstwo określone w niniejszej ustawie, towary i dokumenty będące przedmiotem przestępstwa ulegają przepadkowi, chociażby nie były własnością sprawcy, chyba że stanowią mienie społeczne.

W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 60 § 1 i 2, art. 132 § 1-3, art. 133 i 135 Kodeksu wykroczeń oraz za wykroczenie określone w niniejszej ustawie, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Przepadkowi ulegają również pieniądze zakwestionowane u ujętego na gorącym uczynku sprawcy czynu, wymienionego w ust. 1 lub 2, jeżeli z okoliczności wynika, że zostały one uzyskane w wyniku popełnienia takiego czynu.

Milicja Obywatelska może dokonać, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, tymczasowego zajęcia mienia ruchomego osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa określonego w art. 221-225 Kodeksu karnego lub przestępstwa określonego w niniejszej ustawie, jeżeli zachodzi obawa usunięcia tego mienia.

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 221 § 4 lub art. 223 § 3 Kodeksu karnego lub za przestępstwo określone w art. 1 ust. 5 lub art. 2 ust. 2 niniejszej ustawy, sąd orzeka karę dodatkową zakazu zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności, przewidziana w art. 38 pkt 3 Kodeksu karnego, a w razie skazania za przestępstwo określone w art. 221 § 1-3, art. 222, 223 § 1 i 2, art. 224 i 225 Kodeksu karnego lub za przestępstwo określone w art. 1 ust. 1-4, art. 2 ust. 1 i art. 3 niniejszej ustawy - może orzec taką karę.

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 221 § 4 lub art. 223 § 3 Kodeksu karnego lub za przestępstwo określone w art. 1 ust. 5 lub art. 2 ust. 2 niniejszej ustawy sąd może orzec karę dodatkową konfiskaty całości albo części mienia, przewidzianą w art. 39 pkt 5 Kodeksu karnego.

W postępowaniu w sprawach o przestępstwa określone w art. 221-225 Kodeksu karnego oraz w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przyspieszonym, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej ustawy.

W sprawach prowadzonych przez organy Milicji Obywatelskiej i Państwowej Inspekcji Handlowej można zaniechać doprowadzenia sprawcy do sądu, doręczając mu wezwanie do stawiennictwa na rozprawę we wskazanym dniu i godzinie w okresie nie przekraczającym 48 godzin. W tym wypadku przesłuchanie sprawcy jest obowiązkowe. Osoba wezwana do sądu jest obowiązana stawić się we wskazanym terminie. Przepis stosuje się odpowiednio w postępowaniu przyspieszonym w sprawach o wykroczenia.

W postępowaniu w sprawach o przestępstwa określone w art. 221-225 Kodeksu karnego lub w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu uproszczonym ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy.

W sprawach, o których mowa w ust. 1, organy Milicji Obywatelskiej i Państwowej Inspekcji Handlowej tą uprawnione do popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji.

W postępowaniu o wykroczenia, o których mowa w art. 5 ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przyspieszonym; art. 70 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia nie stosuje się.

Postępowanie przyspieszone w sprawach o przestępstwa, o których mowa w art. 6, i o wykroczenia, o których mowa w art. 5 ust. 2, stosuje się na obszarze całego kraju.

Tworzy się Centralną Komisję do Walki ze Spekulacją, zwaną dalej „Komisją Centralną”, oraz wojewódzkie komisje do walki ze spekulacją, zwane dalej „komisjami wojewódzkimi”.

Komisja Centralna działa przy Radzie Ministrów, a komisje wojewódzkie - przy terenowych organach administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

Wojewodowie oraz prezydenci miast stopnia wojewódzkiego mogą tworzyć przy terenowych organach administracji państwowej terenowe komisje do walki ze spekulacją.

Przewodniczącego, wiceprzewodniczących oraz członków Komisji Centralnej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, a przewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków komisji wojewódzkiej i komisji terenowej - terenowe organy administracji państwowej, przy których komisje te działają.

Przewodniczący komisji zaprasza do udziału w pracach komisji pracowników administracji państwowej, przedstawicieli spółdzielczości, związków zawodowych i innych organizacji społecznych oraz inne osoby.

Przewodniczący Komisji Centralnej przedstawia Radzie Ministrów okresowe sprawozdania z prac Komisji oraz wnioski w sprawach należących do zakresu działania Rady Ministrów.

Przewodniczący komisji wojewódzkich oraz komisji terenowych przedstawiają właściwym prezydiom rad narodowych okresowe informacje o pracach komisji.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zadania, skład i tryb działania Komisji Centralnej oraz komisji wojewódzkich i terenowych.

Minister Handlu Wewnętrznego i Usług, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii właściwej komisji sejmowej, określi zasady sprzedaży towarów w jednostkach handlu detalicznego oraz placówkach gastronomicznych, o których mowa w art. 1 ust. 1.